Zal nog even kort updaten hoe het nu gaat met Arco.

's Morgens voor/tijdens de eerste voerbeurt; geen enkel probleem, we kunnen het halster zo om doen en dat laten we dan ook om. We kunnen hem, terwijl we aan het werk zijn gewoon omzetten of opzij duwen. Hij komt ook achter ons aan als we ergens anders bezig gaan.
Begin van de middag; Lotte, Boully en Arco naar het land. Arco laat zich van opzij aanraken, maar that's it. Je komt niet bij zijn hoofd in de buurt en hij accepteert ook geen lekkers uit je hand.
Eind van de middag; we halen Lotte en Boully van het land, Arco volgt vanzelf en komt in rengalop achter ons aan. Halster af doen; no way! Hij laat zich niet benaderen, ook niet als hij met zijn neus in het hooi staat.
Avond, laatste voerbeurt; Arco laat zich zonder problemen van zijn halster ontdoen en is weer te benaderen, vindt het prima om geaaid te worden.

En ik heb er werkelijk geen idee van wat er nu in dat koppie omgaat

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Jet van Gulik schreef op zaterdag 25 februari 2012, 15:43:

Dank voor je update! Was wel benieuwd. Tsja, wat er in zijn koppie omgaat leer je misschien begrijpen als je met 'm gaat spelen met bal, kruiwagen of euh, een borstel? En waarom gaat het bij de laatste voerbeurt wel, en goed ook, aai erbij enzo, en op andere voer momenten niet?

Wij zijn ook niet zo van de regelmatige, tijden kunnen behoorlijk verschillen.

Binnenkort kunnen Arco en Boully weer de hele dag op het land; Lotte een halve dag en Willem niet. Maar ik wil proberen ervoor te zorgen dat ik Arco voor die tijd ook op het land kan benaderen.
Grootste punt is dus, dat ik er geen hoogte van krijg waarom hij zich niet laat pakken. Het is zo wisselend. Vanmorgen de andere 3 bekapt, Arco staat op een afstandje te kijken en is weg zodra je maar naar hem kijkt of tegen hem praat. De andere 3 kregen een stukje wortel toen ik klaar was, Arco wil het niet, loopt voor me weg. Later ga ik ze op het land zetten. Arco, die zijn halster al om heeft, komt naar me toe en laat zich aan alle kanten aaien en kriebelen, even gezellig neusgaten geblazen. Heb hem aan zijn halster, 1 vinger er ingehaakt zodat hij weg kan als hij wil, mee naar het draad genomen. Geen enkel probleem.
Voor mij zit er (nog) geen enkele logica in. Ergens mis ik iets, lijkt me, maar wat?

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Marlies Sanders schreef op zaterdag 25 februari 2012, 16:15:


Negatieve ervaringen verwacht ik wel. Hij heeft dus een gebroken been gehad en dat heeft in het gips gezeten, naar wat ik heb begrepen. Dat zal absoluut geen leuke ervaring zijn geweest.
Maar het compleet wisselvallige van hem, het de ene keer wel, de andere keer niet te benaderen zijn, al dan niet met halster, dat kan ik nog steeds niet begrijpen. Ik dacht eerst ook aan angst en soms lijkt het daar ook op, maar andere keren lijkt het weer spelen, dan weer gewoon niet willen.
Onze Willem was ook niet benaderbaar toen hij bij ons kwam, die was wel "beleerd" maar kon nog niet eens aan een halster meelopen en was doodsbang. Maar daar zat een constante vooruitgang in, die kon ik met een stukje brood lijmen en die kan ik nu gewoon pakken wanneer ik wil.
Arco lijkt dus niet bang, als we bij de stal bezig zijn, loopt hij heerlijk in de weg en kan je over hem struikelen. En, naar het lijkt volkomen willekeurig, is hij de ene keer wel te benaderen en de andere keer niet. Hij reageert ook op het weer; met harde wind is het helemaal een kruidje roer me niet. Maar waarom kunnen we zijn halster niet af doen als hij van het land komt en een paar uur later wel?
Ik heb aldoor het idee dat hij gewoon een loopje met ons neemt, dat hij de dienst uit maakt. Maar hoe buig ik dat om bij een pony waar ik niet bij in de buurt kan komen als ik het wil en die iedere beloning weigert?

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Sloeter schreef op zaterdag 25 februari 2012, 19:57:


Ik heb een fjordenruin van 24, die ik echt niet op maat hou met alleen hooi en gras. In eerste instantie heb ik het ook met bietenpulp geprobeerd, maar dat zette bij hem geen zoden aan de dijk. Nu krijgt hij SP (Seniores Priores) van Subli en krijg ik hem eindelijk zonder té veel afvallen de winter door. Hij is nog altijd mager, maar niet zo erg als andere jaren.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Monique Meijer schreef op maandag 27 februari 2012, 9:24:


Zou het er niet meer om gaan dat zo'n leidinggevende zichzelf beter leert kennen? Het paard spiegelt, laat dus je eigen gedrag zien. Iemand die zichzelf goed kent, die het eigen gedrag kan beoordelen en ook bereid is daar wat mee te doen, eraan te werken, zal wellicht een betere leidinggevende worden.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Nou, Arcootje blijft me toch voor raadselen zetten

Gistermorgen heb ik zijn hoefjes ook even nagelopen, zaterdag had ik de andere drie al gedaan. Bij Arco lukt dat alleen als je hem 's morgens voor het voeren zijn halster omdoet en hem meteen vastzet, anders is 'ie zo weer vertrokken en onbereikbaar. Hij liet zich vrij gewillig bekappen (er hoefde maar een miniem randje af), terwijl John bij zijn hoofd zat en hem plukjes hooi gaf.
Over het algemeen laat Arco zich dan de dag erna niet flessen en kan je hem helemaal geen halster omdoen. Maar vandaag pakte ik zijn halster en dat van Lotte van de haak en kwam de kleine banjer meteen bij me staan en stak zo zijn snuit in het gat
Ik ben even met hem aan het targetten geweest, ook nog voor het voeren, zodat 'ie een beetje trek had. Eerst op mijn hand; die raakte hij heel voorzichtig en vanaf zo groot mogelijke afstand aan. Toen het beter ging heb ik de target stick gepakt. Zijn belangstelling was wel heel snel weg, maar het begin is er.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Monique Meijer schreef op maandag 27 februari 2012, 10:57:

Het is niet de bedoeling de paarden te vergelijken met mensen.
Door jezelf beter te begrijpen en te zien hoe je staat in een groep, staat ten opzichte van anderen, kan je jezelf veranderen. Als je jezelf begrijpt, kan je ook de emoties van anderen beter begrijpen en je gedrag/vraag daarop aanpassen. Leren zien wat er om je heen gebeurd en daarop op een juiste manier reageren.
(Ik durf het wel een beetje te vergelijken met mijn probleem met Arco. Hij is op zich heel open, laat zien wat hij wil, maar ik kan hem (nog) geen leiding geven. Als dat me lukt, als ik hem leer lezen, ben ik weer een stukje dichter bij mezelf. Daarom vind ik het ook zo leuk om 4 totaal verschillende paarden te hebben.)

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

En het ene asfalt is het andere niet. Froukje liep altijd liefst op het asfalt en bij ons op het dijkje het liefst niet aan de kant, maar wat meer naar het midden. Het waarom daarvan begreep ik pas toen ik zelf op blote voeten ging lopen. De stukken waar Frouk het liefst liep was het asfalt spiegelglad doordat het grind eraf was gesleten, de andere stukken waren veel ruwer en voor mijn en waarschijnlijk ook Froukje haar voeten een stuk pijnlijker.
(Overigens; het op blote voeten lopen deed ik om van de pijnlijke peesplaten onder mijn voeten af te komen en het heeft geholpen in combinatie met de betula energy slippers die Michiel me aanraadde. Jammer dat we hem nooit meer zien op het forum.)

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)