e m kraak schreef op vrijdag 10 augustus 2012, 15:52:


Nee hoor, prima zomerweide. Groot genoeg, waterput en een bouwvergunning voor een stal. Misschien niet handig om te bewerken, maar qua ondergrond, door de stenen eigenlijk best goed voor paardenvoeten. En ook 'schraal' genoeg om het overgewicht bij de paarden een beetje binnen de perken te houden.
Beetje jammer van die wikke-invasie. Maar verder zijn we er best blij mee.

Maaien, spuiten, bemesten, kalken etc... komen trouwens normaal altijd voor rekening van de huurder, net zoals alle faciliteiten die noodzakelijk zijn voor het gebruik als paardenweide. Maw omheining en als ik een stal erop wil, zal ik die zelf moeten bouwen.
In dit geval mag ik eigenlijk al 'blij' zijn dat ze al was ingezaaid en dat die waterput aanwezig is. Want genoeg gevallen, dat je dat ook zelf allemaal mag regelen.
Je bent als huurder trouwens ook verplicht die grond vrij te houden van 'grote onkruiden' op straffe van boete bij de provincie.
Ik heb dat nog nooit anders geweten. Het komt zelfs voor dat je een huurweide laat kalken door de eigenaar-boer en je dan een uurloon + de kalk betaalt. Dan betaal je dus de eigenaar om zijn eigen grond te gaan verbeteren. T'is niet anders.

joop schreef op vrijdag 10 augustus 2012, 17:41:


Een week of 2 dus, en dat is in de slechtste omstandigheden.

En welk giftig gas dan wel?
Het degradeert via hydrolyse.

(En als je iets wil aantonen, neem dan ff de juiste stof.)

Els Kleverlaan schreef op zaterdag 11 augustus 2012, 16:04:


Ha, en groenbemestingspremie op wikken. jammer dat ik dat niet wist...

Sandra van Bommel schreef op woensdag 22 augustus 2012, 7:56:


Niet mee eens.
De leidende paarden in een kudde commanderen zeker ook wel de rest van de paarden rond. De ruin hier, neemt bijvoorbeeld altijd een merrie mee, overal waar hij naartoe gaat.
Als hij dorst heeft, moet die merrie mee naar de waterbak en als hij daarna links achter in de hoek wil gaan grazen, dan moet ze voor hem uit mee daarnaar toe lopen en in de buurt blijven grazen.
De merries doen dat soms onderling ook met elkaar. En met de veulens net zo.
Veulens zijn trouwens ook niet altijd even zachtzinnig met hun moeder hoor. Als de melk niet snel genoeg schiet en ze worden chagrijnig, durven ze venijnig tegen hun moeders benen aan meppen. En dan krijgen ze uiteraard ma haar tanden in hun kont om hen tot wat geduld aan te manen. De moeders zijn meestal nog wel redelijk vergevingsgezind naar hun eigen kroost, maar als ze babysitter van dienst zijn over een ander veulen (ze wisselen dat af), wordt er ook serieus wat rond gecommandeerd. En dat is zelden dat de veulens weg of aan de kant zouden moeten. Eerder andersom, dat ze in de buurt moeten blijven zodat 'tante' de boel in de gaten kan blijven houden.

Sandra van Bommel schreef op woensdag 22 augustus 2012, 12:00:


Dat ben ik weer niet met je eens.
Ik zie wel degelijk de paarden elkaar 'trainen' om bepaald gedrag gedaan te krijgen. Die ruin die zich steeds laat vergezellen door een merrie was daar een voorbeeld van. En wanneer die zich verveelt kan die daar heel fanatiek in worden en de andere paarden echt beginnen afmatten. Maar kijk ook maar eens naar spelende paarden en hoe die elkaar manipuleren om dingen gedaan te krijgen etc...
Ze gaan elkaar misschien niet 'trainen' in de specifieke vormen die jij hierboven schreef. Maar ik denk dat jij de mate van complexe interacties in een kudde wel onderschat.
En veel van de dingen die jij opsomt verschillen in de basis niet extreem veel van 'natuurlijk' gedrag. Wijken voor druk bijvoorbeeld in al zijn vormen, of het verplaatsen van een ledemaat bij aanraking enz...
Ik merk dat bij de veulens ook. Je hoeft die echt niet veel wijs te maken en de meeste basis-dingen die je van hen vraagt zoals voetjes geven, aan de hand mee lopen, opzij gaan als ze in de weg staan, aangeraakt worden etc... Daar zijn ze heel snel mee weg.
Aquilo had bijvoorbeeld binnen de 5 minuten door wat de bedoeling was bij het "aan de koord mee lopen". Links, rechts, halthouden, weer voorruit etc...Heel natuurlijk voor hem blijkbaar? En Soba gaf alle 4 haar voetjes vanaf dag 1. Gewoon beentje aanraken en dan kreeg je het cadeau. Voor haar een spelletje waarschijnlijk, maar ondertussen ben je wel aan het 'trainen'.
En al de rest is toch eigenlijk alleen maar een variatie op één thema?

Ik zat me trouwens laatst nog te bedenken dat positieve bekrachtiging bij een veulen helemaal niet zo vanzelfsprekend is.
Ze drinken melk (waar je als mens niet in kan voorzien ) en ze nemen nog niet echt ander voer aan, aanraking is wel leuk maar niet in die mate dat ze hun grenzen ervoor gaan verleggen. En ook alleen maar als ze eraan gewend zijn. Mama is wel 'heilig', dus dat kan je gebruiken. Maar dan is het geen positieve bekrachtiging meer, maar negatieve.
Je hebt als mens simpelweg geen enkele manier om zo'n veulen 'positief te belonen'.
Ik denk dat daar al een groot deel van de verklaring zit.

+ Dat de meeste mensen toch als doel hebben hun paarden te gaan rijden of in te gaan spannen. En dan wordt het helemaal omslachtig.
Ik heb er al wel eens demo's van gezien hoor, waarin men het rijden mbv positieve bekrachtiging wilde promoten. Maar dat was verre van overtuigend. Het gaat traag, zowel in de beweging als in het trainen zelf. En het is enorm omslachtig.
Terwijl 90% van de dingen die je mogelijk van een paard kan verlangen op basis van wijken voor druk bijna meteen begrepen worden.
(En dan heb ik het dus niet over het verschil tussen NH, Parelli etc. en rollkürtoestanden. Maar puur om wat oa. Piet bedoelt.)

joop schreef op woensdag 22 augustus 2012, 13:10:


Overdrijven is ook een vak... Net zoals veralgemenen...
Slaan heeft trouwens helemaal niets te maken met wijken voor druk.
De vraag was waarom positieve bekrachtiging zo moeilijk aansluiting vindt bij het mainstream-ruiter-publiek.
Ik noem hier enkele redenen. Daar heeft verder geen waarde-oordeel mee te maken.

(En please zoek een psychiater ofzo want als ik berichten van jou lees, vermoed ik altijd dat je onmogelijk gelukkig kan zijn.)

joop schreef op woensdag 22 augustus 2012, 13:27:


Ik schrijf dat het minder omslachtig en sneller is (lijkt?) en doorgaans qua begrip voor een paard geen enkel probleem vormt.
Ik heb daar nergens het woord 'beter' aan verbonden.
Zoiets lijkt mij persoonlijk en afhankelijk van de instelling tov en het doel en de ambitie met je paard.

Maar op basis van oa. filmpjes en demo's etc... die ik er al van gezien heb, kan ik mij goed inbeelden dat mensen daar niet direct het licht in zien. Om een bekend en vertrouwde manier van trainen zoals bijvoorbeeld PNH etc... ervoor te gaan inruilen?
Op de grond kan ik mij er nog iets bij voorstellen en zie ik wel aardige dingen voorbijkomen.
Maar onder het zadel heb ik nog nooit iets overtuigends gezien.
En als je dan al eens iets tegenkomt wat interessant kan blijken, blijkt er vaak jaren van training achter te zitten. Waardoor het weer een stuk minder interessant wordt.
Tja, ziedaar je verklaring.