Spirithorses schreef op zondag, 24 april 2005, 0:18:
> Wat ik zie is het volgende : Een helehoop theoretisch gepraat
> over hoe wij mensen denken dat een paard denkt en handelt,
> terwijl dit voor ieder paard anders is en je niet iedere methode
> kunt toepassen op elk paard.
Vind ik ook. Vergelijk het met mensen (nee, geen
antropomorfisme maar om te kunnen illustreren wat ik bedoel):
Stel je hebt een klas met kinderen. Er zit een timide jongetje wat altijd stilletjes in een hoekje zit. Als je wilt dat die een spreekbeurt gaat houden dan kun je het beste werken een beloning in het vooruizicht stellen, een positieve benadering dus.
Dan zit er nog een brutaal opdondertje in de klas. Ga je die belonen als hij het voor elkaar krijgt om een uur lang geen vliegtuigjes door de klas te lanceren enzo of zeg je "nog één keer en je krijgt strafwerk"?
Als je de benadering bij bovenstaande situaties omkeert wordt het lachwekkend. Toch zijn het allebei mensen. Blijkbaar is de aanpak afhankelijk van het individu, en of je iets juist wel of juist niet wilt aanmoedigen.
Wat dat laatste betreft: Schrikdraad (wat druk uitoefent) werkt vrij goed om paarden van de draad af te houden. Maar een beloning uitdelen wanneer het paard NIET aan de draad komt is iets dat nooit betrouwbaar genoeg zal werken om de paarden binnen de omheining te houden. Wederom moet je dus kijken WAT je wilt bereiken en daar de methode op afstemmen. Iedere methode heeft zijn sterke punten maar er is geen allesomvattende supermethode.
Groeten,
Frans
Warboel
