joop schreef op maandag 4 februari 2013, 10:16:


Paarden op ijzers worden met vorst binnen gehouden omdat ze uitglijden buiten. Dus lopen ze geen zoolkneuzingen op en dus ook niet de daaruit wel eens voortkomende hoefzweren.

Het zal misschien schelen als je een paard hebt dat gevoelig is voor zoolkneuzingen door bv dunne zolen, dat je die hoefschoenen aantrekt bij bevroren hobbelige ondergrond.

Waaraan merkte je dat er (uiteindelijk) een seleniumtekort was? Waren er verschijnselen die nu veranderd zijn?

Ik ben geen doorgewinterde clickeraar, maar wat ik in les 1 heb geleerd van Amable Vrijheidsdressuur (Danielle Meiboom), is deze oefening: weg blijven bij de hand waar het voertje in zit. Zodra het paard zich afwendt van de hand waarin het voertje zit, krijgt hij click+voer. Gek genoeg was daarmee meteen een goede basis gelegd voor niet-opdringerig voerzoekgedrag.

Ik ben wel blij dat er in de duinen ruiterpaden zijn. Anders zou ik hopeloos verdwalen. Ben ook blij dat mountainbikers op hun eigen paden moeten blijven, je wil die echt niet tegenkomen op de smalle paadjes. Laat staan voetgangers die schreeuwende kinderen en kinderwagens meezeulen.

Wat hebben de slaven en de bankdirecteuren ermee te maken?!

Ik vind het een interessant charme-offensief van Werth. Zij heeft erg naar de andere kant gehangen (doping, rolkür) en blijkbaar wil ze nu haar imago oppoetsen.

Het is trouwens geen ZZ dressuur, maar Grand Prix, heel andere koek.

Als je het beeld in de draf steeds stil zet, zie je dat de draf altijd zuiver diagonaal is: het achterbeen maakt dezelfde hoek als het diagonale voorbeen. Praktisch elk stang&trens gereden paard laat een vertraging in het achterbeen zien, waardoor dat benenpaar niet evenwijdig is. Immers teveel handgebruik (en blijkbaar nodigt een stang ertoe uit) verstikt de achterhand.

Coralie schreef op donderdag 7 februari 2013, 13:40:


Nee. ZZ is nog 'gewoon' basis. Daarna krijg je een aantal hogere niveaus zoals Intermédiaire, Prix St Georges, Lichte Tour en Grand Prix.

Who knows. Ik vond deze daad politiek gezien interessant. Dat dit paard dit kan is niet zo verwonderlijk, maar de reden waarom zij, Duits topruiter met een doping- en rolkürverleden dit in de openbaarheid gooit boeit me vooral. Nee, ik geloof niet dat ze "om" is.


Nee in dit filmpje is de vertraging er niet. Het achterbeen maakt dezelfde hoek als het diagonale voorbeen, -wat dus prima is- en dat is bij een op de stang gereden paard niet zo. Maw ik zie de doorwerking van de teugeldruk dus niet terug in het achterbeengebruik. Ook gaat het paard minder ver en vaak achter de loodlijn gaan dan in een reguliere proef, wat duidt op minder kopsjorderij.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

e m kraak schreef op donderdag 7 februari 2013, 15:49:


Dat kan ik je zo vertellen.
Dat harnachement (zadel, stang&trens) is voorschrift bij wedstrijden. Als je jezelf en je paard niet volgens deze regels optuigt mag je niet deelnemen.

Door het dopingschandaal heeft ze een jaar niet mogen deelnemen.

Over rollkur zijn de meningen nog steeds verdeeld, het komt erop neer dat het gewoon wordt toegestaan en men wint er punten mee en soms wordt er weer eens iemand aan de schandpaal genageld.

Merel Stoffers schreef op donderdag 7 februari 2013, 16:31:


Die regel geldt alleen nationaal, niet internationaal.

van Kralingen schreef op donderdag 7 februari 2013, 22:37:


AHA! Nu snap ik het waarom van dit pennyfilmpje.
"Das ist kein Rollkur, das ist Gymnastisierung."

Ik haat die allesverterende, zich door alle gaatjes wurmende snijdende oostenwind.
Ik wil uit de wind wonen! (en dan mopperen op insecten)

Tineke Nolet-Verdel schreef op dinsdag 12 februari 2013, 13:05:


O wat klinkt dat aanlokkelijk! Zit je daar te rentenieren Tineke?

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 15 februari 2013, 7:21:


De term is een karakter-dingetje, staat los van diersoort en gaat voor honden, paarden en mensen op. En vast nog andere diersoorten. Will to please betekent dat het dier het leuk vindt om iets voor je te doen, omdat het hem wat oplevert. Dat kan zijn een lekkertje zoals bij clickeren, maar het kan ook gewoon een fijn blij gevoel zijn.
Het ene paard is speelser, doeneriger, reageerderiger dan het andere en doet gewoon veel om aan die behoefte via jou te laten voldoen. Voor een lekkertje of gewoon voor feelgood.

Ik heb twee honden, de oudste met weinig will to please, de jongste met veel. Zelfde ras, zelfde opleiding, gedeeltelijk dezelfde bloedlijn. De jongste is door deze karaktertrek veel gemakkelijker te trainen dan de oudste; ze 'werkt' graag met je samen en is blij als je haar prijst.
De oudste heeft voornamelijk will to please herself. Ook prima, maar het maakt de training iets minder gemakkelijk en je hebt de power van lekkertjes harder nodig, omdat prijzen haar niet zoveel doet.

Ik heb twee paarden. De oudste (21) heeft een rustige instelling met op het oog veel will to please, dat is gewoon een braaf evenwichtig paard dat zijn best doet om aan je vraag te voldoen, ook al gaat het krakend. Met voerbeloning wordt zijn will to please plotseling vermenigvuldigd, hij wordt helemaal gek om maar aan je vraag te voldoen. Vanwege het lekkertje waar jij de toegang toe bezit. Niet vanwege zijn will to please.
De jongste (18) heeft een drukke geest en heeft op het oog weinig will to please, want protesteert heftig tegen alles wat anders is dan anders of wat voor hem een inconsequente vraag is. Maar is je taal logisch en begrijpelijk, zit je stil, is je bovenkamer okee en klopt je vraag, dan wordt het één ziel, een gedachte! Voertjes boeien hem dan niet eens; interactie wil hij, sparren, samenwerken! De deuren in het hoofd gaan wijdopen voor jou.

Will to please vind ik dus een karaktertrek, en karakter is iets wat niet door training te veranderen is. En dus toch wel een zinnige term.

Dat een paard je afweert met open kaken of zijn kont toekeert, hoeft niets over ontbrekende will-to-please-karaktertrek te zeggen. Het is gedrag. En gedrag is te vormen. Eerst maar eens achterhalen waarom dat gedrag er is.

Is hij zelf doodgegaan of heb je hem laten inslapen? Heel naar.

Is hij zelf doodgegaan of heb je hem laten inslapen? Heel naar.