Spirithorses schreef op maandag, 25 april 2005, 9:13:


ik voel mij desalniettemin toch een beetje aangesproken want ook volgens anderen lijk ik blijkbaar de stelling geponeerd te hebben dat als mijn paard geen zin of motivatie heeft, dat hij dan op de wei moet gezet worden.en dus ben ik te soft voor mijn paard. ik heb me gewoon iets afgevraagd . en ik dacht dat het op dit forum wel kon, waar trouwens toch iedereen lekker zit te theoretiseren?
Het ongemotiveerde paard betreft hier een 12 jarige quarterruin, die lang heeft moeten herstellen van een bijna-perforatie van de zool en die dankzij natuurlijk bekappen er weer stilaan bovenop komt. Hij wordt regelmatig uit de kudde gehaald, er rijden kinderen op hem, ik rijd op hem, hij doet grondwerk enz. het is niet zo dat ik werkelijk toegeef aan zijn grillen, ik zet hoegenaamd toch door, maar rijden op een gemotiveerd paard is wel leuker.
voor de rest hebben we in totaal een kudde van 7 paarden, in twee gesplitst maar in elkaars oogveld, de ene subkudde bestaat uit twee ruinen en twee merries, de andere uit twee ruinen en een jaarling hengst (die ook hengst zal blijven). De paarden staan op de boerderij van familie en hebben continu weidegang met schuilstal. Wij zijn dagelijks enkele uren aanwezig en op vrije dagen de hele dag. we observeren veel en staan volledig zelf in voor de verzorging van paard en weiland.

ik vind het alleen verwonderlijk hoe gemakkelijk hier op dit forum iemands woorden verkeerd begrepen worden, uit hun context gerukt worden en verder verweven worden met eigen fantasie en je krijgt een sneeuwbal effect. of hoe de grens tussen over iets nadenken en iets daadwerkelijk doen maar al te vlug vervaagt. dat de boodschapper zelf niet altijd even duidelijk verwoordt wat hij bedoelt kan natuurlijk ook meespelen.
maar toch.

kristel

Nick Altena schreef op donderdag, 12 mei 2005, 17:04:


wij hebben een jaarling hengst (1,5j nu) die nog steeds vaak languit gaat liggen en dan echt kan liggen snurken. die voelt zich vaak zalig op zijn gemak, lijkt het...
de andere paarden liggen ook wel eens, maar niet zo vaak als hij.

groet

kristel

twee van onze paarden eten regelmatig zand, ondanks het feit dat ze ook een liksteen hebben, wat me doet vermoeden dat ze best een andere soort zouden hebben, maar welke?
als ik op zoek op internet of dit al dan niet schadelijk gedrag is, vind ik massa's berichten die zich ook wel tegenspreken, gaande van :"zeer schadelijk want risico op zandkoliek", naar: "geen nood, paarden vullen zelf wel hun tekort aan en dit kan geen kwaad"?
weten jullie raad?

bedankt,

kristel

Tineke Nolet-Verdel schreef op woensdag, 29 juni 2005, 20:06:


wij hebben aloe vera gel gemengd met tea tree olie gebruikt voor onze draver die schuurt. En het helpt wel.

kristel

vorige week had onze quarter plots erge mok aan zijn drie witte voeten. liep ook duidelijk met veel pijn.
onze pinto's en paint en draver met roze-witte neus, hadden ook de voorbije week veel last van 'zonnebrand' aan de neus. (nochtans was het meestal bewolkt)
als ik de twee vergelijk qua wonden (neus en voeten) lijkt het op zich erg op elkaar: etterende korsten, die verdrogen en er onder komt nieuw erg roze huid.
zou er een verband kunnen zijn?
klaver stond er niet in de wei, maar misschien iets anders in het gras?

de draver met de ergste zonnebrandneus en de quarter met mok hebben we nu op hooi gezet en van de wei afgehaald en ze in een bebost stuk gezet.
zijn er nog dingen die ik kan doen?

alvast bedankt,

kristel

Kristel Vanden Boer schreef op maandag, 25 juli 2005, 9:36:


Hoi,
inmiddels sukkelen we nog altijd verder en hebben we helaas bij al onze paarden zonnebrandverschijnselen aan de neus. de quarter met mok is inmiddels aan het genezen en de neus van de dravers ook. bij de rest begint het proces opnieuw. erger nog, onze pinto's krijgen korsten op de rest van hun lichaam, de overwegend witte pinto hengst op zijn witte schouders en achterhand en de pintomerrie helaas ook op de bruine borststreek. ik heb afgegeten bereklauwstengels gevonden in de wei. blijkbaar zou deze plant de fotosynthetische reacties van de huid in de hand werken. de jaarlingpinto's liggen vaak languit te slapen dus dat is misschien een verklaring voor de aantasting van de rest van hun lichaam?

heeft iemand hier meer kennis over: is het sap irriterend alleen bij aanraking met de huid of werkt het ook van binnenuit door inname?
JKK-vergiftiging kan niet, want daar checken we al jaren freaky onze weide op.

buiten het feit dat ze er niet uitzien, gedragen ze zich voor de rest normaal, dwz speels genoeg met gezonde eetlust.
alvast bedankt,

kristel

hoi Nick,
alvast bedankt. ze hebben schuilmogelijkheid genoeg, maar maken er niet altijd gebruik van. helaas hebben we net ontdekt (in onze zoektocht naar mogelijke giftige planten) dat al de boompjes die in de weiden voor schuil en schaduwmogelijkheid zorgen, volgens amerikaanse sites erg giftig zijn voor paarden: het is de amerikaanse vogelkers. (vooral de bladeren als ze verwelken in de herfst). Heeft iemand daar ervaring mee?
we weten dus wat doen de komende dagen en zijn vandaag al volop bezig geweest met bomen ontwortelen, kappen, hakselen...titanenwerk!
helaas, een mens zou alles moeten weten vooraleer hij aan paarden begint!
pff.
zijn er ook middelen die helpen bij die fotosynthetische gevoeligheid (ik bedoel die inwendig in het paardenlichaam kunnen werken?) Ik overweeg toch nog de DA te bellen voor de jaarling pintohengst, die er wel t ergst aan toe is. als er dan maar weer niet volop antibiotica wordt ingepompt...

groeten

kristel

kristel

hoi Nick,
alvast bedankt. ze hebben schuilmogelijkheid genoeg, maar maken er niet altijd gebruik van. helaas hebben we net ontdekt (in onze zoektocht naar mogelijke giftige planten) dat al de boompjes die in de weiden voor schuil en schaduwmogelijkheid zorgen, volgens amerikaanse sites erg giftig zijn voor paarden: het is de amerikaanse vogelkers. (vooral de bladeren als ze verwelken in de herfst). Heeft iemand daar ervaring mee?
we weten dus wat doen de komende dagen en zijn vandaag al volop bezig geweest met bomen ontwortelen, kappen, hakselen...titanenwerk!
helaas, een mens zou alles moeten weten vooraleer hij aan paarden begint!
pff.
zijn er ook middelen die helpen bij die fotosynthetische gevoeligheid (ik bedoel die inwendig in het paardenlichaam kunnen werken?) Ik overweeg toch nog de DA te bellen voor de jaarling pintohengst, die er wel t ergst aan toe is. als er dan maar weer niet volop antibiotica wordt ingepompt...

groeten

kristel

kristel

hoi,
in onze zoektocht naar wat de mogelijke oorzaken kunnen zijn van de fotosensitisatie van de witte huiddelen bij onze paarden, kwamen we tot de vaststelling dat de bomen die in onze weilanden de paarden beschutting en schaduw bieden, de amerikaanse vogelkers blijken te zijn.

op amerikaanse sites blijkt dat de bladeren van deze boom, als ze verwelken, zeer giftig zijn voor paarden. de boom wordt ook wel eens 'choke cherry' genoemd.
op nederlandstalige sites vind ik hierover niets terug. maar ben nu wel verontrust.
wie kent hier meer over? en over mogelijke symptomen door vergiftiging?
we zijn alvast beginnen met het uittrekken en kappen en hakselen van de bomen, zekere voor het onzekere nemen, maar het is een titanenwerk.
we hebben die weilanden nu al 2 jaar, en vorig jaar waren we ons van geen kwaad bewust. paarden aten van de schors en trokken wel eens verse bladeren af (blijkbaar zou er hoge concentratie cyanide vrijkomen als de bladeren gestresst zijn of verwelken, (in de herfst dus) waardoor ze zoeter smaken en dus lekkerder voor paarden.)
misschien is er hier ook een cumulatieve gifwerking?

alvast bedankt,

kristel

HannahFroukje schreef op maandag, 8 augustus 2005, 10:28:


hoi, bedankt!
prunus virginiana of prunus serotina. ik geraak er niet wijs uit want op internet na google, worden beide namen door elkaar gebruikt.

groetjes

kristel

Jaydot schreef op maandag, 8 augustus 2005, 21:22:


hey, bedankt!

groetjes

kristel

Nick Altena schreef op dinsdag, 23 augustus 2005, 0:33:


hoe zit het dan eigenlijk met de giftigheid van alle andere kruiskruidachtigen? zoals het kleine kruiskruid? want dat zit nu wel in onze wei. want we zijn nog altijd verbeten op zoektocht naar de oorzaak van de leverproblemen bij onze paarden (die zich uitten in zonnebrand dus).

kristel

na bloedonderzoek zijn bij al onze zes paarden serieus verhoogde leverwaarden vastgesteld, vermoedelijk vergiftiging door de schors van de amerikaanse vogelkersboom (blauwzuurvergiftiging).
Dierenarts heeft ze allen baxters gegeven met een product voornamelijk gebaseerd op suikers omdat dit de lever zou ontgiften.
Nochtans klinken "suikers" me niet zo goed (maar ik ben geen da en dus overgeleverd aan zijn kennis).
hij zegt ook dat leverpatienten niet te veel eten mogen krijgen. wat voer om hun medicijnen op te doen en dan slechts één plak hooi 's morgens en één plak 's avonds.
dit lijkt me vrij onwaarschijnlijk aangezien we onze paarden continu ruwvoer (gras of hooi) ter beschikking stellen want ik veronderstel dat de darmwerking ook van een leverpatient zou moeten continu gestimuleerd worden?
wie weet hier meer over? moet ik ze inderdaad "uithongeren"? ik kan dat precies niet geloven.

alvast bedankt voor info,

kristel