Moniek, mijn medeleven...

Dit verhaal bewijst nog maar eens dat het geen goed idee is om je paard ooit te verkopen, omdat je daarna niks meer in de pap te brokken hebt wat er met het dier gebeurt.

Het geeft me heel erg te denken over de verantwoordelijkheid van het houden van een dier... vooral wanneer de zaken financieel minder goed gaan of wanneer er andere problemen zijn!

Door mijn eigen gezondheidstoestand wordt het voor mij steeds moeilijker om voor mijn paarden te kunnen zorgen en dit maakt me regelmatig depressief: wat als ik binnen x tijd het helemaal niet meer zou aankunnen? Moet ik mijn paarden dan laten inslapen om geen risico te nemen dat ze in 'verkeerde' handen vallen?
Verhalen zoals dit van Moniek maken het enkel maar erger...

Heel mooie reportage over een heel goeie aanpak!

Wat ik zo fijn vond is de eenvoud waarmee deze mensen over hun aanpak praten waarbij alles heel 'toegankelijk' wordt.

Proficiat!

Christel Provaas schreef op maandag 15 april 2013, 9:39:


Dat zou dan niet eens zo'n verlies zijn...

Die reactie van de man zegt uiteraard veel meer over hem dan over jou...
Jij hebt je heel correct gedragen, hij zou minstens kunnen zeggen: we zien wel wat het wordt... maar hij voelt zich wellicht gekrenkt in zijn ego en dan is zijn reactie een stuk makkelijker voor hem natuurlijk!

Niks van aantrekken: je bent goed bezig, het komt zeker in orde mits de nodige tijd. Ik vind het heel fijn dat je bereid bent om die te geven, is een teken dat je écht om je paard(en) geeft!

Hallo,

Mijn ervaring met zware zomereczeem:
- alle suikers weg uit de voeding, dus: geen granen, geen 'korrels' waar de melasse ze aan mekaar plakt, geen appels, geen wortels, geen suikerbiet.
- zorg dat je paard zich nergens aan steen/beton kan schuren. Een schuurpaal met borstels is wel aan te raden want als het jeukt, moet je kunnen krabben... maar liefst zonder je haar/huid stuk te krabben!
- indien je kan, je paard regelmatig eens douchen met lauwwarm water, zorg wel dat ie daarna rustig kan drogen zonder ziek te worden van de kou...
- je kan eventueel homeopatisch ondersteunen: allergitum en cullico, maar dit is een proces van lange adem waarbij je gedurende zeker 3 jaar elke dag in het seizoen twee keer moet geven...
- gras en hooi liefst zo bio mogelijk! Toen mijn paarden op een weide stond waar de mest geïnjecteerd werd, had mijn paard veel meer last dan anders.
- zorg dat je paard geen overgewicht heeft, slank heeft die veel minder last.

Maar het kan dus wel veranderen door dit alles: mijn Wodan heeft 10 jaar zware eczeem gehad en nu de laatste 2-3 jaar bijna niets meer (hout vasthouden!) dankzij deze ganse reeks van zaken waar ik op let.

Alle andere zaken hielpen geen zier...

Preston schreef op dinsdag 16 april 2013, 12:36:

Absoluut geen korsten aftrekken! De huid eronder is heel gevoelig!
Als ze er niet automatisch afvallen wanneer je er lichtjes aankomt, gewoon laten!

Shampoo : nee!
Lauw water met wat lavendelolie (ruikt lekker) of tea tree olie (ruikt iets minder lekker) in. Zachtjes met een washandje uitwassen. Spoelen hoeft niet.
Gebruik geen koud of te warm water... een beetje inlevingsgevoel in de materie helpt je goed op weg om de juiste temperatuur te vinden

Als je paard niet gewoon is om uit te kokeren, kan het helpen om hem te masseren op zijn flank en onderbuik, eventueel helpt zelfs al wanneer je de bovenbenen masseert. Bedoeling is ontspanning te krijgen en dan valt het ding er bijna vanzelf uit...

Heb vorig jaar de dazenvallen gekocht.
Ze stonden in de weide zonder draadje tussen.

Ik weet niet of het door de paarden of door de wind kwam (al zouden ze 'wind-proof zijn), maar ik heb de vallen een paar keer op de grond teruggevonden.

Resultaat : ik mag nu eerst twee vallen gaan herstellen vooraleer ik ze achter een draadje ga zetten...

en Hepar Sulfur?

Maar dat zijn van die natuurmiddeltjes voor geitewollensokken, daar kan je toch geen vertrouwen in hebben zeker...

Ik vond dat anders ook heel knap van het paard...

Gracy,

Ik lees uit jouw tekstjes vooral heel veel onzekerheid, jezelf niet vertrouwen...
Jouw paard voelt dat als geen ander, zij zijn onze spiegel!

'Werk' in de eerste plaats aan jezelf: aardingsoefeningen kunnen hier heel veel helpen.
Hier enkele die speciaal voor kinderen zijn, dus heel makkelijk zelf aan te leren: http://praktijk-havayah.nl/blog/aarden/leuke-aardingsoefeningen-voor-kinderen/

Verder zou ik voorlopig niet op het paard kruipen maar vooral veel met hem samen zijn en samen spelen. Het vertrouwen in beider richting opbouwen.
Met positieve bekrachtiging duidelijk maken wanneer hij dingen goed doet. En dat 'goed doen' kan zelfs gewoon zijn dat hij zelf initiatief neemt om 'iets' te doen, wat dan ook!
Iemand die goed is in het aanleren van dit soort dingen is Josepha Guillaume
https://www.facebook.com/josepha.guillaume?fref=ts
of Piet (op dit forum) kan je heel goed leren clickeren.

Jouw paard gaat door een grote transformatie: al een paar keer van eigenaar veranderd, niet gewoon van in een kudde te lopen, nooit op de goeie manier aangepakt... je zou van minder gaan twijfelen.
Hij gaat op elke manier moeten leren om sterker te staan in het leven, jij zal tegelijk met hem hetzelfde leren!

Je bent goed bezig o.a. met de verschillende hoopjes hooi te leggen, dat geeft hem rustig de kans om stilaan te leren. Hij zal wellicht nooit boven op de ladder staan, maar als je op serene manier onderaan de ladder staat heeft dat ook zijn voordelen...

Bekijk hem als je speelkameraad en twijfel niet aan jezelf dat je graag met hem wìl spelen...
Veel plezier, ik lees het hier verder wel hoe jullie groeien!

Kan er wat meer info gegeven worden over dat hoofdstel?
Wanneer ik er op google komt er weinig nieuws uit, enkel een verwijzing naar een website van Egon, zonder adres?

Sandra van Bommel schreef op maandag 29 april 2013, 14:04:

ook bij de nonnekes naar school gegaan en dus een hekel aan alles wat met kruisen te maken heeft?

Dank je wel allemaal om dit terug uit te zoeken!
Kan ik binnenkort ook weer eens op zoek naar wat goed touw om een en ander weer uit te proberen...

Nickie,

Ik sluit me aan bij de meningen van alle anderen hier.

Ik heb wel geprobeerd om de enquete in te vullen, met tandengeknars omdat ik dikwijls inderdaad voor een dilemma stond van slecht of slechter...

Neem aub mee dat deze regels nog maar een begin zijn waarin het allerergste voor de paarden wat wordt afgerond maar dat er op die manier nog steeds geen sprake is van paarden'welzijn'!

Er is nog een heel lange weg te gaan!
Waar ik vooral bang van ben is het idee dat enkel hoefsmeden aan het paard mogen werken... ik moet er niet aan denken!

Trek het open, aub!