Sinds kort heb ik een nieuw verzorgpaard, een hele leuke Haflinger ruin die vooral recreatief gereden wordt. Het probleem is dat hij er in het bos zo zijn eigen tempo op nahoudt, vooral samen met een ander paard is hij moeilijk te vertragen en te stoppen. De eigenaresse heeft in het verleden een paar keer bitloos (met bosal) met hem gereden, maar toen is hij er vandoor gegaan en dat is de reden dat hij nu met een scherp bit gereden wordt (en zelfs daarmee is hij nauwelijks te stoppen). Ik wil daar graag vanaf en ook de eigenaresse wil graag bitloos met hem rijden. De vraag is, hoe gaan we dit aanpakken?

Ons uiteindelijke doel is dat hij vertraagt op zowel stem als op lichte (neus)druk, en stopt op zowel stem als op lichte (neus)druk. Met of zonder andere paarden in de buurt.

Mijn idee is dit clickerend op te lossen (maar hoe te beginnen en hoe op te bouwen?). De eigenaresse vraagt zich af of de methodes van Parelli en Voest iets bij kunnen dragen.

Heel erg graag ontvangen we jullie input, graag zo concreet mogelijk! Alle tips & trucs zijn welkom, in zo klein mogelijke stapjes beschreven zodat we direct aan de slag kunnen zonder eerst allerlei literatuur door te hoeven worstelen.

De vragen die ik heb bij het oplossen van dit probleem door clickeren:
1. Moeten we eerst de basis doen? Dus targetten, beleefdheid, etc.? Of kunnen we direct bezig met 'het probleem'?
2. In hoeverre moeten we bezig zijn met 'het probleem' afwisselen met het aanleren van andere oefeningen om het voor het paard 'leuk' te houden? Of hoeven we ons hier niet druk om te maken omdat we tenslotte met beloning werken?
3. Wat is de volgorde? Eerst leren op stem te reageren in alle situaties en daarna pas leren reageren op lichte druk zodat het niet verwarrend wordt voor het paard? Of werkt dit niet zo? Of moet het juist andersom?
4. HOE? <- belangrijkste vraag!

Ik heb wel wat ervaring met clickeren maar dat was in een compleet andere situatie, namelijk met een angstig en 'agressief' paard die mensen aanviel, zadeldwang had en zich bijna niet liet berijden. Daarmee heb ik toen veel winst geboekt maar zowel karakter van het paard als problematiek waren heel anders. We willen nu graag een goed 'Plan van Aanpak' maken voor dit leuke, enthousiaste paard.

Dus brand maar los! Alvast heel erg bedankt.

Ik heb er weinig verstand van en daarom vraag ik om uitleg n.a.v. het overzicht van Inge en het onderwerp. Maar ik zal me er eens in verdiepen als ik tijd heb.

Sandra van Bommel schreef op woensdag 7 maart 2012, 13:01:



Aha, duidelijk. Dank je.
Wat ik me nog wel afvraag is in hoeverre er dan dopamine vrijkomt tijdens die ontspannen bosrit?

Bedankt voor de (uitgebreide!) reacties, daar hebben we wat aan!

Ik heb nog een paar aanvullende vragen:
1. Wat is bij jullie het verschil tussen vertragen en stoppen qua teugeldruk? Een klein beetje druk en iets meer druk? Of een kneepje (of 2) voor vertragen en aanhoudende druk voor stoppen?
2. Wat mij het handigst lijkt is het beginnen met stoppen op teugeldruk en daarna pas vertragen te introduceren, of heb ik dit mis? Dus: ernaast lopen en juist die druk geven waarop ik wil dat hij stopt net zolang totdat hij stopt, click en belonen. Dit dan uitbouwen naar kortere reactietijd en blijven staan. Dan in draf en galop, in verschillende situaties. Dan met andere paarden. Dan zelfde volgorde maar vanuit het zadel. En daarna het vertragen introduceren volgende dezelfde weg?
3. Kunnen we daarna het beste woorden op cue zetten die hij al kent ('ho' en 'easy') maar waar hij nog niet helemaal gewenst op reageert, of nieuwe woorden aanleren? Of maakt dit niet uit in het leerproces?

Gaelle, zo te zien is het bij jou vrij simpel gegaan, fijn om te lezen!

Angelique, zou het kunnen dat de beloning die je nu gebruikt in zijn geval niet genoeg motivatie geeft? Heb je ook die specifieke situaties geoefend maar dan ernaast en in kleine stapjes? Ik roep maar wat hoor, ben nog maar beginnen wat betreft clickeren, zoals je leest.

Oh, maar het interesseert mij wel. Het probleem is dat ik veel dingen interessant vind. Hoe dan ook zal het ook nog wel langskomen tijdens mijn studie (fysiotherapie).

e m kraak schreef op donderdag 8 maart 2012, 19:24:


Ik weet niet of je het nu indirect tegen mij hebt (met het trekken om te leren stoppen) maar ik geloof dat je dan de strekking van mijn (andere) topic niet begrepen hebt. Zo niet; excuses.

Ik denk dat het vooral de omschakeling naar een hele andere manier van doen en de tijd die het kost om daar goed in te worden, het probleem is. Veel mensen willen of durven die stap niet te nemen?

Overigens snap ik heel goed dat je geen zin hebt het voor de 101e keer uit te leggen, maar het is natuurlijk wel zo dat er steeds weer 'nieuwe' mensen zijn die de omschakeling maken en behoefte hebben aan de kennis die hier aanwezig is in de hoofden van PN'ers. Het is dan wel een gemiste kans als mensen zoals jij hun mond dan maar dichthouden uit een soort moedeloosheid, ook voor degenen die hier alleen maar komen meelezen en wellicht ook jouw adviezen toepassen zonder hier ooit een letter te typen.