Spirithorses schreef op donderdag 28 maart 2013, 19:47:


Dank je wel. Helder.

Preston schreef op donderdag 4 april 2013, 10:55:


Pijn heb je in verschillende vormen, met een aantal vormen kun je prima verder leven.
Wees heel eerlijk tegen jezelf: Vind je het zielig dat hij pijn heeft, sta je onder druk van anderen? Hoe pijnlijk ervaart je paard de eventuele hb? Wil hij ondanks dat verder?

Dit is niet vervelend bedoeld, Preston.

Ik heb zelf jarenlang een ziek paard gehad en ben er bijna aan onderdoor gegaan. Het is verschrikkelijk als je paard ziek is.

Ik heb een aantal keren overwogen haar te laten inslapen, omdat ik het zelf niet meer aankon. Maar zij wilde zo overduidelijk doorgaan. Ik ben blij dat ik goed naar haar gekeken heb. Ze is uiteindelijk een aantal jaren later aan iets heel anders overleden, we moesten haar laten inslapen vanwege een vreselijke acute koliek, waar niets meer aan te doen was.

Preston schreef op donderdag 4 april 2013, 11:45:


Moeilijk he....

Mijn paard was de laatste jaren de meeste tijd weide/paddock ornament. Ik ging wat met haar doen als ze zelf aangaf dat ze dat wilde, klein stukje wandelen, soms zelfs een stapritje met een heel klein stukje draven als ze zelf beslist wilde. Maar alleen als niemand het zag, ze kon ontzettend kreupel lopen, had een vreemd loopje ontwikkeld en dan weer zag je praktisch niets, liep ze bijna zuiver.

Ik had veel steun aan mijn dierenarts die heel neutraal bekeek of ze nog zin in het leven had, ondanks haar gestrompel.

Kijk goed naar je paard voordat je een beslissing neemt die onomkeerbaar is.

Preston schreef op donderdag 4 april 2013, 12:05:


En als je voor dat stukje hoefschoenen gebruikt?

Moniek schreef op zondag 7 april 2013, 17:13:


Loyaliteit?
Bang de dierenarts voor het hoofd te stoten?

Doe je dat zelf ook als je een heftige diagnose krijgt?
Leg je je erbij neer uit loyaliteit of vraag je een tweede opinie?

Ik begrijp het niet helemaal.

Anja Seijn schreef op zondag 7 april 2013, 18:08:


Bij het besluit van de eigenaren zal ze zich moeten neerleggen, maar het gaat mij om de loyaliteit. In mijn omgeving zie ik elke keer weer dat een dierenarts als heilige wordt beschouwd. Als hij zegt dat er niets meer aan te doen is, dan leggen mensen zich er direct bij neer. Zelf lopen ze stad en land af als hun zelf iets mankeert.


Als ik niet verder wist, zou ik niet aarzelen de foto's aan een ander te geven. Als mijn paard daarmee gered zou kunnen worden. Maar dat is mijn mening.

Christel Provaas schreef op zondag 7 april 2013, 20:25:


Vooral als je er zelf geen kijk op hebt vind ik dat je juist meerdere mensen met verschillende achtergronden moeten raadplegen en je kennis vergroten zodat je de juiste beslissing kunt nemen, waarbij het welzijn van het paard voorop staat. In sommige gevallen is de enige juiste beslissing het paard in te laten slapen. Er moet ook een redelijk uitzicht zijn op verbetering, niet dat een paard jarenlang door een hel moet.

Van letterlijk uit handen geven van een paard is toch geen sprake? Dat zou ik ook nooit doen. Het gaat er toch om dat mensen met een andere achtergrond dan je dierenarts naar de foto's kijken? En als dat via een vriendin zou gaan die voor mij op een forum informeert, zou ik dat prima vinden.

Indy was eigenlijk al met vier jaar aan de beurt, opgegeven door verschillende hoefsmeden en dierenartsen toen zelfs het ultime redmiddel, hoefijzers met leren zooltjes en siliconen niet langer dan een dag bleven zitten.

Indy is qua hoeven via PaardNatuurlijk zodanig opgelapt dat ze op een gegeven moment zelfs zonder hoefschoenen kon lopen.

Preston schreef op maandag 8 april 2013, 11:17:


Preston, mijn vorig paard had zo dunne zolen dat je ze in kon drukken. Het kleine stukje stal - weiland overbruggen was erg moeilijk en duurde lang, haar hoeven waren zo gevoelig. Ik mocht niet met haar over de weg, ze moest speciaal beslag hebben. Wat dus niet hield omdat haar hoefwand extreem dun was. Ze had ook om de haverklap hoefzweren en was volgens verschillende deskundigen rijp voor de slacht. Ik moest maar een paard kopen waar normaal hoefijzers onder konden.

Bij mijn paard was het probleem heel simpel verkeerd bekappen: te hoge hielen, weggesneden stralen en uitgekapte zolen. Na een bekapping zoals ik geleerd had op de cursus bij PaardNatuurlijk liep ze veel beter en had slechts sporadisch nog een hoefzweer. We hebben de eerste tijd hoefschoenen gebruikt, waarmee ze fantastisch liep en na een paar passen spontaan in draf ging met gespitste oren. Er is dus wel wat te doen aan dunne zolen!

Probeer zoveel mogelijk te leren, zodat je niet overgeleverd bent aan deskundigen die het eigenlijk ook niet zo goed weten.

Sandra van Bommel schreef op dinsdag 9 april 2013, 7:40:


Wat heeft wel of niet veganist zijn met dit onderwerp te maken?