Peet schreef op dinsdag 15 mei 2012, 18:39:


Een touwhalster is niet gemaakt voor het rijden met een constante aanleuning. Dus wanneer je hem daar dan ook niet voor gebruikt (en het goed past) dan is het een prima optoming om mee te rijden. Ik ben het eens met Egon. :)
Bijkomend voordeel is dat er een aantal 'stromingen' zijn waarbij wordt gereden met touwhalster, waarbij voorbereidend grondwerk ervoor zorgt dat paard en ruiter de hulpen snel zullen begrijpen. (Parelli bv)

Merel Stoffers schreef :


En waarom zou dat zijn, denk je?

Spirithorses schreef op dinsdag 15 mei 2012, 23:27:


Dat schrijf ik er al bij toch, die ruiter?

Bij Parelli gaan ze trouwens in een latere fase wel over op een bit, maar willen dat je eerst de basis kunt uitvoeren met een touwhalster.

Ik denk dat het een voordeel kan zijn, het grondwerk maar ook het bekend zijn met een touwhalster.
Ik lees nu regelmatig dat dressuurruiters een touwhalster gebruiken om bitloos 'eens te proberen'. Het is natuurlijk makkelijk te krijgen en relatief goedkoop.
Toch denk ik dat het dáár niet de meest geschikte optoming voor is.

Peet schreef op dinsdag 15 mei 2012, 18:39:

... én voor een goed passend zadel -die pijn valt nl minder op- én voor een goede onafhankelijke zit -dus geen gebonk.

denk trouwens ook nogal eens dat het per paard verschilt wat prettig wordt gevonden.
Silja vind rijden met touwhalster niet fijn en geeft dat duidelijk aan. Ze doet het prima op de sidepull.

Hälga vindt de sidepull niet fijn en draait demonstratief haar hoofd weg, oortjes in de nek, als ik ermee aankom. Zij doet het prima op touwhoofdstel.

Ik rijd overigens beiden niet met aanleuning, maar met los teugeltje.