kathleen decroix schreef op zondag, 8 mei 2005, 13:23:


Dag Kathleen.

Graag, bij deze dan. De reden dat ik naar Pien ben gegaan waren:
1. Ik vind dat ze heel goed met mensen en met kritiek om kan gaan, en eerlijk gezegd, ik was gewoon nieuwsgierig naar Pien.
2. Piens partner Jack is sinds kort op de lijst natuurlijk kappers gekomen en het dichtst bij mij in de buurt, dus ik heb hem gevraagd mijn paardje Radja te bekappen. Dat had hij een weekje eerder gedaan, volledig naar tevredenheid. Ik had al een keertje eerder om een visite gevraagd en de afspraak was toen gauw gemaakt.
3. Ik sta op het punt mijn paard thuis te gaan huisvesten en ik was heel erg benieuwd hoe Pien dat met haar 7 paarden allemaal organiseerde.
4. Ik ben op zoek naar een geschikt zadel want ik heb problemen met mijn onderrug. Door een les te nemen kon ik ook gelijk een western-zadel testen.
5. Mijn Paardje Radja is heel lief met verzorgen, maar ik rijd haar nooit volledig ontspannen. November 2004 liep ik vreselijk vast op mijn werk en ook op mijn paard. Ik heb toen besloten de zaken grondig anders aan te gaan pakken. Op mijn werk heb ik gevraagd of ze mijn jaarcontract wilden stopzetten óf de werkomstandigheden te wijzigen, en na het stopzetten ben ik tijdelijk teruggegaan naar een vorige werkgever (90 km ver weg). Met Radja ben ik voorzichtig begonnen met grondwerk, in de 1e instantie met het boek van Hempfling. Gaandeweg ben ik veel meer gaan lezen en heb ik deze site ontdekt.
6. Ik wist niet wat ik van zo'n les kon verwachten, maar Pien had me verzekerd dat haar paard me zou helpen de angst weg te nemen. Bovendien had ze zelf soortegelijke klachten in haar onderrug gehad en kon ze me op het zadel wat tips geven.

Hoe verliep de les:
In het begin was het alleen al zalig om in zo'n westernzadel te zitten op de brede achterhand van een haflinger. Ik was in het begin heel voorzichtig, Stef reageerde wel op alle commando's, maar hij voelde ook mijn voorzichtigheid en liep gewoon een beetje lekker voor zich uit. Na een minuut of 20 begon ik onder leiding van Pien wat actiever te rijden, maar toen schoot het heel even in mijn heup. Hierop heeft Pien een tijdje met me meegelopen langs het zadel en verteld op welke manier ik mijn rug kon ontlasten door mijn knieën iets te verleggen.
Ik was niet alleen op de les en Melanie had duidelijk heel veel plezier met haar galop oefeningen. Toen Pien vroeg of ik wilde galopperen aarzelde ik een beetje. Ik wilde niet alle tijd nog steken in het aktief maken van Stef en wist ook eerlijk gezegd niet hoe ver ik moest gaan. Toen ik dit aan Pien vertelde gaf zij me de suggestie om de teugels in een hand te nemen en met de uiteindes een beetje te zwaaien. Dit was voor mij bekend terrein. Zo reed ik vroeger ook altijd (toen ik nog nooit dressuurles had gehad) en op de een of andere manier ging het daarna gewoon vanzelf. Toen ik de houding aannam om te gaan galopperen hoefde ik Stef helemaal geen teken meer te geven. Hij voelde en wist wat ik kon, en ik voelde dat ik hem kon vertrouwen. Naderhand vertelde Jack dat Stef een paard is wat heel erg verbonden is met de aarde. Dit straalt het hele paard ook echt uit en dat is precies wat ik nodig heb.

Daarna hebben we nog even heerlijk ontspannen bij de paarden gezeten en nog even naar de volgende les gekeken. In de buurweide stond Holly met de dikke buik, en daarnaast een ezel en wat geitjes (ezel en geitjes waren niet van Pien). Okkie (zoontje van Pien) was druk bezig met zijn nieuwe kippenkudde.
In een woord samengevat: heel de ochtend was erg idylisch. (Er is daar ook nog eens het machtig mooie Zuid-Limburgse heuvellandschap)

Ik denk er met plezier aan terug, en ga beslist nog een paar keer op les (voor mijn rugklachten) en op een buitenrit van 4 uur als ik genoeg tijd heb.

Groetjes Nel.

Els schreef op zondag, 8 mei 2005, 18:42:


Els het is een western zadel mét boom, maar wat ik meteen merkte toen ik de aanwijzingen van Pien volgde, is dat je met je eigen houding toch ook een hoop kunt corrigeren. Je gaat er wel vanzelf in zitten maar je eigen houding blijft bepalend. Ikzelf ben nog lang niet aan mijn definitieve keuze-zadel toe, maar omdat ik nog steeds alleen grondoefeningen met mijn eigen paard doe (ze is ook nét van de ijzers) is dat nu even niet van het grootste belang. Ik weet door de les wel hoe het zit en voelt. Ik kan je alleen maar aanraden om zoveel mogelijk zadels te testen door erop te rijden. Dit is natuurlijk gemakkelijker gezegd dan gedaan. Ik heb de papieren al een huis om een ander zadel te testen. (van Zaldi)
Op de pagina van de Zaldi importeur staan genoeg testverslagen, maar dan weet je voor jezelf nog niet echt hoe het zit. Daarom is zo'n rijles ook nog eens fijn. Je kunt er zoveel aspecten in meenemen. Een testzadel laten komen is welliswaar gratis, maar aan verzendkosten ben je toch 38 euri kwijt. Nu heb ik alles aan Pien kunnen vragen én nog eens zelf kunnen testen. Gelukkig voor mij wil een vriendin mij haar boomloze zadel nog een keertje uit laten lenen, dus dan heb ik er al 3 getest. Alleen denk ik dat een ander er weinig aan heeft. De enige goede raad die ik aan je kan geven is om zoveel mogelijk uit te proberen binnen de grenzen die je voor jezelf hebt gesteld. Daar is met name zo'n rijles uitermate geschikt voor.

Groetjes Nel.

trea hoex schreef op maandag, 9 mei 2005, 9:52:

Hoi Trea.

Een tijdje geleden was de discussie hier op het net over boomloze zadels waarbij mensen juist meer last van hun onderrug kregen. Ik heb er zelf helemaal geen ervaring mee, maar wel genoeg tijd. Het boomloze zadel ga ik zeker een keer proberen. Toch moet ik zeggen dat de tips van Pien wel degelijk hielpen. Ik heb vaak zat gehoord dat ik met mijn zit moet ontspannen, maar nog nooit is iemand naast me komen lopen en kreeg het voor elkaar om via mijn zadelzit en het verleggen van een aantal drukpunten in mijn benen, mijn rug te laten ontspannen. Dit is dus wat Pien deed binnen 2 minuten! Bovendien hoefde ik haar niet eens te zeggen dat ik pijn had, dit zag/voelde ze meteen.

Groetjes en bedankt voor de tip.

Nel.

Els schreef op woensdag, 11 mei 2005, 0:48:


Dank je wel voor de tip Els.

Hoi Frans en Ilona.

Gaat het al weer wat beter met het veulentje?

Frans Veldman schreef op woensdag, 11 mei 2005, 14:18:


Gelukkig...

Beetje nachtrust lijkt me ook wel fijn als je een paar zulke nachten hebt gehad. Duimen omhoog dan maar! :)

Groetjes Nel.

Horsewisper schreef op woensdag, 11 mei 2005, 13:37:


Xanne.

Dit boek heb ik veel aan: Natuurlijk paard houden. van Jo Bird.

Als je alles klaar hebt, maar nog geen paard hebt kijk dan ook eens op people.zeelandnet.nl daar zoeken ze geschikte nieuwe eigenaren voor prima paarden waar de vorige eigenaar niet zelf meer voor kan zorgen.
Vaak houdt een 1-jarige een ouder paard ook prima aan de gang en die passen dan beter op elkaar wat uitbraak voorkomt. 2 jonge paarden bij elkaar zijn altijd wat wilder.

Groetjes Nel.

Ps. Xanne je krijgt hier altijd een serieus antwoord hoor! En ook nog vaak een eerlijk antwoord. :)

Rijk Janssen schreef op zondag, 15 mei 2005, 19:51:


Hoi Rijk.

Fijn dat je zo enthousiast bent. Ik begin 11 juni in België. Als ik dit zo lees kan ik haast niet wachten.

Bedankt voor je verslag.

Groetjes Nel.

johan45 schreef op maandag, 16 mei 2005, 13:35:


Johan en Hilde, gelukkig laten jullie je niet van de wijs brengen. Dit is de enige methode om te laten zien dat het werkt!!

Groetjes Nel.

Decrock Hilde schreef op dinsdag, 17 mei 2005, 14:42:


Goed zo Hilde.

Het is inderdaad nét zo gemakkelijk om iemand die natuurlijk kapt af te kraken als iemand die traditioneel kapt. Een beetje respect verdient iedereen!! Wat belangrijk is in deze is dat iemand beide wegen kan en mág bewandelen. Laten wij in ieder geval verstandig zijn en niet dezelfde vergissing begaan als al diegene die Natuurlijk bekappen afdoen als een lachertje, of als iets wat niet goed zou zijn voor een paard. Op die manier zal niemand voor een overgang kiezen, en áls we al blij moeten zijn voor een overstap dan is het wel met deze traditionele hoefsmid die toch maar mooi zijn mening durft te verkondigen, al kápt hij op verzoek nog steeds traditioneel!!

Groetjes.

Nel Gommans

Ineke Klootwijk schreef op dinsdag, 17 mei 2005, 21:19:


Dag Ineke.

Krijg je toch ineens weer een heel andere discussie :). Bij Pien ben je altijd van harte welkom dus ik zou je adviseren: maak een afspraak en ga eens zelf kijken. Ze geeft ook les.

Groetjes Nel.

Bianca Hardy schreef op dinsdag, 31 mei 2005, 9:41:


Jack (van Pien en Jack, spirithorses) is bezig met de ontwikkeling van een standaard. Die hij bij mij heeft gebruikt werkte prima (voor de paarden en voor de grotere pony) . Dankzij deze standaard had Jack bij mij thuis het minste werkd met mijn paard (158cm) en de grote pony (135). Hij moest veel meer zweten toen hij de kleinste van het stel onder hande had. Deze was te eigenwijs voor welke standaard dan ook. Hij ging gewoon letterlijk schots en scheef staan. De grotere pony had ik veel eigenwijzer verwacht maar dankzij de standaard bleef hij toch heel keurig staan.

Groetjes Nel.