Mag ik nog heeeeeeel even spuien???

Zag toevallig dat vandaag de zoon van silja te koop staat. Reden; probleemgedrag met rijden en voor de wagen.
Ik heb zijn gegevens opgezocht en zag dat hij met zijn 7 jaar nu op weg is naar eigenaar nummer 6.
Hoe triest is dat???

Hij lijkt sprekend op sil en ik denk dat hij haar karakter heeft. Sil is echt een paard wat je moet leren kennen en begrijpen. Dat heeft ons bij sil ook veel tijd gekost,
Helaas schijnt haar zoon die tijd nergens te krijgen.

Ik weet dat hij te klein is (hij was erg klein gebleven en haalt de 1.50 nog niet, als ik mij goed herinner) en ik weet dat we al meer dan genoeg dieren hebben, dat onze stal te klein is om aan de regels te voldoen bij een extra paard en dat de kosten te hoog worden met nog een knol...

Maar eerlijk... als Frans niet meer verstand had als ik, had ik een bod gedaan (ze vragen veel te veel geld) en ging ik hem dit weekend nog halen.
Maar ik moet verstandig zijn....

Waarom wordt er toch op deze manier met paarden omgesprongen?
Waarom wordt sils zoon de zoveelste wisselbokaal totdat hij stuk is?

Goed... misschien zie ik het te negatief en misschien meldt zich dit keer wel een goede nieuwe eigenaar... maar met het huidige aanbod aan paarden, is die kans niet zo enorm. Zeker niet als het een probleempaard betreft.

Christel Provaas schreef op zaterdag 5 mei 2012, 16:00:


Koudbloeddraver, net als silja. (is tenslotte haar zoon)
Is ook even op de baan geweest, maar was niet geschikt. Daarna gecastreerd en omgeschoold, voor zover ik begreep.
En ja... ze vragen veel te veel. Klein is natuurlijk een subjectief gegeven. Hij zal 1.49/1.50 zijn. Sil is 1.68.
Maar hij heeft probleemgedrag. Hij gaat ertussen uit onder het zadel en voor de wagen op weg naar huis en dat is gedrag wat je niet gemakkelijk weggepoetst krijgt.
Ze geeft ook aan dat ze vanwege een slechte knie niet zoveel grondwerk met hem kan doen als nodig, dus ik vermoed dat daar ook wel wat problemen zitten, anders zou ze dat niet aangeven.
In de omgang is hij braaf (maar dat zijn de meeste paarden wel, die als draver zijn getraind)

Ik vermoed dat hij veel op zijn mams lijkt. Silja is een geweldige persoonlijkheid maar ook gevoelig, snel op de tenen getrapt, snel onzeker en heeft heel veel bevestiging nodig.
Bovendien een paard wat behoorlijk tegen je in kan gaan, als je denkt dat je iets met dwang moet oplossen.
Paard dus wat snel verkeerd begrepen wordt en ik vermoed zo dat haar zoon hetzelfde 'probleem' heeft.
Ook dus een paard wat snel van hop naar her wordt gesleept als een wisselbeker. Heb dat helaas al veel zien gebeuren.

Het bedrag wat ze vragen, is niet reeel. Ze vragen omgerekend ong 2000 euro. Dat kost normaal gesproken een goed bereden koudbloeddraver max. Maar dit is er eentje met een duidelijk probleemgedrag. Die raak je vaak niet aan de straatstenen kwijt.

Maar goed... ik kan mij vergissen en misschien meldt zich toch een goede nieuwe eigenaar. Ik hoop het.
Dit is hem, trouwens. Exact dezelfde kop als zijn mams.

http://hastmarknad.hastnet.se/sok/annons.php?aid=607750&inriktning=&typ=4

Christel Provaas schreef op zaterdag 5 mei 2012, 18:26:


''Niets voor jou???

Christel Provaas schreef op zaterdag 5 mei 2012, 18:50:


Energiek zal ie zeker zijn. Het is geen gewoon werkpaard, maar draver he.
Gefokt op snelheid.
Maar geen spanjaard, natuurlijk. Hoewel de koudbloeddravers wel graag in barrock/academisch/gewoon dressuur en in het westernrijden worden gebruikt
Hannah van Ekeskogen op Gottland (academisch dressuur) werkt ook graag met koudbloed dravers



en Nathalie Penquit heeft er ook eentje
http://www.weeksofthehorsemen.de/index.php?id=527

Ik denk dat hem in het uiterlijk ook zijn risico zit. De noordzweedse koudbloeddravers zijn in de regel paarden die enorm aantrekkelijk ogen. Ze zijn compact, stevig gebouwd, maar toch met snelheid en souplesse. Tel daarbij op dat ze zich graag tonen (kop erop zetten) lange manen hebben en gewoon vaak mooi zijn en dan weet je de reden waarom mensen overstag gaan, ook als ze niet opgewassen zijn tegen het karakter van een koudbloeddraver, die dus per definitie niet het gemakkelijkste is.

In karakter zie je de sterke wil van de koudbloed gecombineerd met het temperament en doorzettingsvermogen van een race-paard.

Toen ik op zoek was (en later hälga kocht) hebben we verschillende koudbloeddravers bekeken, maar je wil niet weten hoeveel van dit soort paarden aan gort worden gereden omdat mensen niet overweg kunnen met het karakter en overgaan tot allerlei hulpmiddelen en loeischerpe bitten, met alle gevolgen van dien.

google maar eens plaatjes of kijk you tube op kallblodtravare/nordsvensktravare dan begrijp je wat ik bedoel mbt uitstraling van deze paarden.
Het zijn nogal eens pennydromen. Maar worden gemakkelijk penny-nachtmerries.

Christel Provaas schreef op zondag 6 mei 2012, 21:13:


Nja, ik ken de welsh cob wel, maar zie niet echt het vergelijk.
Misschien zijn deze paarden een klasse op zich? Draver/koudbloed combi...
Hoewel je wel de cob draver hebt natuurlijk... misschien komt die meer in de buurt?

Overigens zijn de koudbloeddravers toppaarden als je ermee overweg kunt. Het probleem is dat ze door hun uitstraling (en betaalbaar prijskaartje) nogal vaak in handen belanden van de mensen die dat niet kunnen.

Maar dat probleem kent de spanjaard volgens mij ook? Hoewel die stukken duurder zijn, toch?

toch eigenlijk boeiend.... ik merk dat ik er nu heel erg op ga letten.
Zie ze overigens ook ooit in de wei staan en wat kauwen (buiten wanneer ze gras eten dus )

Gapen wordt als onwenselijk gezien, maar volgens mij is dat niet altijd (als ik erover nadenk) En dan doel ik op een situatie met stress van buitenaf die je niet kunt voorkomen.

Stel er gebeurd iets onderweg of paard raakt om wat voor reden dan ook in paniek en denkt dat het opgevreten gaat worden door bv een link kijkende vuilnisbak. Ik noem maar iets...
Het schiet volledig in de stress.

Op dat moment betekent gapen dat de ontspanning weer komt. Dat paard erop vertrouwd dat het toch niet zijn laatste minuut meemaakt.
Lijkt me dat je op dat moment als eigenaar beseft dat het paard zijn angst/paniek heeft overwonnen en het gapen als positief kan worden opgevat.
(je kon de stress immers niet voorkomen)

Spirithorses schreef op maandag 7 mei 2012, 8:50:


Ik bedoel ook niet op het moment van spanning, maar uiteraard erna.
Ik heb het wel gezien.
Ik heb het met silja wel vaker gezien
Na een moment van heftige stress door iets van buitenaf (kan ook gewoon in de wei gebeuren) echt een hele tijd staan te gapen.

Kauwen en slikken heb ik idd ook gezien, na een 'stress' moment omdat ze ergens bang over waren.
Maar na heftige paniek zag ik vooral uitgebreid en lang gapen. (en dan was de stress dus weg)

Anja Seijn schreef op maandag 7 mei 2012, 9:27:


Nou ja, dat op zich niet.
Als de hele rit gepaard ging met spanningen, dan kan ik mij voorstellen dat de ontlading middels gapen plaats vind in de paddock. Dan zijn ze thuis en durven ze de spanning los te laten.

Ik denk echter wel dat het ook meteen na een spanningsituatie kan voorkomen (heb dat ook gezien) als die situatie erg moment-gericht is. (iets wat plotseling gebeurd)

Christel Provaas schreef op maandag 7 mei 2012, 9:31:


Dat is inderdaad niet duur. Ik begrijp de term 'harddraver' niet? Een paard is toch al dan niet een draver (en die gaan altijd hard op de baan)
Of bedoel je warmbloeddravers?

De koudbloeddraver loopt op de baan gewoon voor de sulky, maar ik neem aan dat je dat wel begreep...
De naam is gewoon nordsvensk travare of kallblod travare (ze komen in heel veel kleuren voor en er is wel wat verschil in bouw. Je hebt dravers met een behoorlijke zware nek -sil- en de wat lichtere types.

Wat googleplaatjes

https://www.google.com/search?hl=nl&rlz=1C1GGGE_enSE366SE390&q=kallblod+travare&ix=seb&bav=on.2,or.r_gc.r_pw.r_qf.,cf.osb&biw=1280&bih=685&um=1&ie=UTF-8&tbm=isch&source=og&sa=N&tab=wi&ei=ZnunT8HpBcbOtAafl7ScBQ

Anja Seijn schreef op maandag 7 mei 2012, 9:59:

Ik ben bang dat je mij verkeerd begrijpt. Misschien drukte ik mij niet goed uit.
Ik heb het over gapen na een spannende gebeurtenis. Niet tijdens.
Dus direct NA een heel erg spannend moment, als het paard weer ontspant.
Zelf zie ik het dan min of meer als oversprongsgedrag/afvloeien spanning.

Anja Seijn schreef op maandag 7 mei 2012, 9:59:

Ik ben bang dat je mij verkeerd begrijpt. Misschien drukte ik mij niet goed uit.
Ik heb het over gapen na een spannende gebeurtenis. Niet tijdens.
Dus direct NA een heel erg spannend moment, als het paard weer ontspant.
Zelf zie ik het dan min of meer als oversprongsgedrag/afvloeien spanning.

Marlies Sanders schreef op dinsdag 8 mei 2012, 9:37:


De bloopers...
Veel plezier

http://www.youtube.com/watch?v=_v9E5C7c21A

Marlies Sanders schreef op dinsdag 8 mei 2012, 12:20:


Goeie filmpjes zijn toch saai...
Maar goed....
De elegante val heb ik erop laten staan. Je gunt de mensen die hele dag filmpjes moeten kijken toch ook iets he...
En ja hoor... niets aan de hand. Als je goed kijkt, zie je dat ik op de grond lig te lachen.
Heb zo wie zo heel wat afgelachen met dat eigenwijze spook. Met een shet moet je gewoon gevoel voor humor hebben.


http://www.youtube.com/watch?v=BhhLmIwmSaU