Als je dusdanig afstanden wilt rijden dat je paardje geen tijd genoeg heeft op te eten, dan zou ik me ook maar alvast zorgen gaan maken om je eigen billen
Nee, even serieus: je stopt toch regelmatig en dan gaan ze gelijk met de kop aan de grond. En op je overnachtingsplekken kunnen ze toch ook eten? In de wei staan ze toch ook niet altijd óf te eten óf te slapen.

We hebben weer een uitdaging....onze nieuwe pony kan (nog?) niet in een 2-paardstrailer worden vervoerd.
Het is een pony van 13, is altijd (hoog) in de sport uitgebracht en kijkt nergens naar, heeft een relaxte aard. Is dus ook veel vervoerd, maar altijd met een vrachtwagen. Liep ook onze 2-paardstrailer zonder aarzeling in, maar tijdens het rijden begon de ellende......
Het lijkt alsof ze tijdens het rijden gaat hangen en haar evenwicht verliest. De trailer schut alle kanten op, haar benen heeft ze al opengehaald. Ze was zeiknat (en haar heeft ze niet), maar als ik stopte om bij haar te kijken maakte ze geen paniek-indruk.
Een politieagente die achter mij reed vertelde dat het niet uitziet alsof het een bepaalde zijkant, danwel voor/achter, is. Dus alle 4 haar benen. En ze slaat ook niet.
Voordat jullie denken dat het aan mijn rijstijl ligt: ik rij altijd zeer langzaam met de trailer (zeker in de bochten), vertraag/versnel heel geleidelijk.
Zeil achter dicht heb ik al geprobeerd. Toen leek het iets minder heftig. Maar dat kan er ook aan liggen dat ik toen ook niet meer boven de 20 km/uur kwam.

Ik vermoed dat ze tijdens het rijden krampachtig gaat staan. Eigenlijk zou iemand dus bij haar in de trailer moeten gaan staan in een poging haar te laten ontspannen, maar met een paard wat z'n evenwicht niet kan bewaren, vind ik dat ook gevaarlijk.
Ik lees op internet dat mensen het schot er tussenuit halen of helemaal schuin zetten, opdat het paard meer schuin kan staan. Maar zou ze daarvan niet alleen nóg meer verkrampen, immers er is dan niets meer waar ze enige steun aan kan krijgen.

Ik hoop dat er hier mensen zijn met suggesties/tips!

Nou, vandaag toch maar geprobeerd met mijn zoon erbij in de trailer. Er is veel ruimte voor de voorstang (we hebben geen zadelkamer) en hij stond voor de onbezette plek, met z'n telefoon in de hand (op speaker) in constante verbinding met mij.
Met het schot achter helemaal opzij (en daar goed vastgezet, met een handdoek er tussen om geen extra/vreemd geluid te veroorzaken): geen centje pijn, paard staat braaf zoals ieder ander paard. Dit "poitieve gedrag" beloond met wat lekkers, maar ik betwijfel eigenlijk wel of de pony zelf besefte wat ze goed deed.
Daarna weer het schot op z'n plek en gelijk weer gedonder: ze gaat met haar flank tegen het schot hangen en verliest haar evenwicht. Telkens wanneer ze dit dreigde te gaan doen wel (op tijd) aandacht gevraagd en zo mogelijk gecorrigeerd, en goed gedrag beloond, maar ze was slecht bereikbaar en helemaal niet meer geinteresseerd in de beloning, kortom: stress.
Ik weet effe niet hoe dit verder moet: ik heb immers geen 2-paards-trailer omdat ik maar 1 paard mee wil nemen. Een andere pony ernaast zetten kan niet als het schot schuin staat en zonder schot durf ik niet (stel dat ze daar tegenaan gaat hangen of dat ze naar elkaar gaan meppen).
En de oude eigenaar: "nee, dat kennen wij niet en wij hebben hem ook wel eens op een trailer gehad, dan moet er wat gebeurd zijn". Ja, me hoela! Ik voel me zo vreselijk belazerd

Natasja, ik weet niet waar je woont, maar ik heb een side-pul en een kaakgekruist hoofdstel wat om een C/D-maat pony past. Mag je wel proberen. PB mij maar als je interesse hebt.

Natuurlijk heb ik je verhaal gelezen Piet!! En ik geloof ook dat de trainingsopbouw zoals jij dat beschrijft goed kan werken bij een paard wat gewoon niet graag op de trailer staat. Maar dat is hier het punt niet, want ze loopt er makkelijk zat op en staat ook ontspannen zolang het schot wijd staat en/of met gesloten schot zolang de trailer stil staat.
Maar wat Christel schrijft over de trainbaarheid van balans, daar zit volgens mij ook wat in. Als deze pony pony wijder moet staan om balans te kunnen vinden, dan betwijfel ik of we dat voldoende met training kunnen veranderen. Want ze is soepel en lenig zat (liep Z dressuur en Z springen, zowel bij de pony's als bij de paarden).

Piet, jouw "strategie" heb ik inmiddels geprobeerd, maar dat wordt hem niet. Op dergelijke korte stukjes ontspant ze niet, maar het is ook te kort om te stressen/verkrampen. Het telkens de trailer in en terugwandelen met lekker grazen is voor haar kennelijk niet voldoende beloning, want ze gaat steeds moeilijker de trailer op.
Daarna heb ik het geprobeerd met wegnemen van positieve beloning: bij haar in de trailer gaan staan terwijl we langzaam over een hobbelig pad reden. Je ziet aankomen dat ze gaat hangen (meestal middenschot, maar soms ook buitenwand) doordat ze haar schouder of heup "uitwerpt". Heel de tijd vriendelijk, en met een zachte stem tegen haar praten, terwijl ik haar kriebelde, maar zodra ze aanstalte maakte om te gaan hangen een krachtig NEE en direct stoppen met kriebelen. Ik kreeg de indruk dat ze me in principe wel snapte na enige tijd, want zodra ik NEE riep ging ze weer goed op haar benen staan. Desondanks kon ik hiermee niet voorkomen dat ze soms toch ging hangen als ze haar evenwicht dreigde kwijt te raken. Het lijkt een reflex voor haar, waardoor ik denk dat ook deze methode niet het gewenste resultaat gaat opleveren, vrees ik.
Probleem bij de beide eerste methoden is ook de timing. Je staat immers in een rijdende trailer en weet niet wanneer ze gaat hangen en kunt dus ook dat moment niet vóór zijn. En als je wilt stoppen, dan moet dat nog met de chauffeur kortgesloten worden en die heeft nog de tijd nodig om de combinatie rustig tot stilstand te brengen.

Eva, zonder tussenschot met de 2e pony er naast vind ik veel te link. De nieuwe pony is ruim 160 en de ander nog geen 140. Als die grote een evenwichtprobleem heeft en omvalt of op z'n minst gaat "spartelen" om zijn evenwicht te herstellen, dan is die kleine de klos. Dat risico neem ik dus zeker niet.

Marsha, die tussenflap (doorzichtig plastic in een buizenframe) is iets waar ik inmiddels ook een deel van het probleem zie (nadat ik inmiddels dus al enkele uren in de trailer heb gestaan). Daardoor kan ze nl haar voeten niet ergens tegen zetten als ze breed wil staan (maar niet op de door haar gewenste breedte kan komen door de beperking van het schot. Morgen ga ik het proberen met een trailer van kennissen die een gesloten schot (hout) heeft.
Als ze dan wel de stevigheid opzoekt met haar voeten, maar toch nog gaat hangen, dan wellicht nog eens een lager schot proberen (waar ze dus met haar schouder en heup boven zit, maar wat wel nog zo hoog is dat ze er niet over heen kan klappen)???

Nieuwe suggestie blijven dus nog welkom!

Ik ben er nog niet helemaal uit of het evenwicht verliezen nou de echte de aanleiding is om te gaan hangen. Dat was voor mij een voor de hand liggende conclusie, maar als ik goed kijk is dat misschien niet eens zo. Het ziet er veel meer uit alsof het voor haar gewoonte is om dit te doen. Ze gaat nl niet per definitie hangen omdat er bv een bocht gemaakt wordt of een hobbel is (dus wanneer je zou verwachten dat evenwicht een rol speelt), maar zomaar ineens, out of the blue. Vandaar dat ik eens geprobeerd heb die gewoonte te doorbreken met het krachtige NEE + ophouden met kriebelen. Maar zoals ik al schreef, ze snapte volgens mij heel goed waarom ik NEE zei, maar kennelijk is de drang om te hangen sterker. Alleen dan blijft toch de vraag: gewoonte of toch balans?
Bij de laatste eigenaar heeft ze altijd op een grote vrachtwagen gestaan, direct achter de cabine, dus dwars op de rijrichting. Ik vermoed dat daar dus misschien een link ligt met het “uit gewoonte hangen”.

Of dat wijder kunnen staan een oplossing is ga ik nu uitzoeken. Feit is dat ze met een schuin weggeklapt schot (waardoor de ruimte alleen achter breder wordt, want aan de voorkant zit die in het midden van de trailer vast) probleemloos staat. Maar tegelijk zie ik dat ze haar benen niet wijder plaatst. Zelfs met mijn schot (type doorzichtig plastic in buizen-frame, dus wat bij Rita juist wél werkte) benut ze die ruimte verre van volledig. Misschien omdat ze de begrenzing (van wand en schot) niet kan voelen met haar voeten en daarom hoop ik dat ze met dat houten schot wat ik vanavond ga proberen wijder gaat staan.

Even off-topic:
Het is inderdaad een lief en meewerkend paard. Type “top-prestaties leveren en als een crimineel behandeld worden”. Het arme dier heeft de afgelopen jaren nooit lekker op de wei mogen lopen, het was altijd maar rondom beslagen op stal staan en alleen er uit om gereden of in de stapmolen gezet te worden. En gereden: met een pelham-bit op de strakste stand en heftige sporen, de wonden staan nog in haar flank. Daarom gunde ik dit diertje ook zo graag een paardwaardig bestaan hier.
Toen ze hier de wei in mocht zag je hoe geweldig ze dat vond: ze heeft overal verbaasd naar staan te kijken, overal aan snuffelen en voortdurend flemen. Ze straalt gewoon, terwijl ze in die stal bij de vorige eigenaar een en al triestheid was.

Waarom ik mij overigens belazerd door hem voel is eigenlijk een veel groter verhaal, waarbij ik moet bekennen dat ik met m’n suffe kop in werkelijk elk denkbaar verkooptrucje ben getrapt. De zogenaamde vader die de pony van zijn dochter verkocht is nl gewoon een doortrapte, liegende handelaar gebleken. Enerzijds ben ik boos op mezelf dat ik daar in getrapt ben, anderzijds heb ik wel een stiklief paard wat nu paard mag zijn

Ik heb wel eens gelezen dat het zaad van zuring wel 50 jaar kan overleven in de bodem, dus daar wordt je niet vrolijk van...
Als je zou overwegen toch te gaan spuiten met het eerder in deze draad genoemde middel, doe het dan alleen met zo'n pomp op je rug en alleen op de zuring (moet te doen zijn met een halve ha). Dat middel vernietigd nl ook alle andere kruiden die je niet kwijt wil en waarvan je paarden genieten. Een buurman van mij heeft deze methode toegepast en had elk jaar minder zuring en inmiddels is de aanwas zo dat hij dat met uitsteken bij kan houden.
Wij blooten (= maaien) de te begrazen stukken behoorlijk frequent (ca om de 4 tot 6 weken) en daarmee neemt het aantal niet meer toe, maar helaas ook niet af. De track wordt eens in de 1 a 2 weken gebloot (dus de methode van Piet) en daar zie ik inmiddels niet veel meer, ondanks dat dit dus het meest belopen deel van ons land in.

Ik ken iemand die bitloos rijdt en ik heb ook de schade gezien die hij óp de neus van een paard heeft aangericht met een bitloze optoming......
En ik ken mensen die "traditioneel" rijden, maar wel zó goed op hun zit dat ze dat bit net zo goed weg zouden kunnen laten. Maar ja, de omgeving he.
Dus wat is dan beter?

Beetje laat, maar daarom niet minder gemeend: Gefeliciteerd Piet!