Mijn dochter en ik starten jaarlijks in de Broekelo-cross en meestal is dat zéér ernstige blubber. Maar we hebben hem nog elk jaar blootvoets uitgereden! Niet de snelste tijd, soms slaan we een slechte of gevaarlijke hindernis over (trakhener doen we bv per definitie niet), maar verder wel weer heerlijk rond en trots op onze poownies (en onszelf ).
Mijn dochter springt daarnaast "gewone" wedstrijden (L, binnenkort M). En wij hebben nooit vervelende opmerkingen over het blootvoets ontvangen. We schrijven inderdaad wel bij voorkeur in op zandbodem, maar als we toch op gras hebben ingeschreven en het terrein is te slecht, dan starten we gewoon niet. Jammer van het inschrijfgeld, maar de gezondheid van dochter en pony zijn onbetaalbaar.
Mijn advies is inderdaad je wedstrijdgedrag aanpassen aan de (gezondheid van) je paard. En bij twijfel niet eens proberen te springen, want jouw twijfel maakt je paard ook onzeker. Dat komt noch jullie resultaten, noch jullie ontwikkeling ten goede.

Verder valt inderdaad op dat de pony in onze kudde die buiten geboren en opgegroeid is (de enige, de rest heeft een "traditioneel verleden") veel sneller, wendbaarder en stabieler is als de anderen.

Koen@ Toevallig heb ik (ivm de dunne zolen) mijn pony achter iets hoger gelaten de laatste tijd. En nu ik jouw verhaal hier zo lees en terugdenk: hij springt inderdaad makkelijker, zelfverzekerder de laatste tijd. Dus wat jij schrijft zou best eens kunnen kloppen.

Christel Provaas schreef op donderdag 16 augustus 2012, 12:38:


Ik heb maar één ras, alleen New Foresters. En volgens mij hangt snelheid ook samen met een krachtige afzet, evenals wendbaarheid; "stabilieit in snelheid", zou je dus kunnen zeggen.

Nils en Koen@ Hoe voorkomen jullie dat die langer gelaten steunsels schuin gaan staan / over de zool gaan groeien?

Christel Provaas schreef op donderdag 16 augustus 2012, 23:20:


O, maar dat staat inderdaad ook voor mij als een paal boven water!

Nils Vellinga schreef op vrijdag 17 augustus 2012, 23:33:

Graag!!

Volgens mij is geen van beide stallingen wat je eigenlijk wil. Kun je niet nog eens verder kijken? In welke omgeving zoek je, er zitten hier immers mensen van overal, dus misschien kan men je dan nog suggesties doen.

Wanneer de mais is geoogst en er liggen nog halve kolfjes ed, zijn onze pony's er als de kippen bij om die te pakken. Ze schijnen dat dus lekker te vinden.

Nils Vellinga schreef op donderdag 25 oktober 2012, 18:16:


Maar het feit dat ze níet in de schuilstal staan wil ook niet zeggen dat ze het niet koud hebben!
Ik heb mijn New Foresters (die een enorme vacht aanmaken) diverse keren bibberend buiten aangetroffen, terwijl ze gewoon de schuilstal in konden. Binnen lag ruwvoer, maar als het waait + hard regent, kunnen ze kennelijk maar één ding bedenken: kont in de wind en hoofd voor de romp. Als ik ze vervolgens naar binnen haal en ze staan eenmaal binnen te kauwen, nog steeds rillend met hun drijfnatte lijf en dan toch wel tevreden kijkend, dan trek ik de conclusie dat ze misschien toch minder slim waren dan ik dacht

Spirithorses schreef op vrijdag 26 oktober 2012, 8:55:


Waar het hart van vol is.....

Coralie schreef op zondag 28 oktober 2012, 18:17:


De absolute leider hier is Banjer, en die gaat eigenlijk nooit de inloopstal in. Alleen in de zomer als hij last heeft van vliegen. Maar zodra hij de anderen niet meer allemaal ziet, gaat hij meteen weer naar buiten. Hij "verlaat" de kudde dus niet. Staat hij echter eens alleen, dan gaat hij (nadat hij uitgeraasd is, wanneer de anderen weggaan) in de stal staan dutten (maar dus alleen als er veel vliegen zijn).
Sinds kort heb ik echter nog maar 2 pony's (Victor en Banjer). En in deze tijd gaat Banjer dus nooit de stal in, ook niet als hij alleen is en ook niet als hij staat te bibberen met een natte vacht en bij wind. Zelfs niet als ik de ruif binnen vul. Pas wanneer Victor naar binnen gaat om daarvan te eten, dan doet hij dat ook.

Piet schreef op dinsdag 30 oktober 2012, 18:26:


Hoofddekentje Piet?

Piet schreef op dinsdag 6 november 2012, 16:22:


Ik had dat geinterpreteerd als "dan gaat ze weer de opfok in", met een beetje pech weer in een niet-leeftijdgemengde kudde . Maar wat jij schrijft is inderdaad ook mogelijk (en zo mogelijk nog verdrietiger).
Maar laten we blij zijn dat TS op zoek is naar een paardvriendelijke manier om dingen met haar paard op te pakken. Op deze site is daarover véél te leren, dus ze is wel op de juiste plek gekomen!

Ik vraag me af waarom er paarden zijn die zo van de leg raken van zwijnen. Ik woon midden op de Veluwe en kom dus wel vaker zwijnen (en herten) tegen, maar onze pony's lijken er niet op te reageren.

Toevallig viel mij afgelopen weekeinde prezies hetzelfde op bij de pony van mijn dochter!
Nu heeft die, behalve een hele dikke wintervacht, ook een stevige grasbuik.
Hij is goed op conditie en vaak maar nét vochtig wanneer die van mij al doorweekt is.
Maar ik hoorde nu dus ook zijn ademhaling toen hij dressuurmatig aan het werk werd gezet op de volte (ik stond in het midden daarvan).
Ik ben er vanuit gegaan dat dit het gevolg was van z'n vacht en grasbuik, mede ook omdat het verder een ijzersterke, kerngezonde pony is.

De pony van mijn dochter heeft elk najaar een periode dat hij weigert op elke hindernis. En dan ineens is het weer over en springen ze met gemak foutloos rond. En eind oktober begint het gedonder weer....
Het is dat wij dit nu voor het 3e jaar op rij hadden en ons begonnen af te vragen of het misschien met de herfst oid te maken had. Ik maakte er een opmerking over bij haar trainer (iemand die internationaal gesprongen heeft) en was er eigenlijk al op voorbereid dat hij mij zou gaan uitlachen of zo. Maar hij zei: "absoluut, en dat zijn er veel meer dan jij denkt". Gevolgd door de opmerking: "en als je hem nou zou scheren, dan wordt het nog veel erger". Kijk, dat komt nou mooi uit, want dat waren we toch al niet van plan.