De spelt is verantwoordelijk voor het zetmeelgehalte.

e m kraak schreef op vrijdag 29 maart 2013, 14:51:

Dat is een aanname. Waarop gebaseerd?

Talitha schreef op vrijdag 29 maart 2013, 14:58:

Als je geen klik hebt, moet je gaan klikkeren.

AMA schreef op vrijdag 29 maart 2013, 15:36:

Briljant stuk.
(Ik zie dat er in geknipt wordt; ik bedoel met "briljant" toch heus het hele stuk).

e m kraak schreef op vrijdag 29 maart 2013, 16:48:


En waar leid je uit af dat dat zonder schade geschiedt?

Marlies Sanders schreef op zaterdag 30 maart 2013, 1:30:


Of malen? Wie weet wat er met koken weer verloren gaat.

Zonder meer waar, dat het per paard verschilt of verpieteren ook echt verpieteren wordt. Ik denk dat het in een interessante sociale kudde overigens wel meevalt met het verpieteren. Het ene paard heeft dan ook nog eens meer behoefte aan menselijke aandacht dan het andere.
Ik heb een paard dat graag mee naar buiten gaat, zelf in de trailer stapt maar net zo lief thuisblijft. En ik heb er een die graag mee naar buiten gaat, zelf in de trailer stapt en niet graag thuisblijft. Sociale contacten met soortgenoten boeien hem minder, hij richt zich op mensen en de interactie ermee.

Ach gossie... arm dier.
Heeft hij gekoerst?
Hij klinkt als een paard dat vaak en diep beledigd is.
Dit paard moet alle indrukken van zijn verleden verwerken en de mens weer gaan accepteren als kameraad-leider. Voor dat laatste is hij duidelijk nog niet zo ver. Dat gaat heel, heel veel tijd kosten maar als het je lukt heb je een gouden paard; dravers zijn vaak zo zachtmoedig. Ik zou beginnen met veel en vaak bij hem te gaan zitten, met een boekje of zoiets. Want hij moet uit zichzelf naar je toe komen, hij moet ervaren dat het bij jou prima is. Dat je hem niet meteen vastpakt als hij bij je komt. Maak hem kameraad.
Probeer hem niet te liefkozen als hij dat niet wil, kameraden doen dat niet. Het komt namelijk over alsof dit paard mensen heeft doorgestreept; het afweren is een patroon geworden. Reageer niet op het patroon, maar stel je open en laat hem komen.
En dan als hij je accepteert door je te volgen als je in zijn blikveld bent, ga je grondwerk doen.
Ik zou daarvoor een Emiel Voest-persoon in de arm nemen, zodat je geen fouten maakt.

Dat hij andere paarden grijpt kan meerdere oorzaken hebben. Wellicht is hij niet goed gesocialiseerd (dravers worden gewoonlijk op hun 2e jaar aan het werk gezet). Wellicht is het frustratie over de overgang naar wéér een nieuwe plek en moet hij wennen. Of hij handelt vanuit onzekerheid: aanval is dan soms de beste verdediging.

Het is geen gemakkelijk project. Veel mensen hebben hun tanden al stuk gebeten op een uitgekoerste draver. Het lijkt aantrekkelijk omdat zulke paarden geen drol kosten, maar je schaft een bak problemen aan omdat ze doorgaans een verleden van stress en rare trainingsmethoden achter de rug hebben. Het is aan jou, aan je geduld, je liefde voor dit paard, je incasseringsvermogen en je vaardigheden of je het gaat redden met hem.
Nogmaals: een draver die je eenmaal op de rails hebt gekregen, is er een van goud.

Nog een ding: grijp nooit terug op geweld omdat men het om je heen zegt. Dat is namelijk de taal die hij kent en waarop zijn reactie agressief en afwerend is. Die reactie moet je zien uit te bannen door hem totaal anders te benaderen.

Preston schreef op zondag 31 maart 2013, 18:24:


TIP: Voer het langzaam op. De magnesium van PN wordt in behoorlijk grote doses voorgeschreven en smaakt bitter.

e m kraak schreef op dinsdag 2 april 2013, 4:39:


En dan maandelijks, bij aanhoudende verschijnselen en/of vermoedens.

HB is niet absoluut zoals wel of niet zwanger. Het is een ontstekingsreactie die meer en minder kan opvlammen en die chronisch kan zijn in milde vorm, zonder dat je het in de gaten hebt.
Het klinkt in jouw geval als mild laminitis, lees hier maar eens:
http://www.safergrass.org/pdf/laminitissigns.pdf

Sinds augustus 2012 is de Moderne Bekapper niet meer bij mij hoeven komen, want het betegelen van een flink stuk paddock trimt de hoeven van mijn paarden naar wens. De wind waait er aangrenzend zand overheen en soms veeg ik dat weg, dus wel/geen zand is niet echt een factor. Het enige wat ik doe is "oren" wegvijlen om scheefgroei in de kiem te smoren. Een één scheve achterhoef regelmatig bijvijlen.

Preston schreef op dinsdag 2 april 2013, 10:48:


Als je zo duidelijk ziet dat hij pijn heeft, is hij wel een fase verder dan mild bevangen hoor. Uit de wei houden, zeker in deze gevaarlijke fruktaandagen met vorst en zon.

Mijn paard had ook levenslang mild laminitis, alleen werd het niet herkend, want ik lette immers scherp op de fruktaanindex, verplichte beweging, max 2 uur wei en geen krachtvoer; hij is dan ook nooit echt bevangen geweest. Maar hij was altijd wat 'footy' op het harde, dus helemaal goed was het ook niet. Magnesium en vit E deed de truc ook niet. Deze winter heeft hij maandenlang niet in de wei gestaan, omdat er niks groeit met deze kou en omdat dat wat er groeit vol fruktaan zit) en voilà: nu gaat hij probleemloos over asfalt.
Zo dun kan het lijntje dus zijn!

Beweging is overigens een middel om milde hb op afstand te houden. Op zachte bodem dan.