Lichte twijfel om tóch een ritje te maken met Joya alleen want beperkt in tijd . Ik wil zeeën van tijd voor dingen die nog steeds een beetje "wennen" zijn.
Dus dan moet vooral de routine erin blijven tot ik er niet meer bij stilsta! ;-P
Onderweg hoorden we het geluid van joggers achter ons... de rest van het ritje heb ik alleen maar gelachen (hoop dat ze niet dachten dat ik hén uitlachte!) .... Joya wilde mééjoggen!
We waren toevallig op een stenig stukje - en hier in Limburg zijn stenige stukjes échte vuurstenige stukjes ! - én een kronkelig paadje dat we met de paarden gelegd hebben om het ergste te vermijden... Joya deed alles in een stevige draf en zo bleven we deel uitmaken van de joggersgroep..weliswaar in de achterhoede
... Ik weet nu weer dat ze méér kan dan ze soms wil laten zien :)
Toen wij het weggetje naar de wei insloegen vond Joya het eigenlijk nog maar niks .. ze twijfelde zelfs even... ga ik méé of gaan we naar huis... hop ! dan maar naar huis zoals dat mens op mijn rug wil ...effe kopschudden en een stevige galop naar boven!!
Amai - iets wat dat mens met Joya niet zo vaak klaarkrijgt
Ik heb gelachen en genoten! Ik weet nu dat ik een paard heb dat achter "de broekjes" aanrent! Mss wat poppetjes maken zoals Joop dat met een bal doet :)
Voilà IK ik ben content!
Myriam
Warboel
