Ik vind de oefeningen van Karen Rohlf ( http://www.dressagenaturally.net/what-is-dn/dressage-naturally ) een fijne manier om op een wat luchtige/speelse manier aan ontspanning en soepelheid te werken.

Om een idee te krijgen: http://www.youtube.com/watch?v=iSqKcMt5uq0&feature=plcp

Ik denk dat het ook scheelt dat veel mensen in de omgang met hun paard ook niet duidelijk voor ogen hebben wat ze WEL willen wat gedrag betreft, en als ze al weten wat ze willen zien, is dat vaak het ideale plaatje dat uit heel veel elementen (criteria) bestaat - en dus nooit haalbaar is tijdens de trainingsfase. Van het paard wordt bijv. verlangd dat het:
1) in een gelijkmatige draf blijft;
2) 'aan de teugel' blijft (of erachter, want dat voelt zo lekker licht in je handen..);
3) stelling neemt;
4) niet op zijn omgeving reageert;
5) niet de hulpen probeert te ontwijken door bijv. zijn tong over het bit te doen;
6) ....

Kortom: het paard krijgt niet echt de kans om beloond te worden omdat het direct aan veel te veel criteria tegelijk moet voldoen. Er is dus veel meer tijd dat het paard iets (ook al heeft dat maar betrekking op 1 van al deze criteria) 'fout' zal doen dan dat het volledig aan al deze criteria voldoet. Dus heeft de ruiter het gevoel veel vaker te moeten corrigeren (straffen) dan dat hij/zij kan belonen.

Toen ik een paar jaar geleden met NH (Parelli in mijn geval) begon, vond ik het vooral erg fijn dat je eindelijk eens leerde om alle oefeningen in kleine stukjes te hakken en eerst aan deze afzonderlijke punten te werken (bijv. bij het leren zijwaarts gaan het opzij stappen van de voor- en achterhand eerst los van elkaar oefenen en pas daarna combineren). Zo had je duidelijk voor ogen wat je wilde van je paard (bijv. de voorhand 1 stapje opzij), en wist je precies op welk moment je de druk moest loslaten en/of belonen.

Hoe simpel het ook is, in alle jaren lessen op een manege was het element 'reward the slightest try' me nooit aangeleerd en suf genoeg was ik er ook zelf niet opgekomen. Dus was ik voorheen ook pas tevreden als het einddoel in 1x bereikt werd door het paard: dus gelijk een x aantal meter braaf achterwaarts lopen, of in 1x zo de trailer in (en blijven staan..).

Hoewel ik me steeds minder kan vinden in het verhogen van de fases zoals ze bij Parelli doen, vind ik het nog steeds een sterk punt dat ze mensen op een andere manier leren kijken naar de oefeningen en de reactie van het paard. Het heeft mij in elk geval erg geholpen met mijn timing.

Geweldig, in een discussie over dit artikel op Facebook stond deze link: http://www.youtube.com/watch?v=eUjQbH5N0cY

Kun je je roundpen toch blijven gebruiken

Ik heb de Troxel Sierra en vind die erg fijn. Hij weegt weinig en je krijgt er geen zweethoofd in.

AMA schreef op donderdag 2 augustus 2012, 1:59:


Ik vind dat spul dus ook lekker ruiken . Bij ons kon je het gewoon in de supermarkt vinden bij de bad- en doucheprodukten.

Wat fijn dat het zo goed gaat!

Ik was ook heel blij dat Dujardin en Valegro wonnen; dit was eigenlijk de enige combinatie waarbij m'n gezicht niet geregeld in een grimas vertrok... Op de BBC werd achteraf ook duidelijk verteld (volgens mij door iemand die betrokken was bij de jurering, maar ik viel in het interview, dus had zijn naam en functie gemist) dat er een duidelijk verschil zat in het teugelcontact en de halshouding/spanning in de nummer 1 en 2 (al blijft het apart dat 'onze' nummer 2 dan nog zulke punten scoorde, maar goed - baby steps, he...).

Op o.a. Facebook blijkt gelukkig wel dat er ook uit de 'traditionele' wereld veel kritiek is op het rijden van verschillende ruiters (vooral de Nederlanders uiteraard - waar een klein land al niet groot in kan zijn ).

Wat ik me trouwens afvroeg tijdens het kijken van de dressuur: waarom rijden er best veel ruiters met een bontje onder het zadel? Is dat voor extra comfort/demping voor de ruiter of voor het paard of ergens anders voor?

Het verbaasde me eigenlijk, want voor het doorkomen van zit-/gewichtshulpen lijkt me toch dat geldt hoe minder materiaal tussen ruiterkont en paardenrug, hoe beter

De meeste mensen in mijn omgeving die een bontje onder het zadel gebruikten, deden dat om iets te veranderen in de ligging of balans van hun zadel, maar op olympisch niveau zal dat vast geen reden zijn.

Van Renegade hebben ze hoefschoenen met studs, maar ik weet niet of die afdoende zullen zijn voor slipperige klei: http://www.renegadehoofboots.com/tractionstuds.html

Ik heb de gewone versie van de Renegades, en vond het erg prettige shoenen (heb ze gelukkig maar heel af en toe nodig gehad).

Arabesk schreef op zaterdag 11 augustus 2012, 13:52:


Ze werd hiernaar gevraagd tijdens een interview bij BBC breakfast. Blijkbaar is ze een keer flink gevallen: http://www.telegraph.co.uk/sport/olympics/equestrianism/9466544/Charlotte-Dujardin-I-was-lucky-to-recover-from-fractured-skull.html

Hoop dat die andere punten waar zijn. Ze leek in elk geval een erg sympathieke ruiter.

Misschien dat ik over een tijdje een kat uit het asiel wil halen, en daarom zou ik wat meer willen weten over goede kattenvoeding. Ik heb wel het een en ander gelezen over BARF en DARF/KVV, maar ik hoop dat hier ook mensen zijn die kunnen toelichten wat zij hun kat(ten) voeren en waarom.

Op basis van wat ik tot nu toe heb gezien (niet gehinderd door enige inhoudelijke kennis, overigens), spreekt DARF me wel erg aan. Biologisch, kan gratis worden bezorgd door een dierenwinkel in de buurt, en wordt geleverd in kleine porties (ben nogal 'vies' van vlees, dus zou het als kinderachtige miep erg fijn vinden om het niet zelf te hoeven snijden ).

Als jullie nog goede informatieve internetsites hierover weten, houd ik me ook aanbevolen. Alvast bedankt!

e m kraak schreef op dinsdag 14 augustus 2012, 1:58:


Jammer genoeg woon ik in een nieuwbouwwijk. Gelukkig wel aan de rand van het dorp, dus er zijn akkers en braakliggend grasland vlakbij, maar ik wil toch graag wat bijvoer achter de hand hebben. Ik weet ook niet in hoe handig een oudere asielkat zal zijn in het bij elkaar scharrelen van z'n eigen (volledige) maaltijd.

Misschien kan ik 'm elke avond meenemen naar de wei van de pony's. Daar zijn ratten en muizen genoeg .

Arabesk schreef op dinsdag 14 augustus 2012, 0:27:


Thanx!

Sandra van Bommel schreef op woensdag 15 augustus 2012, 10:49:


Hihi, ik ben ook altijd erg benieuwd hoe het eruit zou zien als dit soort bekende trainers zouden werken met een stoïcijnse, niet-loopgrage, hongerige koudbloed in een weiland vol gras

caroline van der vieren schreef op vrijdag 17 augustus 2012, 12:32:


Volgens mij heb je geluk, want als ik het goed heb gezien op Google Maps woon je vlak bij Koen Theys. Die heeft ongetwijfeld vaker met dit vijltje gevijld .

http://www.finding-ways.be/index.php?blad=BCONTACT&hoofdstuk=Therapie