Mandyc schreef op dinsdag 5 juni 2012, 12:05:


Waardoor nam het stukje emotie af?

Stoeptegels?

Mandyc schreef op dinsdag 5 juni 2012, 16:25:


Betekent dit dat de menselijke emoties/psychodrama vroeger méér waren? Toen onze hersenen groter waren alvorens we dieren gingen domesticeren? Nóg meer?

Spirithorses schreef op donderdag 7 juni 2012, 23:16:

De keuring stelt alvast geen fluit voor. Er wordt gekeken of het vanuit de verte inderdaad een paard is en that's it. Je betaalt er uiteraard wel de volle mep voor.

Spirithorses schreef op donderdag 7 juni 2012, 23:18:


Daweeknie. Dat van die keuring is wat mij is bijgebleven toen vriendin met haar paarden naar Tsjechië vertrok.

mirel schreef op vrijdag 8 juni 2012, 9:40:


Hoe bedoel je dat?!

Een stukje plaatstaal knippen en erin leggen? Heb je je paard toch op ijzer!

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Het probleem van Wendy is dat de binnenkant van de hoefschoenen slijt. De buitenkant blijkt na nadere studie toch wel solide naar ik begrijp. Er zou dus een vorm van polstering binnenin moeten komen die verhindert dat de hielen door de onderkant doordrukken.

Je kunt wel willen trainen dat het paard zijn mond opendoet, maar dat stukje is ongeveer 1% van de gehele tijdsduur dat de tandarts bezig is. Want na die enkele seconden "mond opendoen" volgen vele minuten met "klem in mond". Dat is niet te trainen als je zelf niet zo'n ding hebt. Hoogstens kun je je paard trainen dat hij allerlei gefrut aan zijn hoofd en mond door vreemden prima vindt.
Hoe de behandeling zelf gaat is afhankelijk van de behandelaar en wat hij/zij doet. Over het algemeen vinden paarden er weinig van, als de behandelaar rekening met ze houdt en niet plompverloren aan de slag gaat. Erbij blijven staan en uitstralen (en het ook menen!) dat je het prima vindt, werkt het beste.