Wendy74 schreef op zondag 10 juni 2012, 22:17:
> O jawel, het is geen 'manège-ruiter' integendeel, zij rijdt enkel
> buitenritten en doet grondwerk (vooral longeren). Helemaal alleen, zonder
> hulp. Daarbij baseert ze zich op 'traditionele kennis' waarschijnlijk oa
> opgedaan tijdens lessen in een klassieke manège.
Dan gaat er toch iets niet helemaal goed met dat grondwerk, denk ik, dan is er nog steeds geen vertrouwen en dat is toch het doel ervan.
> Maar ik vind haar ook "knap" hoor, en hoe ze de moed vindt op telkens
> opnieuw met een blij gezicht er tegenaan gaat, ondanks tegenslagen,
> valpartijen (doordat het paard een heftige , onverwachte beweging maakt,
> gebeurt regelmatig) enz.
Is haar zit ook niet erg stevig, wel bewonderens waardig, dat ze er weer op gaat zitten
> En ik heb ook veel bewondering voor ruiters die
> met zo'n groot paard durven rijden, in haar geval een warmbloedig
> exemplaar, met een schouder rond 160cm...daartegenover voel ik me nogal
> nietig met m'n koudbloedpony .
En als ze daar dan op klauterd zonder opstapje, kan het best wel eens zijn dat het zadel niet helemaal OK is en het dier daarom van die heftige bewegingen maakt.
Ik zeg niet dát dit zo is, maar uitgesloten is het zeker niet.
Hoort ook bij het grond werk, opstappen via een opstapje, dat het paard er langs blijft staan tot je in het zadel zit.
> En hopelijk gaan we binnenkort gezellig samen op stap, een traditionele
> ruiter, en een NH ruiter, zonder op elkaar te vitten wat het beste is voor
> het paard. Moet kunnen he
Hou dat
bitloos hoofdstel maar bij de hand dan
Natuurlijk gaat dat, ik doe niet anders, rijden met tradie ruiters
Nils en Olly
Het paard weet,
wat wij niet weten
Warboel
