Nou, we hebben het opgenomen in het voorste deel van de wei, waar ze niet zijn geweest met kappen, en in het bos, tegenover ons huis.
Het deel waar ze wel hebben gekapt wandel ik een paar keer per week door en dan ruim ik bv 20 min takken. Het is maar een druppel op de bekende gloeiende plaat, maar het heel erg veel druppels, koelt hij ook af

Oh ja, ik zal behoorlijk wat moeten bijspijkeren. Niet erg. Daar ga ik voor op les.
Mijn paarden zijn helemaal niet opgeleidt

Silja is een koudbloeddraver en kende eigenlijk niets anders toen ze hier kwam. Inmiddels is ze wel in de bossen gereden in stap en korte drafjes, maar dan loopt ze eigenlijk vanzelf. In de wei iets doen is andere koek. Ze ziet er absoluut niet het nut van in om in de wei rondjes te lopen (heb geen bak) en dat laat ze ook duidelijk merken.
In mijn parelliverleden en ook daarna nog wel wat gerommeld in de wei met d'r (alleen in stap), maar ze had de ijver van iemand die al zes maanden dood was. Schoot niet zo op. Haar onder druk zetten, betekent serieus herrie in de keet. Haha.
Ik heb alles laten vallen en ben opnieuw begonnen, omdat ik het bij nader inzien niet logisch vond voor haar om te reageren op aangelegde benen en andere hulpen, terwijl ze het eigenlijk nooit echt van de basis heeft geleerd, reeds 16 is en de neus vol heeft van dingen te 'moeten' doen. Dat opnieuw beginnen, doe ik met de clicker.
Ik dacht eigenlijk al voorheen dat ik met de clicker werkte, maar betrapte mijzelf erop dat ik niet behoorlijk in kleine stapjes werkte, teveel van haar verwachtte en toch nog wel geneigd was meer druk te gebruiken dan ik wilde.
Nu ben ik dus begonnen met benen aanleggen, in beweging komen=click en belonen. Waar ze heen gaat en in welke houding e.d. doet er niet toe. Als dat goed gaat wil ik wat meer ijver gaan inbouwen dmv van target naar target te gaan. en dan stilaan criteria voor criteria verder.

Hälga heeft altijd alleen in de bossen gecrossd en weet alleen dat hard trekken ho is (of zoiets) Ze reageert slecht op lichte hulpen vanuit het zadel (eerst ook op de grond, maar dat is al aardig bijgeschaafd) en is net een tank. Met haar werk ik aan het tegenover gestelde; Dus stoppen op lichte cue.

Kortom ze hebben geen 'engelse' basis. Ze hebben eigenlijk niets.
En voor de rest... ik heb geen haast. Als ik de rest van hun leven bezig ben met onnozele zaken... so what? Als we maar lol hebben.
Sil loopt voor het eerst niet meer weg als ze het hoofdstel ziet. Dat is veel waard.

Ik denk alleen dat de buren mij niet voor vol aanzien... ga ik rijden, zit ik er maar een kwartiertje op en sta ik ook nog een groot deel van de tijd stil en geef mijn paard snoepjes.

Ik heb in een ander topic al genoemd dat de zoon van silja te koop staat. Hoe graag ik hem ook een thuis zou bieden... het is niet verstandig. Te hoge kosten, stal niet groot genoeg etc.
Desalnietemin heb ik wel contact met de verkoopster. Dat heeft te maken met het feit dat we een jaar geleden op zoek waren naar Sils kinderen.

Het paard staat te koop omdat het ertussen uit naait, richting huis. Zowel voor de wagen (is dus ook al omgegaan met de wagen) als onder het zadel.
De eigenaresse is ten einde raad. Paard is een weideornament geworden. Ze kan er niets mee. Vandaar dat ie te koop staat.
Maar goed... ze is eerlijk in de advertentie en het gevolg is dat geen hond reageert. Niemand wil een paard met probleemgedrag.
Nu heeft ze de fokster gebeld (daarna is het paard dus al op 4 andere adressen geweest) en die wist te vertellen dat hij dat altijd al heeft gedaan.(ze mailde mij daar vanmiddag over)
Ze gaf het advies om minstens 10 km weg te rijden en slingerend naar huis te rijden

Persoonlijk vind ik dat dus geen oplossing. (lees: belachelijk) Paard krijgt al snel een goede conditie en weet alsnog binnen de kortste keren de weg naar huis,
Ik geloof nu niet dat je het paard daarmee het probleem kan afleren.

Eigenlijk komt het erop neer dat ze is opgelicht toen ze het paard kocht. Ze zocht een braverik.

Nu vraag ik mij dus af (nee, ik ga het zelf niet doen), maar is zo'n gedrag, wat het paard blijkbaar al vanaf het begin heeft, nog ooit eruit te trainen? Gezien het dier na de opfokster met zijn 6 jaar nog 4 keer van adres is veranderd en waarschijnlijk iedere keer werd verkocht omdat hij met ruiter/wagen ertussenuit ging en daarmee is versterkt in zijn gedrag? (paard vliegt ertussenuit, baasje dondert op de grond, paard wordt op stal/wei gezet en dus beloond voor zijn gedrag. Hoeft daarna ook niet eens meer te werken...)

Maw... het gedrag zit dus inmiddels en hoe...
Puur theoretisch... is dat nog ooit te veranderen?
Kan dergelijk gedrag ook gewoon 'erin' zitten gezien hij het vanaf het begin heeft gehad

(hoewel ik geneigd ben om te zeggen dat het begin van de africhting dan behoorlijk fout is gelopen en dat het daardoor is ontstaan)

Ik moet eerlijkheidshalve erbij zeggen dat sil alleen buiten ook geen makkelijke tante is. Ze is erg onzeker en alleen rijden is nogal een uitdaging. Ik doe het zelf niet, omdat ik haar niet de eerste kans wil geven om een verkeerd gedrag aan te leren. Met een ander paard erbij is nl niets aan de hand.
Ik moet erbij zeggen dat het gedrag de laatste jaren is versterkt en dat je ook meer onzekerheid in de wei ziet, waarbij ik zelf het vermoeden heb dat ze gewoon slecht ziet. Er zijn meer dingen die in die richting wijzen.,

Maar goed... echt heel gemakkelijk alleen buiten was ze nooit, noch in de wei (ging dwars door de omheining als je met haar vriend vertrok)

Beiden paarden komen van dezelfde fokker (sil en haar zoon), sil is lange tijd op de baan geweest als draver (8 jr) haar zoon maar even omdat hij niet voldeed.

Laat de theorieen er maar eens op los
Vind het overigens erg sneu voor de koopster... en als ik financieel breed zat en een wat grotere stal had.... zelfs als ik er niet mee naar buiten kon. Arm beest komt waarschijnlijk nergens echt terecht. Verkeerde start.

ik vind het wel een rotklus. Ik kan het niet hoor, maar ik zie momenteel het nut van een cursus niet zo, omdat ik een beroerde rug heb (net als mijn echtgenoot) en het momenteel gewoon niet zoek.

Omdat d.a. over het algemeen geen verstand (willen)hebben van hoeven, is het dan wel verdraaid handig om iemand te hebben de hoeven van je paarden kapt en dan ook nog weet wat hij/zij doet en hoe je problemen oplost, als die alsnog ontstaan.
(kan altijd volgens mij)

Wat mij betreft... ieder zijn vak...vind ik prima.
Overigens moet het bij mij ook iemand zijn die naast kennis en kundigheid ook aangenaam met de paarden omgaat.

Mandyc schreef op donderdag 10 mei 2012, 8:36:


Oké, daar kan ik mij dan wel weer iets bij voorstellen. Hoewel... vergeet niet dat dit paard deze zelfde truuk al vanaf het moment dat hij ingereden is, heeft uitgehaald en beloond gezien en dat het na de opfokster ook bij 4 nieuwe eigenaars en dus zeer uiteenlopende plekken is gebeurd. Lijkt me dat dit paard allang heeft gegeneraliseerd?

Bij training is het advies om een bepaald gedrag minstens op 5 verschillende plekken te trainen, om die generalisatie te bewerkstelligen, omdat het context-gericht leert. Dit paard heeft het gedrag waarschijnlijk op heel wat meer plekken getraind, dus ik ben een beetje twijfelachtig of het werkt,.''

Van het opbouwen van een band met een van de eigenaars kan geen sprake zijn geweest, gezien hij overal maar kort is geweest. In die zin zal dat zeker niet hebben bijgedragen bij een oplossing ervan.

Het advies van de fokster aan de eigenaresse om 10 km te rijden en slingerend terug te rijden, werkt volgens mij niet. Niet bij een paard waarbij het gedrag al zo geinstalleerd is.

Inventiviteit, weten wat je doet en gericht trainen zou misschien nog effect kunnen hebben (ik ben hier niet zeker -vandaar ook mijn vraag-.... bij onderzoek bleek dat een gedrag wat diep geworteld zit, graag weer tevoorschijn komt in een stresssituatie, ongeacht hertraining)
Hoe dan ook... de huidige eigenaresse heeft die kennis niet en durft er volgens mij ook niet meer mee te rijden, gezien het paard alweer lange tijd alleen nog grasmaaier is. Vandaar ook dat ze hem wil verkopen. En dat zal geen sinicure zijn, in een tijd van overvloed.

Jacqueline v d Berg schreef op donderdag 10 mei 2012, 10:07:


Ik heb geen exacte gegevens. De eigenaresse woont zo'n 1000 km hiervandaan, dus ik kan niet even gaan kijken. Ik heb zelf ook de vraag gesteld wat hij doet met een ander paard erbij, maar daar heb ik nog geen antwoord op.
Ik kan mij voorstellen dat ze iets meer kans op verkoop aan juiste eigenaar heeft, als het paard tenminste te rijden is met een ander paard erbij.

De manier waarop je training omschrijft, zou ook iets zijn waar ik aan denk. En dan per stap opbouwen. Alleen.... je krijg dat verdraait moeilijk andere paardenmensen aan het verstand gepeuterd en ik denk dat ze dit paard allang heeft opgegeven.
Daarnaast geeft ze ook aan dat grondwerk geen optie is vanwege haar slechte knieen. Dus verwacht ik niet dat ze ernaast gaat lopen (of fietsen)

Het is natuurlijk niet mijn paard en theoretisch heb ik niets met haar te maken, maar gezien het probleem kwam de betreffende vraag gewoon in mij op.... of je zoiets nog eruit krijgt....
Dat ik wat meer op de hoogte ben over dit specifieke paard heeft er alles mee te maken dat we zochten naar de kinderen van sil vorig jaar, toen ik nog een paard zocht, uit nieuwsgierigheid en om te kijken of daar een geschikt paard bij zat,.
Sil is ook een apart paard wat je moet kennen, maar echt een persoonlijkheid, waar we gek op zijn. Vandaar.
Het contact nu heeft veel te maken dat ze eigenlijk hoopt dat ik het paard koop.Ze zegt dat niet met zoveel woorden, maar daar komt het wel op neer.

We hebben echter al twee grote, fijne paarden en twee ukkies en daarmee een leuke groep. Een extra paard, zijn extra kosten, zeker in de winter, en onze stal voldoet dan niet meer aan de voorwaarden mbt de maat (geloof ik... niet echt nagemeten)

Als het aan mij lag, zou ik trouwens evengoed een redelijk bedrag bieden voor het paard (ze vraagt nu teveel geld en dat heb ik ook duidelijk gemaakt) en ik denk dat ik hem dan toch snel genoeg zou hebben, want ze kan er niets mee. Ik zou dat alleen voor het paard doen, omdat het zo'n stakker is die van eigenaar naar eigenaar verhuisd om uiteindelijk bij de slacht te belanden... Een paard wat met zijn 6e al aan een 6e eigenaar begint, heeft weinig kansen in het leven. Persoonlijk zou ik er niet wakker van liggen als ie niet op buitenrit kan, (heb tenslotte 2 paarden die dat wel kunnen) al zou ik wel proberen te trainen, alleen al vanuit trainings-uitdaging-oogpunt.
Maar goed... dat ben ik...
Mijn echtgenoot peinst daar waarschijnlijk nog niet eens over. En ongelijk heeft ie dan niet.

Jacqueline v d Berg schreef op donderdag 10 mei 2012, 11:28:

Zeg dat nu niet

Maar idd... een tegenwerkende factor in huis voorkomt dat je in zeven sloten tegenlijk loopt en ook ik heb de neiging om alles in huis te halen...
maar op de een of andere manier trek ik mij het lot van dit paard teveel aan. Stom. Kan daar natuurlijk een heel spiritueel verhaaltje aan hangen, maar ik denk eigenlijk dat ik gewoon een fantast, idealist en watje ben en omdat ik zo gek op sil ben.

Ik heb een bloempot en een greenguard, maar de greenguard bevalt niet. Komt misschien ook omdat billy een piepkleine snoet heeft.

Eigenlijk vind ik het allebei rotdingen, maar ik vrees dat ik er weer aan moet, want billy wordt weer te dik en hard in het lijf.
Wordt hoog tijd dat eens iemand een heel paardvriendelijke oplossing vindt.

Heb ook wel eens een stuk wei afgezet, waar hij dan met tommy in stond, maar dan beweegt hij nauwelijks mee. Dan staat hij maar zielig bij de draad naar de andere paarden te kijken. Als hij bij de anderen staat, rent hij tenminste nog regelmatig.

Frans en Ilona... jullie zijn nogal vindingrijk... vind eens een vriendelijkere oplossing dan een hannibal hector masker

Christel Provaas schreef op donderdag 10 mei 2012, 13:24:


Dat zou ik zeker overwegen als ik een paardentrainer was. Maar die ben ik niet. Ik vecht mijn weg naar meer begrip, beter leren trainen en beter leren begrijpen door middel van zo veel mogelijk leren, ermee te werken, met mensen te overleggen en vooral door vallen en opstaan.

Als ik met zo'n paard aan de slag zou gaan, zou ik geen tijdsdruk willen voelen. Bovendien heb ik geen idee of ik het probleem waar het om draait; buitenrit zonder gevaar voor eigen leven, eruit zou krijgen. In ieder geval zeker niet in beperkte tijd. Zou hij hier komen om te blijven, dan zou dat voor mij niet zo belangrijk zijn. Maar als hij hier zou staan voor de verkoop, is dat een ander verhaal.
In de omgang schijnt hij gewoon al erg braaf te zijn. Het is puur het probleem van het ertussen uit gaan en ik kan geen enkele garantie geven dat ik dat kan oplossen.

Komt nog bij dat ik hem toch niet van de hand zou kunnen doen als hij een tijd hier stond en ik ermee gewerkt had, Zelfs als het hier goed zou gaan, is de kans reeel dat het probleem terug komt als hij weer verplaatst wordt. De meeste mensen werken toch vanuit het principe ' hij moet voelen wie de baas is' en als hij werkelijk op Silja lijkt, is dat gedoemd te mislukken.
Als hij werkelijk op Sil lijkt, heeft hij trouwens ook veel tijd nodig om te wennen, voordat je zijn vertrouwen krijgt. En dat is met een paard wat al zo vaak van hop naar her is gesleept ook niet iets wat vliegensvlug ontstaat
(nog afgezien van het beschamen van het vertrouwen als ie dan weer weg moet)
En nog afgezien van het feit dat ik zelf een enorm watje ben en dieren niet van de hand doe.

Wat ik mij eigenlijk afvraag bij opbouwen... Ik heb eens gelezen dat een paard wat beperkt op de wei staat, zoveel mogelijk naar binnen propt in die tijd en dat paarden die slechts een dagdeel in de wei stonden, daardoor net zo veel gras binnen kregen als de paarden die hele dagen in de wei stonden.

Hoe zit het dan daarmee, in verhouding met het opbouwen?

Mandyc schreef op donderdag 10 mei 2012, 18:05:


Ik snap wat je bedoelt hoor. Ik denk alleen dat dit paard al in zoveel verschillende situaties en bij zoveel verschillende eigenaars/ruiters dit gedrag heeft getraind, dat het moeilijk wordt om dit op te lossen dmv een andere omgeving bv.
Zes eigenaars, zes stallen, zes verschillende manieren van rijden, ingespannen en ohz dus tig verschillende streken... het is allemaal al gepasseerd.
Het gedrag is goed geinstalleerd, zeg maar. Het voldoet aan alle voorwaarde waaraan je wilt dat gedrag wordt geinstalleerd. Alleen niet dit gedrag

Ik vermoeid zo dat de prikkel tot het gedrag niet zozeer in omgeving of ruiter zit (die zijn tenslotte erg divers) maar in het paard zelf.

Ik neem aan dat het te hertrainen is door een kundig trainer die ziet wat er gaat gebeuren voordat het gebeurd of ongewenst gedrag per definitie voor is, maar ik vrees dat herhaling van gedrag onder andere omstandigheden niet onwaarschijnlijk is.

ik ga ook op zoek. Heb nog een bloempot liggen voor billy (hij wordt weer veel te hard in zijn lijf) en moet ook iets voor Hälga hebben.
Ik zou willen dat er eens een diervriendelijke versie kwam ipv die misselijke greenguard die veel te hard is en tanden scheef afsluit en de vieze stinkende bloempot.
Dan zou ik mij ook stukken minder bezwaarlijk voelen als ik dat ding weer moest gebruiken.

Naar aanleiding van het topic graasmasker. Helaas ontkom ik er ook niet aan, maar ik vind het ongelooflijke rotdingen en kan mij niet voorstellen dat een wat meer paardvriendelijke versie niet te vinden is.

Ik vraag mij af....
Zou je zoiets kunnen maken van tentstof met gaten? Fijnmazig net? Ik noem maar wat...
Wie denkt mee over mogelijkheden, voors en tegens....

Ik zit daar dus ook mee. Uit elkaar halen is erg lastig hier. Billy kruipt overal onderdoor en Hälga wandelt dwars overal doorheen. Vandaar dat ik vorig jaar ook weken eindeloos geklungeld heb met strookbegrazing en paddock paradise en het moest opgeven.

Grasmaskers lijkt de enige optie.