e m kraak schreef op zaterdag 31 maart 2012, 12:38:


Alles wat leeft verbruikt energie.
Die energie wordt door planten opgevangen uit zonlicht, en vastgelegd in brandstoffen: suikers of vetten.
Om deze vastgelegde energie weer te kunnen vrijmaken en laten opnemen zijn allerlei andere stoffen nodig, zoals vitaminen en mineralen.
Die stoffen werken als katalysatoren (hulpstoffen), wat betekent dat ze wel meedoen aan het proces maar niet worden verbruikt: ze blijven gewoon aanwezig nadat ze hun taak gedaan hebben.
Heb ik het zo begrijpelijk uitgelegd?

e m kraak schreef op zaterdag 31 maart 2012, 21:09:


Als je bedoelt dat de bouwstoffen steeds toenemen, dan heb je gelijk.
Maar dan krijg je steeds meer paard .
Bijvoorbeeld een veulen erbij, of een jong paard dat groeit...
Maar als de hoeveelheid bouwstoffen hetzelfde blijft, dan hoef je niet meer aan te vullen dan je kwijt raakt in mest en urine.
Als mest en urine weer terug over het land gaan, is de cirkel weer rond: de mineralen die het paard uitscheidt nemen de grasplanten weer op.

Waar dacht je anders dat die bouwstoffen bleven die volgens jou verbruikt worden?

mirel schreef op maandag 2 april 2012, 9:38:


Of mijn paard bij het liggen voorkeur heeft voor een kant, weet ik niet. Heb daar nooit op gelet, en ze ligt niet zo vaak.
Maar als ze voorkeur zou hebben is het niet de blinde kant, maar de andere.

Wat wel gebeurt is dat ze, vaker dan andere paarden, ergens tegenaan loopt met haar blinde kant. Niet echt vaak hoor, maar zeker in een nieuwe omgeving wat vaker.
Zou dat bij Levi kunnen?

Christel Provaas schreef op maandag 2 april 2012, 17:58:


Is bij mijn paard juist andersom en dat lijkt me logisch:
Het oog dat aan de buitenzijde zit van de kromming tijdens liggen heeft de grootste kijkruimte.
Dan ligt het paard met de benen opgetrokken aan de blinde kant (binnenzijde), OP de kant van het oog dat goed kan kijken (buitenzijde).
Begrijp je zo wat ik bedoel?