Ik vroeg me af of hier iemand ervaring heeft met peesblessures.
Al een paar dagen zie ik m'n paard achteruit gaan (winderig weer, paard wat frisser). Het onderbeen voelt warm aan, streek rond de verwijderde strekpees terug gezwollen, moeilijker opheffen van het achterbeen (vooral in de weide als paard wat gek doet en draait met het slechte been aan de binnenkant heft hij hem niet goed op)...nochtans op de harde ondergrond loopt hij redelijk goed.
Ik ben naar de kliniek geweest voor een echo, daar hebben ze het paard laten stappen en draven en het zag er allemaal prima uit. Ik ben toen ook de echo vergeten (waarvoor ik in feite geweest ben) en die is niet gebeurd. Kreeg groen licht om hem in de weide te laten, maar mijn buikgevoel zegt dat hij hem daardoor forceert.
Had zoveel hoop omdat ik met veel mensen gesproken heb die zelfde meegemaakt hebben, die paarden zijn er allemaal door gekomen. Ik wil dat mijn paard er ook door komt.
Wat kan ik nog doen?
Ga nu terug cold packs opleggen en enkel op de verharde binnenplaats en de loods laten ipv op de weide, kan ik nog meer doen? Ik heb gewoon de indruk dat niemand de echte waarheid durft te vertellen en ben bang dat m'n paard er niet meer zal doorkomen.

Christel Provaas schreef op maandag 16 april 2012, 11:24:


De strekpees zou anders vernecrotiseren omdat die bijna door was, ze hebben dus het stuk dat uitgerafeld was verwijderd zodat die niet kon gaan verder ontsteken in de slijmbeurs, dus niet de ganse pees is weg .De strekpees is dus door, de twee uiteinden zijn als elastiekjes van elkaar weg getrokken als het ware. In de ruimte daartussen ontstaat er bindweefsel. Dus er is geen strekpees meer die strekpees is, maar een weefsel die daartussen gegroeid is, een litteken dus en het is de bedoeling dat dat de buigpees nu de functie van de strekpees overneemt, want de strekpees heeft niet zo'n hele belangrijke functie vertelde men me in de kliniek. Dat kan enkel als die verbindweefesling van de getraumatiseerde strekpees tot stand gekomen is. Dat gebeurt door been in te gipsen dmv twee gipsen en boxrust tijdens 7 weken lang.
In de hele periode die volgt na de opening van de gips, moet er gestapt worden te beginnen met 10 minuten, paard gaat in begin erg vreemd, alsof hij z'n benen niet kan neerzetten. Langzaam aan verdwijnt de krampachtige gang en kan paard weer normaal stappen (na weekje).
Dus dan nog eens drie maanden boxrust met opbouwend stappen van 10 minuten naar een uur toe elke dag. Dat is de periode dat het paard knettergek werd en levensgevaarlijk. Het is bijna een onmogelijke opdracht om met een paard met zeer veel temperament en opgekropte frustratie kalm te stappen. Hij heeft toen hogeschoolsprongen uitgevoerd (was juist winterperiode) dat je toch wel eventjes slikt op dat moment, tijdens 1 van die sprongen ben ik eronder beland, omdat hij schrok van me omdat ik in een plas trapte. Die teen komt ook niet meer echt beter . Toen is er iemand anders met hem gaan stappen.
Ik vreesde voor kwetsuren door de onstuimigheid, maar daar is hij niet van beginnen kreupelen. Ik ben dan Dormosedan gaan geven af en toe.
De maanden (ongeveer 3-4 maanden) erna liet ik het paard al eens los in de loods (tegen advies van de veearts), 's nachts, alle paarden binnen om de kalmte erin te houden.Dan pas begon het been echt te ontzwellen en werd het paard iets rustiger in z'n hoofd.
Na de laatste controle in de kliniek, waren ze erg blij met het resultaat, hij mocht de weide op met kalmeringsmiddel de eerste dagen. Aanvankelijk ging het goed, het was erg droog nog, maar ik vermoed dat het door de iets nattere ondergond komt dat hij last begint te krijgen (nochtans zandachtige ondergrond die nooit modderig ligt). Been zat wat warmer vorige week heb ik gemerkt. Gisteren heeft hij weer gerend en gesprongen in de weide doordat er heel veel wind was en hij daar erg gevoelig voor is en toen ik hem in een korte bocht zag draven met het slechte been aan de binnenkant, zag dat er niet goed uit, hij kon het been niet zo hoog opheffen als anders. Vandaar paniek. Ik heb het bericht deze morgen geplaatst, nog gaan stappen en hem daarna enkel op de betonnen koer gelaten. Rond 17 uur binnen en deze avond terug gaan stappen. Hij stapte terug normaal, dus ik vermoed dat hij zich forceert in de weide.Opmerkelijk is dat hij zich in aarde minder goed kan afdrukken met z'n been, op beton gaat het veel beter.
Rijden is geen doel, ik heb andere paarden genoeg om te rijden, maar de band met hem is heel sterk na al wat we doorstaan hebben en ik wil gewoon dat hij kan genieten in de weide van z'n gras en z'n maatjes, dan pas zal ik gelukkig zijn en ben ik geslaagd in m'n zorgen voor hem..
Constant moet ik aftasten, doe ik er goed om je buiten te laten? Wat als je je vertrapt tijdens dat ik ga werken, laat ik je beter op de betonnen koer, maar daar zit je niet zo graag want je kan niet grazen, zou ik je toch beter in de box steken nu je been zo warm heeft enz....
Via de kliniek kreeg ik vandaag geruststelling. Dat hij zich geforceert heeft en dat het been weer enkele dagen moet rusten.
Ik doe voort zoals ik bezig was, 'smorgens en 'savonds een half uur/uur stappen, afspuiten, cold pack, klei en misschien de komende dagen een stalbandage zoals de kliniek aangeraden heeft.
Dan stapsessie's op harde ondergond van 1 tot 2 uur verlengen en dan terug de weide in met kalmeringsmiddel tegen het einde van de week als het goed gaat en droog ligt.
Wat ik me nog afvroeg, of dit zou helpen:
-http://www.magnacare.nl/
Dit toestel kan je huren voor zo'n 200 euro per maand.
-Bekappen, wat moet er speciaal aan gebeuren, hij stapt veel op beton, dus ik durf er niet veel van laten weghalen....
-Supplementen? Nog zalfjes die zouden helpen? Nu krijgt hij MSM voor herstel en enige wat ik op z'n been smeer is klei, wat de zwelling doet afnemen.

@ Joop en alle andere dames, thx voor advies.
Ik haal de spullen naar de drogist, moet nog gaan voor een ander paard om kamfer om rug te masseren.
Ben benieuwd.
In heermoes zit silicium zeker? Silicium is me aangeraden geweest en zou nog beter zijn dan MSM, dus ik ga dat zo snel mogelijk geven, ben super blij met de tips!!!
@Joop: ik kan jammer genoeg de link niet bekijken, vanavond gaan we kijken hoe dat komt.
Ik durf hem nu echter nog niet vollop in de weide te laten rennen. Stappen op de harde bodem is echter nu heel erg goed. Als er probleempjes zijn, dan verdwijnen die met het stappen, ook wordt de pees opgewarmd vooraleer hij de wei opgaat. Ook ben je gecontroleerd aan het trainen.
Vandaag was hij zo goed, dat ik gewoon geloof dat hij hier goed uit zal komen. Alleen te hopen dat hij door al z'n temperament z'n been niet kapot loopt in de weide.
Dat bekappen ga ik ook bekijken, goed rond zetten aan de tip voor de afrolling wellicht, voor de rest ga ik iemand moeten zoeken die het verstand heeft want een gewone smid bekapt rap rap.
@Christel, hooi is droog en erg mager (gegroeid op zandgrond). Verder beetje geweekte bietenpulp om de supplementen in te vermengen en heel klein beetje geweekte luzerne brok erin zonder suikers (echt miniem), wat lijnzaad, magnesium, psyllium af en toe van PN en MSM. Geen extra vitaminen of mineralen. Misschien moet ik dat nog even bekijken en eerst hooianalyse laten uitvoeren.

Het is heel interessant om hier zaken te lezen over bodemschuwheid.
Ik heb een paard die heel cool is ivm verkeer (verkeer doet hem niets), maar die erg kijkerig is naar riooldeksels, wegmarkeringen op de grond enz...Ik dacht eerst dat het vooral het water onder de riooldeksels is waarvan hij bang is, maar wellicht zijn het gewoon de kleurveranderingen op de grond waarvoor hij bang is.
Ik heb hem ook al laten kijken naar die riooldeksels, met 1 voetje erop proberen te laten staan door wat gras aan te bieden als hij dat doet, maar hij blijft er toch schrik voor hebben. Hij moet er niet op lopen van mij, maar het wordt enkel een gevaar als hij ervoor opzij springt en er komt juist een camion...

Piet schreef op dinsdag 17 april 2012, 12:51:


Fantastisch, dit krijgt een ster van mij! Ook voor paarden die moeilijk laden!