joop schreef op donderdag 23 augustus 2012, 16:37:

5 dan, jij je zin.
Verandert niks aan de strekking van wat ik zei.


Snap niet wat je hiermee wil te zeggen?


Zeg ik ook niet. Dat maak jij ervan.
Maar overal tegenaan schoppen zonder een werkbaar alternatief te bieden, gaat ook niet werken.
Soit, het zal wel in mijn aard liggen dat ik mij in de meeste situaties en denkwijzen wel kan inleven. Ik ben wat dat betreft nogal tolerant. Ook al zijn het dingen die misschien niet helemaal in mijn straatje passen.
En hoe je het ook draait of keert, op de manier waarop het nu gepresenteerd wordt, is voor het grote publiek clickeren in de paardensport niet praktisch en overtuigend. Het blijft bij kunstjes en aardigheidjes op de grond.
Misschien dat dat in de toekomst nog gaat veranderen, maar ik gok zo maar dat we nog lang kunnen wachten. Het blijft zelfs binnen de NH-scene een randverschijnsel.

Peet schreef op donderdag 23 augustus 2012, 18:14:


Ik heb dezelfde ervaring.
Ik vind trouwens dat ik helemaal niet veeleisend ben wat dat betreft. Ook niet voor een jong paard. Dat moet gewoon kunnen.

En ik merk eigenlijk ook niet dat mijn paarden er moeite mee zouden hebben na een langere pauze. Als dat wel zo is, lijkt mij dat je paard misschien niet helemaal gezond is?
Een wandeling van 1 à 2 uur moet elk paard toch wel moeiteloos kunnen?

e m kraak schreef op zaterdag 25 augustus 2012, 21:15:


Ga voor de grap eens wat rondhangen op het blauwe forum, meer bepaald in de vrijheids-dressuur/grondwerk hoek.
En dan merk je het vanzelf.
Daar zijn bijvoorbeeld een aantal meisjes die hun paarden erg indrukwekkende dingen kunnen laten doen, aangeleerd door te clickeren. Trainingskills genoeg blijkbaar?
Maar geen enkele van die meisjes rijdt ook dmv hetzelfde systeem. Hoogstens alleen om er een Spaanse pas uit te krijgen, of om paardlief stoer te laten steigeren voor de foto. (Bij voorkeur dan met prinsessenjurk op het strand voor de ondergaande zon...)
Dan staan in hun profiel die tuigloze 'kunstjes'-foto's broederlijk naast rijfoto's waar paardlief een gereden wordt met een stang en sporen.
Er zit dus een enorme kloof tussen wat op de grond mogelijk is. (Wat ook algemeen bewonderd wordt en een kudde volgelingen na doet.) en onder het zadel gedaan wordt.
Het is maar een enkeling die wel dingen vanaf de grond mee lijkt te nemen onder het zadel.
(Danielle met haar Fries bijvoorbeeld, die verdenk ik daar wel van. Maar erg expliciet doet ze dat niet. En zeker ook niet absoluut.)
Inge, is geloof ik (één van?) de enige waarvan ik weet dat ze er wel expliciet mee bezig is.
Ik weet niet hoever ze daar nu mee staat want ik heb haar niet meer recent aan het werk gezien, maar tot voor kort viel dat alleszins toch nog onder 'niet overtuigend'.

Ik geloof trouwens ook wel dat het een probleem kan zijn dat bepaalde bewegingen op cue zouden staan. Omdat dat het dier die bewegingen dan als alles of niets reactie gaan vertonen? Ik geloof dat dat nogal botst met de opvattingen over dressuurmatig trainen van een paard, waarbij het belangrijk geacht wordt om dingen gradueel te kunnen vragen?

Sandra van Bommel schreef op zondag 26 augustus 2012, 12:02:


Maar t'is nou niet dat je die zo makkelijk tegen het lijf loopt op bijvoorbeeld een Horse Event of andere expo in België/Nederland. (Nog nooit tegen gekomen alleszins )
Ik zag dat Inge haar naar België haalt voor een lessenreeks, maar het publiek dat daar op af zal komen zal ongetwijfeld geen 'leken'publiek zijn.

Els Kleverlaan schreef op maandag 27 augustus 2012, 15:53:


Wel indrukwekkend!
Mijn moeder vertelt ook altijd over een vroegere buurvrouw, die naast ons woonde toen ik nog een kleine petotter was. Die vrouw had terminale borstkanker. En heeft uiteindelijk haar verwachtte levensverwachting met jaren! kunnen verlengen, alleen door zich oa. aan bepaalde voedingsvoorschriften te houden. (Ma noemt het een 'macrobiotisch dieet'.) Bietensap maakte daar volgens mij ook deel vanuit. Dat deze dame zolang en in relatief goede gezondheid geleefd heeft, was toen volkomen onverwacht en onverklaarbaar vanuit de medische wereld. Zeker in die tijd.
En ze bleef ook uit de zon, meen ik mij te herinneren...
Ik geloof dat ze zeker nog zo'n 10 jaar extra geleefd heeft.

Sandra van Bommel schreef op woensdag 5 september 2012, 11:27:


Dat kan ik ook bevestigen.
Enkele jaren geleden is mijn merrie behoorlijk ziek geweest.
Leverproblemen die danig uit de hand liepen en waarvan de oorzaak niet gevonden kon worden. Men hield het bij "een vergiftiging". (en het was geen JKK)
Het heeft haar een klein jaar gekost om er weer enigszins bovenop te komen. (Alhoewel ze eigenlijk nooit 100% hersteld is. De lever blijft een zwak punt.)
En ze heeft er ook gevoelige luchtwegen aan over gehouden. (Dat was voordien nooit een probleem.) Een soort van astma, waar ze gelukkig niet vaak last van heeft. Maar als iets het triggert (allergie?) is ze er wel weer maanden zoet mee.
Ze staat trouwens gewoon op stro en eet droog hooi en heeft al 2 jaar geen kuchje meer gegeven. Maar mocht ze er terug last van krijgen, gaat er houtmot in de stal en krijgt ze haar hooi geweekt te eten.

Heb je trouwens al eens aan je water gedacht? Is dat ok?
Of is er recent iets geverfd in de stal of behandeld met één of ander product?
Of hebben de paarden iets van medicatie gehad? etc...
Het hoeft niet persé een plant te zijn.
Wij hebben hier toen ook alles binnenste buiten gekeerd en met de DA het hele terrein gecheckd. Maar niks gevonden.

fleur schreef op vrijdag 26 oktober 2012, 17:54:


Heeft zelfs eerder een negatieve invloed.
Hoe onnatuurlijk het ook lijkt. Het ontzeggen van gras en het binnenhouden op de momenten dat de muggen het actiefste zijn (schemer) werkt eigenlijk nog wel het beste.
In combinatie dan, met het volledig afdekken van het paard.

Zorg dat ze een donkere koele plek heeft om in weg te kruipen. En dek haar af met een deken. En bekijk eens wat je met haar voer nog kan verbeteren.


Eerlijk gezegd, mij kost het feit dat mijn paard eczeem heeft weinig tot niets extra.
Maar ik maak mij daar dan ook niet meer druk in en ben niet op zoek naar het nieuwste wondermiddel. (wat toch niet werkt)
Ja, ze heeft af en toe een nieuw eczeemdeken nodig. Maar tegenwoordig lopen al onze niet-eczeempaarden ook onder eczeemdekens/vliegendekens met hals. Daar zijn die namelijk ook heel blij mee in het dazenseizoen. Dus die kost hebben we voor al onze paarden.
En af een toe een pot zalf of wat kokosolie om op plekjes te smeren. Dit jaar alleen een pot flamazine van 500 gr gekocht. Dat was 29 euro geloof ik. En die is nog maar half en kan volgend jaar ook nog dienen.
Voor zover de extra kosten.

Je kan er 100-den euro's aan uitgeven. Maar dat hangt volledig van jezelf af. Hier doet paardlief het net zo goed, misschien zelfs beter, zonder dat ik er een massa geld tegenaan gooi

Wil schreef op vrijdag 26 oktober 2012, 19:45:


Maar in hoeverre is dit een projectie van je eigen gevoelens?

Ik heb mij ook zo gevoeld hoor. Machteloos om er iets aan te doen bij telkens de ontdekking van nieuwe open wonden. En telkens een steek die door mijn hart ging als ik haar op de wei haar buik aan haar hoeven zag open schuren. Of wanneer ik weer je op een mooie zomerdag op de wei komt, en je paard staat als enige weggedoken in de verste donkere hoek van de schuilstal. En na een tijd zie je het paard niet meer maar alleen nog 'het probleem', dat "arme paard"...
Tot je er afstand van neemt en je tot de realisatie komt, dat het best meevalt met dat miserabel voelen van het paard.
Ja, ze is liever binnen als de zon fel is of wanneer er veel insecten rond vliegen.
En Ja, ze kan niet zonder deken. En ze kan niet zomaar op het gras lopen. Maar ze past zich aan. En als ik kan, dan help ik daar een beetje bij.
Wie vindt het doorgaans het grootste probleem, het paard of de mens?
En sinds ik er zelf niet meer mee in mijn hoofd zit, zie ik opeens ook een gelukkiger paard. Misschien was ze dat altijd al wel? Ze is niet het happy en vrolijke type. Maar ze oogt wel tevreden en relax.
Ik denk niet dat ze ongelukkiger is dan onze andere paarden.

Christel Provaas schreef op dinsdag 30 oktober 2012, 14:47:


Inderdaad die zijn niet paardproof.
Billy, Pête haar vorige vriend, deed dat klipje open met zijn tong. En dan daarna de schuif met z'n tanden opzij trekken. Die kon dat op minder dan een minuut.

Ik zat met enkele bedenkingen ivm welke paarden we bijeen kunnen/willen zetten.
Misschien heeft iemand hier er wel iets zinnings over te zeggen?

Grootste 'probleem' is dat ik een hengstenveulen heb van dit jaar en dat we naar volgend jaar toe genoodzaakt gaan zijn om de kudde op te delen.

Afgelopen zomer heeft hij samen gelopen met mijn zusje haar ponymerrie Charly en diens merrieveulen, Soba. En met Soba was hij hele dikke vriendjes.
Sinds afgelopen weekend zijn beide mama's en hun veulens naar hun winterplekje gegaan, gescheiden van elkaar.
En momenteel loopt mijn hengstje samen met zijn moeder bij Godiva, mijn jaarlingmerrietje. En daar kan hij het ook heel goed mee vinden.
Wat ook vooral leuk is voor Godiva, want die vond tot nu toe heel moeilijk aansluiting bij de andere paarden op die stal. En met Aquilo (=mijn hengstenveulen) was ze wel meteen vriendjes.

Punt is nu wel dat Aquilo al 6 maanden oud is en Godiva is 19 maanden. Hoe lang zou ik ze dan nog samen kunnen laten zonder dat ik teveel risico's neem? (Zit niet te wachten op een veulen van 2 veulens...)
Zijn moeder loopt er ook nog bij, dus misschien dat die haar zoon wel wat in het gareel houdt? En tot nu toe heeft hij ook nog niks in de gaten. (Een dikke sok, is het )
En wat met Soba, zou ik Aquilo volgende zomer nog een seizoen met Soba kunnen laten spelen? (Soba is van juni, een dikke maand jonger dan Aquilo) Want ze zijn zo leuk samen...

Mijn zusje heeft ook nog wel een volwassen ruin (=Angel) waar hij in de toekomst samen mee kan lopen. Dus alleen hoeft hij niet te zijn.
Maar ik vroeg mij af, of dat genoeg is voor zo'n kleuterpaard? Angel is best wel speels en actief met jonge paarden.
Of zou ik toch nog op zoek moeten naar nog een extra speelkameraad van zijn eigen leeftijd?

En dan nog Godiva. Als we Soba volgende zomer nog bij Aquilo en Angel laten lopen. Dan moet Godiva alleen bij de volwassen merries. Is dat wel 'leuk' voor een 2-jarige?
Of beter dan direct de 2 mannen samen en Soba en Godiva samen bij de merries?

Nou, voor degene die er nog aan uit kunnen... shoot!