Lichte arbeid, zal - bij een gezond paard - de temperatuur van spieren of pezen niet zo hoog doen stijgen dat er schade zal ontstaan.
Pees beschermers met zo min mogelijke afsluiting zou ik wel gebruiken, bij strijken wat niet goed op te lossen is.
Bandages niet. Doordat daar helemaal geen koeling bij komt door de beweging/wind, daarmee zal de temperatuur hoger oplopen.
Het koelen van de pezen kan met koud water/ afspoelen niet gauw opgelost worden. Dan zou je een uur moeten afspuiten. Doe je dit korter koel je alleen de huid en net daaronder af waardoor doorbloeding juist afneemt.
Als het even kan is niks om de benen het allerbeste voor het paard.


Bij erge kou of warmte, worden enzymen afgebroken. Kou of warmte heeft invloed op de maximale werking van dit eiwit.
Flexibiliteit kan door afbraak/stolling afnemen, wat eerder zorgt voor blessures.

Natasja Meersman schreef op woensdag 4 april 2012, 18:30:


Als ik naar voren ga weet het paard dat hij een snoepje krijgt.
Liep eerst ook al weg voor ik goed zat met opstappen b.v., net zo iets. Je kan een paard wat ongeduldig is terug zetten op de plek, ik hou ze licht tegen en/of buig wat in (leer ze inbuigen evt eerst ernaast) en bikje is gevolg. Binnen no time blijven ze staan, en beslis dan zelf gelijk we gaan stappen zo blijft er rust en leiding.
Zoek ook plekken / momenten waar / wanneer ze rustig zijn om dat eerst voor elkaar te krijgen voor je overal waar je zelf wilt gaat vertragen ./ stoppen. Wil het stoppen niet beloon dan alleen al een vertraagde pas, die werk je uiteindelijk uit naar stilstaan. Ook tijdens vertraagde stappen naar voren om te belonen, ze weten / voelen het gauw genoeg.

Het ligt dus ook voor een groot deel aan de ruiter of dat nu net het gewicht is, of het verkeerd zitten dat het te moeilijk maakt..,... Maar het is duidelijk dat rechtsom de buiging lastig is, ja dan is door de bochten heen waar we ze wat willen laten buigen toch lastig.
Ik zou het paard niet teveel lastig vallen met ruiter in de galop, maar veel doen aan het gymnastiseren van beide kanten, en helemaal de rechter zijde.
Rij je nu op gras?, dat is voor het paard nog lastiger wat je al vertelde over het wegglijden, vertrouwen gaat dan helemaal weg.
Het galopperen linksom in de rechtergalop zou ik dan voor de korte zijde weer terug nemen. Hou de regie, dus voor het paard plezierig. Rechtuit is makkelijker, de bochten is het probleem. Laag houden en rechtuit wat buiging vragen is beter, bij loslaten / ontspannen gelijk weer naar draf.
Wijken voor de kuit zorgt voor betere buiging, kan je ook naast het paard trainen.
Aan de longe gaat het wel goed, dat zal betekenen dat het beter gaat en ze wel 'drurft' makkelijker de bochten kan nemen, ga dan daarin steeds wat verder met buiging oefenen. Dan kan je dat eerst zonder ruiter verbeteren. Overgangen galop draf met regelmaat afwisselen, dubbele lijnen gebruiken om wat meer invloed uit te kunnen oefenen aan de buitenzijde, balkjes in draf en galop en cavalettie's (in stap) zorgen voor meer ruggebruik, hals laag vragen/houden tijdens de overgangen zorgt voor verbetering/training vd rug en hals spieren/ de bovenlijn.
De fysiotherapeute zal jouw toch ook trainingstips geven naast de behandeloefeningen (welke zijn dat als ik vragen mag) neem ik aan.
Zij kent het paard het beste.....

Als het paard contra aan galoppeerd zou je dat kunnen proberen bij een reactie (tijdens stelling naar rechts vragen) gelijk belonen.
bij loslaten / ontspannen gelijk weer naar draf.


Her en der een balkje in de bak of wat ik ook doe b.v 4 balkjes op een volte gelijkmatig verdeeld werkt super in de galop.
(let op sommige paarden springen over de balk in galop) het werkt super door op de rug galopsprong ontspanning erg leuk en gevarieerde training!
Ik zou pas (wat idd erg mooie oefening is) balkjes vlak achter elkaar gaan leggen in de galop als je echt controle hebt. En dan hangt het nog per paard af hoever ze uit elkaar leggen.
Aangaloperen vlak voor het balkje geeft ook meer kans op aangaloperen in de juiste galop.

Ik heb ervaring met moederloos veulen bij merrie met veulen plaatsen meegemaakt.
Super goed gegaan, wel in het begin erg goed opgelet en erbij gebleven om te kijken hoe het ging, maar eigenlijk ging het vanaf het begin goed. Het andere veulen wat ong. een maand ouder was, was een "groter" probleem dan de moeder, zij was erg voorzichtig

Wat schrikdraad betreft, ze moeten leren wat het is door te ondervinden. Wij hebben het veulen de begin periode wel veel begeleid op het land door aan de lijn te houden.

Door mensen is de melk (poeder) gegeven wat erg veel werk is, waar je al wat van hebt meegekregen....
Het drinken bij de merrie is niet ontstaan, wsl ook doordat moederloos veulen na 1 week met de fles gevoerd te zijn (moeder tijdens bevalling overleden) daar ook niet naar zocht.
Ik zou ook zo snel mogelijk zoveel mogelijk mogelijkheden zoeken om zo min mogelijk met mensen (degene die veulen voert) in contact te komen, veulen raakt erg snel en te veel aan mensen/degene die voert, gehecht.
Afstand met mensen en tussen andere paarden plaatsen, zodra het kan.

MIjn ervaring is anders. Voeding kwam van mensen, instinctief kwam het veulen daardoor naar de mens ipv dat het meeging met de kudde, vb, schrik reactie kudde die op hol sloeg veulen kwam naar ons...

Dat is niet een reactie die je wilt zien, en wilt omturnen.
Laat het eerst maar eens paard worden / zijn, zoveel mogelijk motiveren/aansturen die kant op, anders kan het wel eens escaleren, het kan een lastig traject worden, dus let tussentijds goed op.

Waar je op kan letten, is dat de pony niet te kort staat, zodat er ook niet gauw een hang reactie plaats vind. Nu kan je ze ook niet te lang zetten anders kunnen ze daardoor in moeilijkheden komen. (je kan ze ook via 2 kanten vastzetten) De stang op de kortste afstand zorg natuurlijk voor eerder iets achter zich voelen waardoor ze weer naar voren gaan. Kan je dit samen beter afstellen? Ik weet niet precies hoeveel "loop ruimte" je hebt met je pony, (heb paarden vervoert).Hoe zit het met het hangen, blijft de pony hangen, gaat hij uit zichzelf weer naar voren of trekt hij halsters kapot? Als hij uit zichzelf weer naar voren gaat niet teveel aandacht aan besteden, trekt hij iets kapot dan heeft hij succes, en zal het idd niet ophouden....
Al je inzet is heel mooi, maar goed kunnen inschatten en timing is essentieel. Als jij merkt dat het steeds slechter gaat zou ik er iemand bijhalen.

Om iemand te leren de beweging van het paard te gaan aanvoelen kan je degene het beste in de beugels laten staan, kont uit het zadel en de knieen / benen ontspannen, geen holle rug, zodat ze de beweging leren absorberen. Zodat ze de beweging net als de trampoline op het juiste moment in meegaan. Op deze manier belemmeren ze het paard het minste.
Het lichtrijden gaat zo wie zo in een vloeiende beweging met het paard mee, dus ik zie duidelijk voor ieder zowel ruiter als paard meer gemak. Het neerkomen in het zadel vang je op met je eigen lichaam. Vandaar dat een goede ruiter aan sport buiten paardrijden moet doen, om te zorgen voor een eigen rompstabiliteit. Met rompstabiliteit heb je je spieren van je romp voor achter zij ontwikkelt waarmee je andere spieren weer ontlast. Door de ontwikkelde spieren kan je in balans blijven boven je paard. In balans zijn zorgt ervoor dat de andere spiergroepen ook weer optimaal kunnen functioneren, zoals een voorwaartse opwaartse kracht.
Als je als ruiter niet recht boven je paard zit ( dan bedoel ik niet kaarsrecht, maar evenveel druk beide beugels en getrainde spieren om jezelf in balans te kunnen houden) of dat nu doorzitten of lichtrijden is, zal je het paard tegenhouden met je onbalans, het paard gaat daardoor vertragen taktverlies, hij wordt gestoord in zijn drang naar voren.
Vandaar dat de verlichte zit goed helpt bij onervaren mensen, je romp stabiel te houden is nl niet zo eenvoudig voor iedereen. Mensen die b.v goed kunnen surfen snowboarden etc. hebben rompstabiliteit, deze mensen kunnen vaak al heel snel goed lichtrijden.
Meegaan in de flow vd beweging zorgt voor een optimale beweging, zonder forseren / belasten van bepaalde spiergroepen die het onbalans zouden moeten opvangen om zelf in balans te blijven.
De souplesse van de ruiter/topzwaar moet de beweging zo opvangen dat die niet gestoord wordt.
Een paard en ruiter die verder ontwikkeld zijn, hebben beide meer opbouw vd juiste spieren, daardoor kan het paard beter zijn rug gebruiken, voor de ruiter die zelf ook ontwikkeld is deze rug heel fijn te zitten, je word meegezogen in het zadel, waardoor het voor beide een fijne beweging is die samenvloeit.
Hier is geen spraken van bij een paard (en ruiter) die aan het begin staan van hun training.
Ook een soepel paard van huis uit, kan een goed gevoel geven maar zal zich ook verder moeten ontwikkelen om daarin sterker te worden.
De voorwaarste beweging van het paard neemt het gewicht van de ruiter, als die in balans kan zitten zonder het paard te storen door achter de beweging aan te rijden (het moment dat je in het zadel ploft) mee in zijn eigen beweging. De knieen los en ontspannen zorgt voor geen belemmering. Het is net als het doorzitten bij een getrainde combinatie.

Mijn ervaringen vanuit de praktijk zijn als je je eigen lichaam niet zo kan inzetten om het paard te ontlasten, ondersteunen, begeleiden tijdens de gangen, dat dan de druk zal verhogen.