Coulash schreef op vrijdag 25 mei 2012, 10:38:
> Wat ikzelf belangrijk vind een PP is niet zozeer de echte beweging, maar
> de keuzes die je ze steeds weer laat maken: DAT element is helemaal weg in
> een stal.

> En ik zie ook, dat dat niet in grote bewegingen gaat, maar met subtiele
> kleine signalen van een bewegend puntje van het oor, van een halve
> voetstap zijwaarts, van sneller ademen....
>
Eens! In die zin is een PP ook niet echt een bewegingsinstrument. "Het hele eind lopen" naar de waterbak, rolplek of fourage en dat twee- of driemaal per dag zet niet echt zoden aan de dijk qua tegemoet komen aan de bewegingsbehoefte van 40 km per dag wat het bewegingsdier paard nodig heeft.
PP is in mijn ogen meer een sociale verrijking. Aangezien het eten gelimiteerd is -men kan zich immers niet volvreten in de wei- wordt er onderling meer geïnteracteerd om de tijd te vullen. En stuivertje gewisseld om de beste plek.
• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •