Nils Vellinga schreef op zaterdag 10 maart 2012, 23:16:


Omdat ik een pietje precies ben .....
Er is een verschil tussen de methode van fiascofarm.com en Martina gebruikt, en de McMaster-methode. Bij de methode van fiascofarm.com leg je het objectglaasje een tijdje op het oppervlak van de oplossing om zo de drijvende eitjes op te pikken. Bij de McMaster-methode neem je, zonder te wachten tot de eitjes zijn bovengedreven, een exact volume van de oplossing in de McMaster counting chamber; de hoeveelheid eitjes die je in dat volume telt, reken je om naar het totale volume van de oplossing en het aantal gram mest dat je daarin hebt opgelost.

Beide methodes lijken me prima. Alleen bij de methode van fiascofarm is het de bedoeling dat nagenoeg alle eitjes uit die, laten we zeggen 2 gram mest, op het objectglaasje komen. Dat lijkt me bij een milde besmetting van 500 EPG nauwelijks te doen, laat staan bij een zware besmetting Maar de eerste indruk zegt dan natuurlijk genoeg.

e m kraak schreef op zaterdag 31 maart 2012, 21:09:


De bulk aan bouwstoffen ( C, H en O) komt gewoon uit de lucht en uit water: fotosynthese zet energie in de vorm van electromagnetische radiatie (zonlicht) om in chemische energie (in de vorm van glucose) en verbruikt daarbij als bouwstenen koolstofdioxide uit de lucht en water. Mineralen zijn weliswaar onmisbaar, maar hun massa-aandeel is zeer klein. Anders zouden alle bomen in een kuil staan

joop schreef op vrijdag 1 juni 2012, 13:42:


Er moet wel een aantal uur tussen de antibiotica en de probiotica zitten (eerst AB, dan PB), anders heeft het geen zin. Bij mensen wordt vaak drie of vier uur aangehouden, ik weet niet wat de beste timing is bij paarden.