Waarom over het algemeen straffen vaker wordt gehanteerd dan belonen?

De persoon die het straffen gebruikt om zijn paard te laten gehoorzamen projecteert daarmee direct zijn eigen angst om te falen op zijn paard. Hij gebruikt dus 'angst' in zijn training! Echter, het is van origine zijn eigen angst. Uitoefening van 'macht' speelt hierbij een grote rol. Wanneer in de praktijk deze persoon 'succes' genereert, werkt dat 'succes' verslavend, en zal hij / zij deze 'angstige' methode gebaseerd op machtsuitoefening uitbreiden en eindeloos herhalen. Hij / zij komt immers als 'winnaar' uit de strijd!

Een en ander wordt bij deze persoon veroorzaakt door het feit dat hij / zij niet kan en/of wil geloven dat men met een paard (zoals met elk ander wezen) kan communiceren.! En dat men op basis van deze ECHTE communicatie heel veel kan bereiken MET ELKAAR!

Wanneer een individu deze wetenschap onderkent, zal hij / zij via beloning het vertrouwen van een paard weten te winnen. Door jarenlange ( ...maar dan ook echt jarenlange) samenwerking zal er een ongekende diepe communicatieve verstandhouding groeien tussen het paard en zijn vriend.(-in). In zo'n geval kan de mens het paard lezen, begrijpen, aanvoelen, waarbij afstand geen rol speelt. En, kan het paard zijn vriend (-in) / begeleider altijd volgen, letterlijk en figuurlijk! Grote voorwaarde is; een paard kent zichzelf, en jij?

In antwoord op je vraag;
Je kan je voorstellen dat heel veel paardenliefhebbers,

(het zijn en blijven paardenliefhebbers voor mij! Ieder heeft het recht om te zijn zoals ie is en om te leren van zijn leven met paarden. Hoewel ze in de praktijk vaak meer van zichzelf blijken te houden)

uit angst niet verder zoeken dan hun neus lang is en blijven vastzitten in hun eigen angst. Dat blijkt in de praktijk toch makkelijker te zijn....

Hai Ingrid, de laatste jaren is mijn paard, (nu 20 jaar 'jong') een beetje gevoelig geworden voor koliek. Ik en mijn paard (letterlijk, want ik heb ook wel eens last van buikpijn) zijn ontzettend goed gebaat bij gemalen komijn. D.w.z., ik wrijf een theelepeltje gemalen komijn uit op een droge boterham en geef haar dat te eten. De eerste keer was het even wennen wat de smaak betreft, nu hapt ze gewillig naar de bewuste boterham, ze wil hem graag eten. De gemalen komijn helpt bij de vertering, reinigt en kalmeert de darmen, het levert een weldadig gevoel van rust op na inname. Nadat zij het heeft ingenomen merk ik altijd dat haar darmen het aanwezige gas direct naar buiten werken. Op dat moment voor mij de 'Sound of Music'! (ha ha) Toevallig moest ik zelf laatst ook weer naar de komijn grijpen om mij zelf te redden van een buikpijnaanval (...een soort van 'spastische darmen'). Zelf drink ik het opgelost in een beetje water, het smaakt bitter. Ik kon het proces in mijn darmen weer eens nauwgezet volgen. Werkelijk, vanaf tel 1 in mijn maag direct ontspanning en een rustig gevoel. Ik leefde helemaal weer op! Gedurende de dag 'wandelde' dat gevoel verder door mijn darmen, totdat de totale ontspanning een feit was. Mijn paard krijgt van mij 1x daags een boterham met gemalen komijn. (1 theelepeltje) Misschien werkt het voor jouw paard ook?

Quote van Qwienda'
'.........een tikje van de zweep die ik ALTIJD bij heb.
ben op die manier nog nergens moeten afstappen en zo een waaghals ben ik nu ook weer niet, noch een groot ruiter.daarna wordt dat zweepje terug gebruikt om mee te kroelen dat ze flink is geweest.'

Ach weet je Qwienda, dat is het 'al oude', 'eerst slaan en daarna aaien' principe. Hetgeen nu nog steeds ook heel veel in de opvoeding met jonge kinderen wordt toegepast. Meestal door ouders die bang zijn hun grip op hun kinderen te verliezen. Deze ouders passen dit continue toe om vervolgens in een soort van 'schuldgevoel' het een en ander weer goed te maken. Zij pijnigen hun kinderen eerst mentaal (in ergere gevallen ook fysiek) om ze daarna de hemel in te prijzen. Waardoor het kind uit angst alles zal doen om zijn ouders te 'pleasen', om de pijniging te voorkomen.

Een 'communicatie' gebaseerd op angst, waarbij het kind ( ...of dier) gewillig blijft aan de wil / wens van zijn 'opvoeder'...

Van een werkelijke communicatie of vriendschap is geen sprake. Vader of moeder ben je door de geboorte, vriend of vriendin moet je nog worden...

Zo vergaat het ons ook met dieren. Je bent de verzorger, je bent de berijder, je moet op een veilige manier leiding geven, ...echter, vrienden moet je nog worden!

Gewone watten worden keihard, als kiezels. Alleen vette watten worden niet keihard, echter die kan je niet drenken, nemen door vettigheid niets op

De hoeven van mijn paard hebben uitstekend baat bij azijn, huis tuin en keuken azijn, blank. Ik giet het in een plantenspuit, en spray er de stralen en eventueel de gehele onderkant van de hoef mee schoon. (eerst normaal uitkrabben) Door het 'spriets' - effect kan ik goed in de diepe hoekjes komen. Werkt uitstekend bij de hoeven van mijn paard.

Azijn gebruik ik ook vaak op kleine wondjes, zodra ik er eentje ontdek, meteen sprayen met azijn. De volgende dag ziet het wondje er al niet meer vurig of rood uit, is het rustig en aan het sluiten.

Ik verbaas me meer en meer over de krachtige desinfecterende werking van azijn. Heb het tegenwoordig altijd op stal klaarstaan.

Kan jouw paard aan de ziekte van Lyme lijden????