Heb net op je fb gekeken, mooie paardjes zijn het!
Vooral die apaloosa sprong me in het oog!

Heel fijn!

Il faut de tout pour faire un monde... zegt men dan!

Maar mijn paarden zullen nog niet gemakkelijk weg gaan om opgeleid te worden, tenzij het iemand is die ik 200% vertrouw omdat ik daar zelf ook op les ga.

Ik heb teveel paarden gezien en verhalen gehoord van paarden die 'op training' gingen en nooit meer goedgekomen zijn daarna...

Geef mij dan maar de langzame methode waarbij ik zelf de dingen opbouw op ons beider ritme!

In een ver verleden, toen mijn paarden 's nachts nog op stal stonden, werkte ik met EM in de stal.
Had daar vrij goeie resultaten mee in de zin dat de ammoniakgassen veel minder waren en eigenlijk enkel nog heel onderaan de potstal zaten toen ik die na 6 maanden leeg maakte.

Op de weide heb ik het nog nooit gebruikt omdat je daarvoor wel een sproeiinstallatie nodig hebt op een grote wei, en dat heb ik toch niet.

Coralie schreef op donderdag 23 augustus 2012, 17:54:


Wanneer je regelmatig door ziekte doodmoe bent zodat je amper je eigen dagelijkse verzorging kan volhouden, ja dan is het belastend om zelfs maar de weide op te gaan en er een paard af te halen...

Spijtig genoeg kan ik dus nog steeds véél minder dan wat ik vroeger kon of hoop ooit nog eens terug te kunnen.
Ik moét trouwens zorgen dat het allemaal met zo weinig mogelijk moeite kan gebeuren want het beetje kracht dat ik nog heb moet ik zo goed mogelijk gebruiken.

Vandaag heb ik terug wat aan Tachat's voorhoef kunnen krabben, maar als ik dan de voeten zie denk ik vaak : ik kan dit niet meer aan, ik verwaarloos mijn beesten, zie eens welke slechte voeten ze hebben... want ik zou dit allemaal veel beter willen kunnen!
En toch wil ik het zelf blijven proberen omdat ik (terecht) bijna niemand vertrouw met mijn paarden...