Peet schreef op zondag 29 april 2012, 8:19:


Egon, zoals Petra het omschrijft wordt er nu nog maar zelden les gegeven.

Lichtrijden wordt aangeleerd door daadwerkelijk "staan-zit", waarbij je je mag vastgrijpen aan het zadel. Als je, later, correct les krijgt dan ga je niet staan, maar volg je de beweging en "sta" je dus niet in je stijgbeugels; de lichte beweging komt voornamelijk vanuit het bekken van de ruiter.

Staan, dus uit het zadel komen én blijven, wordt, volgens mij, de "verlichte" zit genoemd.

Nee, ik heb niet leren rijden zonder zadel!

I don't have a short temper;
I just have a quick reaction to bullshit!

frederick schreef op zondag 29 april 2012, 10:02:


Herkenbaar! Voor mij was het godsonmogelijk om in het begin te kunnen doorzitten. Ik heb leren rijden op een Fries. Een "vlak" paard is geen enkele probleem. Ik rijd veel beter licht dan ik kan doorzitten. Het begint inmiddels redelijk te lukken, maar bij de eerste "stuiter", ga ik licht rijden om het dier niet te belasten met mijn gestuntel!

Mariss schreef op zondag 29 april 2012, 19:14:


De mijne heeft het gewoon "liggen". Misschien dat er inmiddels meer mensen zijn die alleen tetanus willen zetten ... geen idee. Maar hier is het geen enkel probleem!

I don't have a short temper;
I just have a quick reaction to bullshit!

Ilona Kooistra schreef op zondag 29 april 2012, 23:40:


Ja, zwart! Absoluut zwart!

Wil schreef op woensdag 2 mei 2012, 19:03:


O, echt? Ik om het jaar, dus één keer in de twee jaar.

Sandra van Bommel schreef op donderdag 3 mei 2012, 13:22:


Ik geloof de verklaringen allemaal niet zo. Ga maar eens een dag je paarden zitten observeren en dan die je hetzelfde en dan zijn er geen situaties die stress veroorzaken. Kauwen, likken, gapen duidt naar ontspanning. Het laten afvloeien van spanning. Spanning hoeft niet negatief te zijn, spanning kan ook leuk zijn. Een paard wat teveel onder druk gezet wordt tijdens een training of angstig is, reageert anders. Laat je dat bewuste paard daarna met rust, ja ... dan gaat het kauwen, likken of gapen ...
Het is, denk ik, een beetje te vergelijken met wat wij doen ... wij kunnen zuchten van verlichting, van ontspanning, maar ook van stress ... niet alleen het kauwen, likken en gapen is een indicatie van "iets", maar het hele plaatje in de gehele situatie!

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 4 mei 2012, 9:23:


Of maak je er een robot van die alleen nog het uiterlijk heeft van een paard?

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 4 mei 2012, 9:53:


Al het natuurlijke, bij het paard passende, gedrag gedesensibiliseerd, weggeclickerd of hoe je het ook wilt noemen, zodat er een perfect luisterend maar "doods" paard tegenover je staat die overgeconditioneerd is en op verzoek zijn kunstjes vertoont ... allemaal naar de maatstaven van ons mensen.
Persoonlijk vind ik dit niets, een paard moet vooral paard zijn en ja ... daar hoort zijn paardengedrag nu eenmaal bij. Het is aan ons om dat te herkennen en daar mee om te gaan, niet het paard moet zich aanpassen aan onze ideeën omtrent wat "natuurlijk" gedrag is.

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 4 mei 2012, 10:02:


Spierspanning is zo'n beetje het enige waar ik op let ... met name de benen (voorbenen). Daarna zie je, als het echt freaky wordt, de rest volgen ... oren, ogen, hoofd etc. Maar de eerste signalen zijn: spierspanning! Kijk maar eens goed, ook in de wei ... als er ergens op het terrein "iets" is, zie je één van de voorbenen onder spanning komen, direct gevolgd door een oor ... als het echt iets is wat alarmerend zou kunnen worden ... gevolgd door hoofd omhoog en de rest staat onder spanning ... ready to take off! Tenminste, zo interpreteer ik het ... wellicht volledig verkeerd, maar ze tonen bij mij niet echt overspannen!

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 4 mei 2012, 11:16:


Ik schrijf nergens dat een clickergetraind paard doods is ... ik schrijf wel dat het overconditioneren een "doods" paard geeft. Volgens mij schrijf jij exact hetzelfde.

Spirithorses schreef op maandag 7 mei 2012, 8:50:


Ik vind dit een beetje moeilijk te geloven allemaal ... te meer omdat er ook overal geschreven en beweerd wordt dat dieren maar een zeer korte termijn geheugen hebben. Wil je ze iets aanleren dan moet je binnen 2 seconden belonen, anders beloon je iets anders. Dat een paard gaat staan gapen na een gevaarlijke rit om de rit te verwerken, vind ik dus moeilijk te geloven ... dat het ontspanning kan zijn, vind ik eerder aannemelijk, hoewel dat ook niet bewezen is.

Gapen bij mensen kan al niet netjes worden uitgelegd en de oorzaak al niet worden gevonden. Er worden allerlei oorzaken/veronderstellingen voor gegeven, maar geen enkele is bewezen. Laat staan bij paarden.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Geeuwreflex

Sandra van Bommel schreef op maandag 7 mei 2012, 9:33:


Ik heb dat nog niet gezien. Bij plotselinge spannende dingen wel spierspanning door het hele lijf en zich "schrap" zetten om te vertrekken; snorkelende geluiden ... maar geen gapen.
Nadat het spannende moment is verdwenen, zie ik ontspanning door het hele lijf, hoofd laag en gevolgd door "proesten". Ik zie gapen niet als teken van spanning, maar echt als een teken van ontspanning, vermoeidheid of verveling. Het is een reflex van de ademhalingsspieren; ik weiger te geloven dat het bij dieren totaal anders werkt. Nogmaals, oorzaak weet de wetenschap niet; er zijn een boel veronderstellingen oftewel interpretaties.
Als een paard een scheet laat, dan kan hij ook gewoon in de weg zitten hé?

Sandra van Bommel schreef op zondag 13 mei 2012, 21:22:

Je zou je eens moeten verdiepen hoe zwaar en frustrerend een maagband is! Dat is absoluut geen kleinigheid en gaat een zwaar psychologisch traject aan vooraf. Als een graaskorf echt met een maagband is te vergelijken, dan is het zwaar afzien voor een paard.