Piet schreef op donderdag 30 augustus 2012, 20:11:
>
> Maar -voor de discussie- wat dacht je van het volgende.
>
> niet toenemen in heftigheid en leren zo een paard mee te gaan met de
> bedoelingen van de ruiter.
> ..."Wat voelde en deed ik toen ik een click hoorde waarna ik een
> beloning kreeg, want dat wil ik weer"....
Wat moet ik er van denken? Ik snap niet eens wat je met deze beweringen wil zeggen.
Bedoel je met hulpen aversieve stimuli? Of die hard of zacht zijn (magnitude) maakt kwantitatief uit, niet kwalitatief. Maar hulpen behoeven niet per definitie aversief te zijn.
Manipulaties die beklikkerd worden kunnen, dat beweer ik altijd al, technisch net zo goed aversief zijn, en of de magnitude daarvan dan varieert... mwa. Wat nmm alles uitmaakt is dan de exacte volgorde van handelen en de plaats van de klik daarin. Dus niet alleen de timing van de klik in het beloningsvenster maar ook de timing, de plaats van de klik, in de volgorde van stimuli. In de vorige post beweer ik dus dat de klik eerder moet komen, bij gewenste respons, dan de afname van magnitude van een "hulp". Dat is nog makkelijker gezegd dan gedaan
Eerlijk gezegd gaat dat als ik daar in filmpjes op let onbewust bekwaam vaak goed, maar minstens zo vaak fout anders zou het allemaal niet zo moeilijk gevonden worden.
(in de volgende voorbeelden steeds aangenomen dat paardlief wel klikwijs is)
Laat ik een aversief voorbeeld proberen waarin ik de zin van de klik niet inzie:
ik heb wel hoefsmeden gezien die, om een paard een been te laten optillen, met de zandhamer op de hoefrand slaan. Nou, als je dat een paar keer hard genoeg doet tilt paardlief dat been wel van die plek af (en zet 'em net zo makkelijk 10 cm verder neer tenzij smid sterk genoeg is om het tilmoment te onderscheppen). Een klik na optillen van de hoef heeft hier geen zin, de methode is nmm fout.
Waar het me in dit voorbeeld om gaat is dat de duur van de aversieve prikkel, de "hulp", te kort is om praktisch te kunnen zijn voor een goede en juist kliksequence.
Ander voorbeeld, non-aversief:
Verzorgster heeft wel gelezen dat respons binnen een aandachtsvenster moet zijn. Ze vraagt net zo lang "voetje" tot paardlief om wat voor reden ook een poot optilt en klikt dan. Dat zijn heel wat "voetjes" voor er 5 minuten om zijn en gaat ook niet werken. Foutieve methode omdat er geen associatie is tussen de non-aversieve stimulus van verbaal "voetje" (die niet begrepen wordt voordat ze als cue geïnstalleerd is) en de respons waarop de verzorger denkt te klikkeren.
Non-aversief voorbeeld dat wel werkt:
Verzorgster zorgt voor aandacht van paardlief, legt zachtjes een hand op de voet met een constante magnitude en klikt wanneer paardlief de voet optilt
waarna meteen het lichaamscontact verbroken wordt. Zo veroorzaak je, met enige herhaling, een associatie tussen hand op de voet leggen en voet optillen, waarna wanneer gewild een secondaire associatie geoefend kan worden.
Waarbij aangetekend dat wat betreft aversief en non-aversief de ontvanger bepaalt.
Ik geloof niet dat ik nieuwe ontdekkingen beweer, maar zie deze essentiële puntjes op de i toch nooit naar voren gebracht. Ze lijken me wel belangrijk.
Warboel
