Ik had eergisteren een menselijke aanhaker zonder dat ik er om gevraagd had. Quiberon mocht weer eens alleen op pad en had daar duidelijk geen zin in. Ik wilde een kortdurend ritje maken maar ik moest uiteindelijk een kort afstand maar lang durende rit uitzitten
Een behulpzame oudere meneer, die mij erg aan mijn strabante opa deed denken, dacht mijn 'bange' paard wel even ongevraagd te mogen aanhaken en langs het 'enge' niks te begeleiden.
Toen ik vriendelijk maar beslist vroeg om Quiberon nicht an zu fassen, liep meneer beledigd weg

. Ik kreeg niet de kans om uit te leggen dat Quib niet bang was maar alleen super koppig zijn zin probeerde door te zetten

.
Had ik maar zo'n stokje gehad..........
Gisteren besloot Quib maar weer gewoon mee te werken en zich grotendeels normaal te gedragen

Gek peerd......
__________________________________________
___
Zolang mensen denken dat dieren niet voelen,
moeten dieren voelen dat mensen niet denken.