Ik werk met gehandicapten op een manege en daar is er veel "traditioneel" - bit, ijzers, voerpatronen, uitloop enz.
Maar bij wijze van proef (en bewijs

) heb ik laatst een van mijn lieve Downs Syndroom ruiters laten rijden (weliswaar met een van de rustiger paarden)
bitloos.
Het ging perfect
Het paard - echt nooit eerder met
bitloos gereden - liep zo geciviliseerd; aandraven, vaker een probleem, direct; ophouding - no problem.
Later zijn twee helpers een van onze wat "stuiterige" paarden gaan uitproberen - ook voor het eerste zonder bit. Liant enthousiast; het dier liep zó vertrouwd ermee. Directe overgangen - ook terug uit de galop wat wel eens moeilijker kan gaan.
O en we hebben het niet over topruiters - het meisje dat de galop ervaren heeft is de laatste 5 jaar niet echt op een paard geweest...
Vandaag zelf even op een van onze "überfris" paardjes gereden. Stappen, aandraven, versnellen, vertragen, aangaloperen, direct terug in draf/stap, aangaloperen uit stap, roll-backs, achteruit. Zóó braaf (al had ik niets anders verwacht :D )