Vijf jaar geleden hebben we ons eerste paard gekocht. We durfden het bijna niet hardop rond te vertellen, zo'n luxe vonden we het en ik had eerlijk gezegd nooit verwacht ooit een eigen paard te hebben. Manlief een paardrijcursus voor beginnende volwassenruiters gegeven en daarna was 1 paard niet meer genoeg Toen hadden we er dus twee.
Inmiddels rijdt hij meer dan ik, en heb ik het grondwerk ontdekt. Hierin verschillen we dus wel. Hij denkt voornamelijk aan buitenritten en ik zoek het nu veel breder. Maargoed ik heb in mijn jonge jaren al heel veel gereden en dat wil hij natuurlijk inhalen

Onze paarden staan helaas niet bij ons aan huis maar wel op een prachtige plek zo'n 3 km hier vandaan. Twee keer per week maken wij daar de wei/paddock schoon, verzorgen het hooi en het drinkwater. Ik op de doordeweekse dag en hij in het weekend.
Hoefonderhoud doe ik meestal ivm sterkere rug maar hij doet het ook zo nu en dan bij zijn eigen paard.

De enige wens die hij nog heeft, een evt. wat kleiner huis met meer grond zodat de paarden lekker bij ons kunnen staan. Niet slecht toch?

O ja, dan is er ook nog Lotje. Het inimini hondje waarbij ik moest beloven dat ze niet bij ons zou blijven...................drie keer raden wie er voor zorgde ik die belofte niet kon waarmaken
En onze kat tsja, dat zal wel de laatste zijn denk ik. Maar hij wordt nog maar 6 deze zomer

__________________________________________
___
Zolang mensen denken dat dieren niet voelen,
moeten dieren voelen dat mensen niet denken.