Sandra van Bommel schreef op woensdag 22 augustus 2012, 13:58:
>
> Ik zie een belangrijk verschil in wat paarden onderling in een kudde van
> elkaar verwachten (normale sociale interactie/kuddegedrag) en wat de mens

> klunzen in de subtiele taal, die paarden onderling beheersen.
> En waarom zou je dat ook willen? Handelen zoals ze in de kudde doen? Je
> bent met je paard nu eenmaal geen kudde, je wilt het opleiden tot bepaald
> doel.
Hier ben ik het zeeer mee eens!
Ik vraag me ook af hoe een paard het ervaart dat de 'leider', die sommigen dan menen te zijn in relatie tot hun paard, steeds weer vertrekt en dan weer verschijnt, dat moet toch vreemd zijn, gezien uit het standpunt van de kudde?? (wat heb je bijvoorbeeld nou aan een leider als die er niet is om op te letten als jij even een dutje wilt gaan doen...

)
>
> Persoonlijk zie ik liever een paard wat het niet leuk vind, als de
> training is afgelopen. Dat is iig mijn streven.
Ja, ik streef hier ook naar en de keren dat ik erin slaag moet ik mijn "we zijn klaar voor deze keer"- signaal heel duidelijk en overtuigd doen, anders wordt ik nog een tijdje gestalkt!
>
> En ja... werken met P+ duurt veel langer. Maar is het dan niet zo dat het
> paard daardoor veel meer de kans krijgt om alles werkelijk stap voor stap
> te leren en het lijf op te bouwen t.o. de snellere versie? Waarom moet het
> sneller?
Ik heb hier ook het nut nooit van begrepen, die snelheid/haast om de training "af" (wat is af???) te hebben. Ik ben met Pip al een heeeele tijd op weg en vind de weg zeer zeker al waardevol genoeg! Ik weet wel dat wat ik doe een stuk sneller zou kunnen, omdat ik ook slechts beginnend clickeraar ben, maar dat maakt me niet uit. Het leerproces is heel waardevol. (hopelijk voor ons allebei). Dan duurt het maar lekker lang, wij genieten ervan!
"To the world it looks like I saved you
Who saved who?
We both know the truth.."
(Mary Ann Kennedy)