Voor mij niet zo'n raar plaatje, maar ik heb 4 ruinen

Els Kleverlaan schreef op vrijdag 21 juni 2013, 8:28:

Ja, dat ook inderdaad. Je hebt veel meer ervaring in wat er mis kan gaan en wat de gevolgen kunnen zijn. Dat neem je allemaal mee in je rugzakje. Het lekker naïeve lege rugzakje van vroeger is er na een x-aantal jaren niet meer. Dat rugzakje loskoppelen, bekijken, weten dat het er is maar er niks mee (moeten) doen is de kunst. Mindfulness is hiervoor tegenwoordig inderdaad populair. In mijn tijd in Utrecht zat ik een aantal jaren bij zentrum.nl, Zenmeditatie dus. Heel verhelderend

Christel Provaas schreef op vrijdag 21 juni 2013, 8:07:

Is er inderdaad altijd al. Vond het wel handig, zodat je iets hebt waarop staat wanneer je ook alweer mee hebt gedaan

Ilma Meijer schreef op vrijdag 21 juni 2013, 0:26:

Ja, daweetik, is grapju, de tand bovenin ziet er ook niet echt uit als een hengstentand, maar met een beetje fantasie en zonder bril lijkt het op de mond van een hengst

harry11 schreef op zaterdag 22 juni 2013, 9:03:

Ik heb hier vorig jaar de grond laten onderzoeken. Kreeg de instructies erbij. Als ik het me goed herinner was het iets van 15 tot 20 samples grond nemen per hectare. Tot 10cm diep. Dat in een bak mengen en naar het lab brengen

harry11 schreef op zondag 23 juni 2013, 11:19:

Waarom moet er met 6,1 kalk op het land??? Een pH van 7 is wat puur water heeft. 6,1 is toch helemaal niet zo zuur...? Wij hebben een pH van 5.
Een hoge pH houdt in dat iets basisch is, niet zuur. Des te lager het getal, des te zuurder de boel is.
&h=0&w=0&sz=1&tbnid=JsX4ZzuEjoVqoM&tbnh=112&tbnw=450&prev=/search%3Fq%3Dph%2Bscale%26tbm%3Disch%26tbo%3Du&zoom=1&q=ph+scale&docid=sHguuxM-13RbiM

Ik moest ff opzoeken over welke tak van "paardensport" dit ging, springen dus. Afschuwelijk hoe dat volk altijd met zo'n bit zit te zagen en trekken. Blijkbaar zo hard dat de boel breekt

Ciska Willemse schreef op dinsdag 25 juni 2013, 8:54:

Waar heb je überhaupt sporen voor nodig? En paard voelt een vlieg al op z'n lijf...

Preston schreef op woensdag 26 juni 2013, 20:58:

Is het nu niet zo'n kleine 3 maanden geleden dat je paarden voor het 1e normaal bekapt werden (na hoeveel tijd ellende...)? Combineer dit met de kennis over hoefgroei die je nu hebt...
Het lijkt mij onmogelijk in die paar maanden tijd te verwachten dat je paard op het harde met steentjes enigszins normaal kan lopen, vocht of geen vocht. Een belastende buigproef was naar mijn idee ook totaal niet nodig, wát moet die bewijzen in hemelsnaam?
Mijn ervaring is dat bij het proces richting goede, normale hoeven een hoop zooi opgeruimd moet worden en dat uit zich vaak in (meerdere) hoefzweren. Die kun je dus de komende tijd verwachten. Doet het rustig aan met die hoeven! Je verwacht naar mijn mening veel te veel in veel te korte tijd (daar is die haast weer...). En slaat dan veel te veel door in enge diagnoses
Ja, nogal logisch, beetje overbelast misschien ook...?
Ren zelf es op blote voeten of op schoenen met te dunnen zolen over die grond en kijk wat er warm is, en hoe je dat doet...
Ren je die 10 min. dan mee aan die lange teugel, da's knap

Preston schreef op donderdag 27 juni 2013, 8:10:

Niet laten doen dan.
Tja, en dáár gaat het nou juist om.
Misschien beter een andere nemen, die wel inzicht heeft in het complete plaatje.

Preston schreef op donderdag 27 juni 2013, 10:08:

Ja, kan ik me voorstellen, die schrik. Zeker als je meteen aan allemaal hele enge dingen gaat denken
De hoefzweren zijn al vaker genoemd, ook langer geleden. Als ik het me goed herinner. Maar de (her)bevestiging die je zoekt snap ik wel. De kunst ik ook wel ze nu te herkennen natuurlijk.
Niet in paniek raken, rrrrrrrrrustig blijven en je herinneren wat je gelezen en geleerd hebt Die hoefzweren kunnen zich op uiteenlopende manieren tonen (of juist niet , zie wat Christel beschrijft).
Ons valkje ging ook door zo'n fase nadat hij hier kwam en voor het 1e normaal bekapt werd (nooit ijzers gehad trouwens). 3 zweren aan de achtervoeten in totaal, in korte tijd. Daarna lag bij 1 voet letterlijk de halve zool er flaps in 1x af Vooral... welke zool volg je dan bij het bekappen wat betreft de hoogte van de hielen...? De ene zool lag veel lager dan de andere en die andere zat gewoon goed vast.
Hij heeft nu modelvoetjes, nooit meer een zweer gehad. Je moet er ff doorheen is mijn ervaring.

Ik bedoel niet dat je structureel te veel van je paard verwacht of zo hoor, maar als je leest over buigproeven en draven op hard met steentjes... komt de gedachte met té veel op dat moment vrij gemakkelijk. Vooral met de berichten van in het begin m'n achterhoofd, waarin de snelheid van hoefontwikkeling ter sprake kwam en er uitgelegd werd dat het toch wat langer kan duren met het hoefherstel. Rrrrrustig rrrrustig heb ik al es eerder getiept, vandaar

Christel Provaas schreef op donderdag 27 juni 2013, 10:52:

Sorry, was gewoon een dom grapje vanochtend (weet het verschil wel maar zag gewoon es iemand voor me die zelf ook mee'draafde', in plaats van alleen maar het paard dat werkt met teugelen). Vind 'm nu 's middags zelf ook niet zo grappig meer

Preston schreef op donderdag 27 juni 2013, 15:14:

M'n humor bevindt zich 's ochtends blijkbaar in een andere zone dan 's middags. Normaal heb ik nooit zo veel 'last' van fantasie

Nou, zo vreemd vind ik het niet. Als het in grote lijnen maar de goede kant op gaat, lijkt me. Zo'n hobbel in de vorm van een eventuele hoefzweer is denk ik heel normaal. Er verandert nogal wat in die hoeven nu. Soms heb je daar meer last van, soms minder.

Preston schreef op vrijdag 28 juni 2013, 9:18:

Soms krijg je in het leven nou eenmaal niet onmiddellijk de antwoorden die je wil. Ik heb er ook vaak van gebaald dat paarden niet kunnen praten en je ff kunnen vertellen waar en wat er loos is. Zou dat niet handig zijn!! Het overkomt iedereen wel, niet weten wat het is of waar het nou exact zit, en wat je dus het beste wel of niet moet doen. Soms schakel je dan een arts in die je dan ook nog de foute diagnose geeft ook, ik herinner me nog de pony van Monique, die hoefbevangen zou zijn, maar wat later toch echt niet zo bleek.
Kalm blijven, goed blijven observeren, nadenken en verder uit/onderzoeken. Dingen proberen uit te sluiten als dat kan. Niet meteen in paniek raken en het ergste gaan denken... Na verloop van tijd krijg je genoeg ervaring om je in sommige situaties zekerder te voelen, maar dan zijn er altijd weer die vervelende nieuwe dingen in het leven Ik ken dat wel hoor, je wil zo snel mogelijk meteen het goede doen voor je paard, maar soms houdt dat ook 'ff niks' doen in en het zelfgenezend vermogen van je paard de ruimte geven, wat soms misschien nog moeilijker is dan wel wat doen...
Tja, de ene dag zal het wat meer of minder prettig voelen of zal ze wat meer of minder sch.jt hebben aan de pijn... afhankelijk van de stemming etc etc. Er komen altijd een hoop factoren bij kijken. Soms moet je meer aan macromanagement doen dan aan micromanagement.
Tja, en dan altijd dat stemmetje in je achterhoofd hè... 'maar wat als het nou toch iets anders is en ik iets heel anders zou moeten doen nu'...