e m kraak schreef op donderdag 13 juni 2013, 17:09:
> Talitha schreef op donderdag 13 juni 2013, 16:02:
>
>> Ik ben ermee begonnen bij paarden die zo op voedsel gericht waren, dat het
>> eigenlijk niet leuk was om met ze te clickeren.
>
> Maar wel het meest efficient! (Is onderzocht. Leercurven lopen veel
> steiler.) Makkelijkst wil ik niet zeggen want het vraagt ijzeren
> discipline; de voertjes zijn van mij!!!! en jij kunt ze hoogstens
> verdienen maar nooit opeisen!!!! Die grondregel zit in de
> klikkerkleuterklas verwerkt als je goed leert klikkeren, je krijgt alleen
> een hemels voertje als je mijn ruimte respecteert.
Ik had, tot ik hier kwam, nooit echt van clickeren gehoord. Ik deed (en doe nog steeds) alles zoals mijn gevoel zegt dat het goed is. Inmiddels ben ik erachter dat ik toch behoorlijk volgens de clickerprincipes werk.
Mijn Bart doet heeeeel veel voor me. Gaat (bijna dan) voor me door het vuur. Je ziet hem enthousiaster worden na een beloning in woorden, zoals 'goed zo' of 'wauw' of 'braaf'. Maar dan wel gezegd op mijn enthousiaste/trotse toon. Dat werkt echt heel goed.
Wil ik een sterkere respons of is zijn aandacht even sterk verminderd, dan werkt een voertje nog wel veel sterker. Maar dan doet hij het voor het voertje en minder voor mij. En het mooie van de samenwerking met Bart, vind ik dat we samen een team vormen. We doen het samen en hebben samen plezier in dingen leren, ontdekken en ondernemen.
Liefs Marsha
Warboel
