Suzanne Graauw schreef op dinsdag 11 september 2012, 16:14:
>
> Ik kan me voorstellen dat in het geval van het dekje (en ik dus echt met
> hem bezig was) iets niet goed heb ingeschat of niet goed getimed of wat
> ook, maar in het geval van de druppel water van Lucifer was ik niet met
> hem bezig en stond hij ook gewoon los.
Voor mij bevestigt dat, dat hij maar één reactie op schrikken kent; gaan rennen en zich meer en meer op fokken.Dat vraagt dus om verandering van gedrag.
> Piet: dat betekent dus dat ik alles wel met halster om moet oefenen?
> En dan bij halster vastpakken zodat hij niet kan gaan rennen?
> Bij Damien liet ik m juist zoveel mogelijk vrij, dan ontspande hij het
> snelst.
> Bij Cuba lijkt het juist andersom te zijn en geeft het rennen juist een
> opjuttend idee.
Ik ben bijna in alle gevallen voor los werken. Het paard moet wíllen leren. Zonder meer druk dan die het paard zichzelf oplegt om een beloning te verdienen.
In sommige gevallen , zoals dit, of bv. bijten of voeten leren geven, doe ik dat niet. Ik zou me wel kunnen voorstellen hoe het zou kunnen, maar alles wat ik doe wil ik graag zo effectief mogelijk doen en daarom gebruik ik zo vriendelijk mogelijk blokkeren en ander gedrag vragen.
Het gaat dus om een gedragsverandering, om hem niet bij je vandaan te laten springen. In dit geval móet je dan contact met hem kunnen houden.
Bij aan het halster pakken ben je vrijwel altijd te laat en bovendien lijkt het, als je haast hebt, op een slabeweging. Je moet hem soepel kunnen blokkeren. Daarvoor werk ik dan met een touw van een meter of 4 om tijd te winnen.
Waar je echter heel scherp op moet zijn is dat hij desondanks niet zijn hals kan strekken, want dan is het zijn kracht tegen de jouwe. Je moet voorkomen dat er met een ruk spanning op het touw komt te staan. Dus hem vloeiend rond je kunnen laten lopen en natuurlijk belonen als hij stil staat. Dan zul je zien dat het paniekeren steeds korter duurt, want hij wordt immers beloond voor stilstaan! Het is een techniek die je zou moeten kunnen zien. Misschien dat Conrad van Pruijssen je hierbij zou kunnen helpen, hij woont in de buurt van Utrecht, maar ik ben helaas het contact met hem verloren, Weet ook niet of hij nog paarden traint of alleen mensen, maar je zou het kunnen proberen, hij is er goed in.
> Ik probeer bij Cuba sowieso alles al veel meer 'voor te bereiden' voor ik
> iets ga doen, met Damien ging het veel meer spelenderwijs, bij Cuba moet
> ik er inderdaad altijd op bedacht zijn dat iets wat al bijna vertrouwd was
> (naar mijn idee dan he

opeens weer eng is.
Dus nog niet helemáál vertrouwd....
> Ik vergis me kennelijk ook in wat hij eng vindt, hij vindt enge dingen
> niet eng en lullige dingen wel haha!
> Ik geloof niet dat hij ooit een trauma heeft meegekregen, maar ik vind
> zijn schrikreaktie echt buiten proportie.
> Dat vind ik ook echt zorgwekkend want ik ben er niet altijd bij om hem te
> redden.....
Wat hij doet als je er niet bij bent kun je niet veranderen, het gaat om zijn gedrag als je er wel bent

en wie weet verbeterd dat dan ook.
> Bedankt voor jullie tips en hoe meer hoe beter!!!
Piet
Doe jij wat voor mij, dan doe ik wat voor jou. Wie
heb jij geclickerd vandaag?