Soraya85 schreef op maandag 9 april 2012, 1:18:
> Super bedankt voor alle berichten. Eerder op de dag, had ik via mijn
> telefoon alles gelezen. Alleen reageren via daar blijf ik een ramp vinden.
> Nu eindelijk tussen de nachtvoedingen door even de tijd gevonden om eens
> gaat op zoek!). (*trapt op de rem... eerst maar eens een overlegje plegen!
> wat precies de reden voor stalrust is... )
> Over de melk.. ja zo had ik het nog niet bekeken..!
>
Het belangrijkste is meestal dat de merrie weinig beweegt, door te veel beweging, een bokje of eens een sprintje, kan ervoor zorgen dat de wonde terug openscheurt. Er zit namelijk ongelooflijk veel druk op de wonde, een paard heeft véél darmen + darminhoud wat wel wat weegt en omdat een paard bijna de hele tijd rechtstaat zorgt dat voor een constante spanning op de buikwand. Ik heb 2 merries gekend met een keizersnede, allebei operatie goed gegaan, geen ontstekingen,... maar na een aantal weken kregen de paarden meer ruimte. En dan teveel bewogen (ook natuurlijk omdat er zo'n super happy veulen ligt rond te springen) waardoor de buikwonde weer openging en de darmen eruit kwamen. En dan is er niet veel meer aan te doen natuurlijk
Bij een mini valt dit gelukkig iets beter mee omdat de kilo's heel wat minder zijn.
> buurt van Tilburg.
> Wel bijzonder om je verhaal over de ruinen te lezen! Maar ben blij dat je
> het deelt... Ik neem het zeker mee!
>
Mijn
DA heeft hier zeer veel ervaring mee, ze heeft een tijdje geleden een heel programma opgestart van adoptiemerries. Het verschil is dat zij andere hormonen en medicatie gebruikt dan de meeste dierenartsen. Vooral het gebruik van de hormonen die het "veulen" veroorzaken lijkt het succes op accepteren enorm te verbeteren. Daarvoor was de kans op adoptie inderdaad gering. Natuurlijk zijn er nog altijd gevallen dat het niet lukt.
>
> @ moniek
> Wat is dat toch met die ruinen. Van mijn ene ruin, kan ik dat soort acties
> wel verwachten. Maar van Kiran eigenlijk niet. Maar door jullie verhalen
> ga ik nu wel twijfelen, of ik daar wel verstandig aan doe.
Ik zou het toch niet proberen, mijn ene ruin is ook een rustig en zeer sociaal paard, zou nooit een ander paard bijten of opjagen en ik was ook zeker dat het goed zou gaan, maar dat was dus niet. Misschien reageren ze zo omdat dit een volkomen onnatuurlijke situatie is?
> Heeft er iemand ervaring om een merrie met een pasgeboren veulen, en dit
> veulen met ze 3e te zetten? Dit is een optie die iemand aandroeg.
Dit zou een goed idee kunnen zijn maar melk gaat ze waarschijnlijk niet geven aan het 2e veulen omdat ze daar gewoon niet genoeg voor heeft. Het zou wel kunnen dat ze het veulen wel mee gaat beschermen en verzorgen. Maar voor het zelfde geld verjaagt ze het gewoon. Ik heb daar geen ervaring mee.
Als je echt niet aan een adoptiemerrie kan geraken, zou je gewoon nog een andere merrie met een goed moedergevoel bij het veulen kunnen zetten. Ik heb een merrie die elk jong paard meteen bemoedert, ze zelfs aan haar uier laat komen ookal komt er geen melk uit. Bijvoorbeeld een ex-kweekmerrie ofzo, die hebben al veel ervaring met veulens.
Warboel
