Ellen Helmigh schreef op Sat, 13 Mar 2004 19:24:30:
> Nee, ook voor registratie als geneesmiddel;
Ik heb het niet over vergoeding of registratie, maar of een bepaalde aanpak WERKT of niet. Dat soort onderzoeken worden er in de geneeskunde ook vollop gedaan. Zo kan er bijvoorbeeld onderzocht worden of patienten die in een groepskamer liggen sneller of langzamer genezen dan patienten die in een prive-kamer liggen. Niks registratie, niks vergoeding, gewoon het effect meten van een bepaalde behandelings-/benaderingswijze.
> Enne..studenten genneeeskunde krijgen echt geen accoord om zo'n
> onderzoek als jij voorstelt te doen.
Waarom niet?
>> Heel eenvoudig, je meet het VERSCHIL in effectiviteit tussen het
> "medicijn" en het placebo. Een placebo kan ook invloed hebben,
> blijkt dat
> het placebo beter werkt dan het medicijn dan kun je het medicijn
> weggooien
> en voortaan beter het placebo voorschrijven. In de regel is dat
> nog
> goedkoper ook!
>>
> Wélk effect meet je dan precies? Het is dan slechts een
> eenvoudig tevredenheidsonderzoek.
De "tevredenheid" van de patient wordt steeds belangrijker geacht. Ook in de geneeskunde en psychiatrie wordt steeds meer het criterium gehanteerd dat de patient tevreden stellen belangrijker is dan het meten van bepaalde symptomen. Dit kan er zelfs toe leiden dat patienten een placebo krijgen. Of dat een ziekte pas een ziekte is als de patient de afwijking als een ziekte ervaart. Zie o.a. DSM IV.
> Je moet de nagestreefde effecten eerst omschrijven.
Dat lijkt me zowiezo logisch als je een medicijn of middel voorschrijft. Als je een Bach-remedie wil voorschrijven tegen examen-angst dan moet het verhaal achteraf niet ineens worden dat het een middel was tegen haaruitval. De bedoeling is om examenangst te verminderen, nou dan ga je DAT meten.
> Denk bijvoorbeeld aan een nieuw medicijn dat
> maagpijn moet
> verminderen. Maagpijn is niet praktisch meetbaar, je moet dus af
>
> Ellen::
> Je kunt geen uitspraak doen over effectiviteit met zo weinig
> gegevens
Daar kun je wel uitspraak over doen en dat wordt ook gedaan want meer gegevens zijn er domweg niet. "Maagpijn" is niet meetbaar maar kun je uitsluitend vaststellen door de patient om zijn bevindingen te vragen. Als de controlegroep groot genoeg is krijg je vanzelf een duidelijk beeld of een middel werkt of niet. Zo wordt er maar al te vaak gewerkt in de geneeskunde want veel effecten zijn totaal ongeschikt om gemeten te worden. Denk aan pijnen, duizelingen, misselijkheid, vermoeidheid, etc. Hoe wil je "misselijkheid" bijvoorbeeld meten?
Ik weet het, het is het algemene excuus van de alternatieve genezers waarom zij hun medicijnen niet laten testen maar het is een slap en ondeugdelijk excuus. De waarheid is dat ze weten (uit eerdere onderzoeken) dat hun middeltjes niet beter werken dan een placebo, en dat het werkzame effect louter berust op "geloof" en "vertrouwen in de genezer". Dus strooien ze maar wat rare verhaaltjes rond, varierend van complottheorieen tot "dubbelblinde onderzoeken deugen niet" of "ze willen zo'n onderzoek niet doen" (waarbij ze in het laatste geval verzuimen uit te leggen waarom ze niet zelf zo'n onderzoek doen met wat journalisten erbij als waarborg).
> Overigens, minder klachten wil lang niet altijd zeggen
> verbetering.
Het ligt maar net aan de definitie van "verbetering". Steeds meer wordt dat de tevredenheid en welgenoegen van de patient.
> Kijk maar eens naar corticosteroide; dat maskeert en remt álle
> ontstekingsreacties; ja, dan wil pijn wel vermminderen..... Zegt
> niets hoor.
Het zegt dat de pijnklachten van de patient verminderen, en als DAT het doel is dan is het een goed middel. Elk middel heeft bijwerkingen, bij aspirine bijvoorbeeld kunnen bloedingen toenemen. Men zoekt dan ook altijd naar een middel dat voor de patient werkt en zo min mogelijk bijwerkingen heeft. Tja, heb je pijn en heb je een slechte stolling en daarbij een slechte leverfunctie, dan kan coricosteroide misschien wel eens het beste middel zijn...
> hebben het nódig
> om koorts te mogen maken; hiertoe zijn kinderziekten van belang
> alsmede het
> NIET onderdrukken vann koorts.
Dat is een algemeen bekend feit en dat weten alle allopatische artsen al eeuwen. Het probleem zit hem niet in de artsen maar in de patienten. Zo lees je keer op keer op het forum/e-maillijst dat als er een paard ziek is dat men de koorts omlaag wil hebben (en daar notabene homeopatische middeltjes voor gebruikt). Het is bijna niet uit te leggen aan mensen dat koorts een middel is van het lichaam om het de ziekteverwekker zo onaangenaam mogelijk te maken, dat de functie van koorts is om de ziekteverwekker te verzwakken en dat je de koorts dus ongemoeid moet laten. Artsen leggen zich er maar zuchtend bij neer en schrijven braaf koortsremmende middelen voor als ze weer eens iemand aan de lijn hebben met een kind/dier dat koorts heeft. Zelfs homeopatische artsen doen vrolijk aan dit lucratieve festijn mee en ontwikkelen braaf koortsremmende druppeltjes want dat is wat de consument wil.
> Dann komt zo'n onderzoek dat laat zien dat bij mensen die mazelen hebben
> gehad minder kanker voorkomt.
Waar kan ik meer over dat onderzoek vinden?
> Hetzelfde maar dan een ander inzicht bedoel ik
> met de aanhaling inzake het avontuur met de vit. D.
Dat teveel vitaminen schadelijk zijn dat is ook al zo lang bekend, maar ook hier weer hetzelfde verhaal: mensen denken dat vitaminen goed zijn dus eten ze zich letterlijk ziek aan die dingen. Het kruidvat verkoopt hele schappen vol met allerlei vitamientjes, tot 1000% ADH of hoger aan toe. Het ligt niet aan de artsen...
Groeten,
Frans
Warboel
