Bedankt zover voor de reacties, heb ik heel wat aan en hopelijk gaat ze gewoon mee naar de cursus en zal best wel wat vragen hebben maar het is al fijn dat het mensen tot nadenken zet.

Ik vind het in ieder geval interessant, dus meer reacties zeker welkom!!

Die cursus ga ik zeker volgen in het voorjaar (ben een koukleum en als het aan mij ligt met zijn tweeën, wel zo gezellig!

Het leuke is wel dat ze overal voor open staat en nu ook begint te lezen al worden wij nog wel steeds als alternatief bestempeld door de traditionele ruiters

Dus als er een wordt gegeven in april of mei ben ik van de partij

hahahaha wat een domme ganzen weer en daar beledig ik de ganzen nog mee

Ik heb het nu aangegeven wat ik hier heb gelezen en nu staan ze zowiezo meer op de tegels overdag ivm het prutweer momenteel, dus we hebben goede hoop.
Ben benieuwd hoe het zich nu gaat ontwikkelen van het voorjaar
Misschien is het nu ze meer op de tegels staan idd niet meer nodig als ze weer voor de kar gaan.
De ene pony heeft ook straal kanker dus op het moment ligt de straal ook heel diep en raakt de grond ook niet, bij aanraken, uitkrabben etc is het ook pijnlijk voor haar. Dus ben erg benieuwd of het nu sneller beter zal gaan.

Dilemma, Ik heb even jullie adviezen en ervaringen nodig hierin.
Ik heb een pony en een paard, pony kan ik zelf niet op rijden aangezien zij een niet al te beste rug heeft en ik mezelf te zwaar vind (ze is 20 ) wandel en fiets met haar.

Nu komt mijn "probleem" ik werk 40 uur in de week aangezien ik de paarden en het huis anders niet kan betalen, omdat mijn andere paard pas 12 wordt binnenkort en dus vol in het leven staat dacht ik aan een bijrijdster, alleen ik vind het doodeng. Ik hoor nare verhalen om mij heen en er reageren meisjes van 13 (die wil ik dus niet) en er heeft er een van 15 gereageerd en daar ben ik nu over na aan het denken, ik zoek eigenlijk iemand die wat ouder is en eventueel iets bij zou kunnen dragen maar die zijn moeilijk te vinden.

Waar ik dus bang voor ben is , ik weet dat mijn paard op zijn zachtst gezegd soms erg ondeugend kan zijn en bokt, en hoog ook. zelf ben ik er een week of drie geleden nog vanaf gevallen en vroeger gebeurde dat met regelmaat. Hij doet het niet uit pijn maar bv als er ergens een voorwerp ligt in de bosjes fixeert zich erop en vind dat aanleiding om te bokken.
Van de zomer ben ik begonnen met les en wil daar straks ook weer mee verder als het weer het toelaat. Zoals ik nu denk haal ik dus allerlei ramp ideeën in mijn hoofd met die bijrijdster over ongelukken etc .maar aan de andere kant weet ik nu ook niet hoe ik hem genoeg beweging moet geven naast mijn baan.
Maak ik me nu druk om niets en zie ik beren of?......... nou ja punt is dat ik heel erg bang ben dat er iets met hem gebeurd of dat meisje en dat ik vind dat hij eerst van dat gebok af moet , dat zal wel deels komen omdat hij nu niet kan rennen op de wei, staan in de paddock.

Suggesties iemand?

Wieteke schreef op maandag 11 februari 2013, 23:01:


Ik heb idd geïnformeerd voor die stalling maar dat kost 550 per maand, dat wordt me echt te gortig, en dan nog de extra reiskosten een half uur, nu ben ik er met 5 minuten. Met 1 zou het geen probleem zijn maar 2. Verder is dat ook hetgeen wat mij erg dwars zit de ongelukken, wij hebben een grote brug waar je over moet wil je naar het bos, daar rijden dus ook vrachtwagens als hij een keer schikt en over de reling springt moet er niet aan denken...

Spirithorses schreef op maandag 11 februari 2013, 23:21:


Paarden staan nu sinds gister wel weer gewoon in de wei ipv de paddock en de zadelpasser komt binnenkort ook, dan is dat uitgesloten al denk ik niet dat het daar aan ligt zelf. Ik heb die verzorgster voor nu afgeketst, kreeg al koppijn van het doemdenken zo.

Dani62 schreef op dinsdag 12 februari 2013, 9:09:


Hoe heb je het nu opgelost qua beweging voor de paarden, of heb je je er bij neergelegd?

Monique Meijer schreef op dinsdag 12 februari 2013, 9:53:


In Principe niet hij staat in de wei, maar toch heb ik het gevoel (of aangepraat gekregen) dat hij zijn ei niet kwijt kan en in de bloei van zijn leven is en wil werken. Nu moet ik zeggen dat ik voor ik naar FR verhuisde ik 1x per 2 weken les had en 'huiswerk' meekreeg van haar en dus voor het eerst het gevoel had niet op een ongeleid projectiel te zitten en wat betreft die pony als ik met haar ga fietsen merk ik gewoon dat zij het leuk vind, (hij wordt dus vervelender en zij chagarijniger en asocialer weer) nu staan ze al wel een tijdje stil i.v.m het weer en ik heb geen bak, maar merk dus dat als ik met hem ga wandelen hij weer eerst even lekker uit gaat proberen.

Het aangeleerde gedrag herken ik wel dit heeft hij vanaf het begin gedaan met beleren en er zijn een aantal mensen tijdelijk uit de roulatie geweest daardoor.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook angstig ben geworden daardoor, al heb ik goddank nog nooit iets gebroken. In het begin viel ik er 1x per week af en daarna 1x per maand en nu zo'n 2 keer per jaar, dus het wordt al minder
Als ik les heb wordt ik wel wat zekerder weer en dat wil ik ook absoluut weer gaan doen zodra het kan. Als ik me nu bedenk wat ik vroeger allemaal durfde en nu niet meer, erg jammer. Ik ga er dus wel mee aan de slag, heb ook zo vaak gedacht ik verkoop hem, maar weet ook dat het probleem ligt in mijn angst die hij ongetwijfeld voelt. Ik ga er wel gewoon op en doe alsof mijn neus bloedt en dan zie je hem ook veranderen maar soms lukt dat gewoon even niet en het gekke is met grondwerk wat ik vaak doe gaat het wel goed en kan ik wel heel duidelijk zijn maar als ik erop zit, tja da's een heel ander verhaal. Lekker krom.

Dat is het bij mij ook ik deed het voor ik naar Frankrijk ging samen met mijn beste vriendin en dat was echt leuk, ik mis dat!
Nu sta ik en ergens anders en met die vriendin haar gezondheid gaat het niet zo goed, kan helaas ook niet terug aangezien ik er nu 2 heb en die mensen inmiddels ook Waar ik nu sta heb ik het naar mijn zin maar mis dus ook iemand om het samen mee te doen.
Die verzorgster heb ik nu ook afgeketst, vind het toch te link, dan maar doen wat ik mijn macht ligt