joehoe nick ! daar ben ik weer
een nieuw hogedrukverhaaltje !
waarom veulens liggen :
veulens zijn jonge diertjes in zeer snelle lichamelijke ontwikkeling,
met een beendergestel dat nog enorm moet evolueren
en tegelijk een toenemend gewicht dat niet te onderschatten is.
Precies daarom gaan veulentjes veel liggen :
gewoon om hun skelet niet meteen over te belasten,
daarnaast, door veel te slapen, gaat alle melk-energie,
zoveel mogelijk naar lichamelijke ontwikkeling,
veulens zijn spaarlampjes !
ALLE veulens liggen veel, tamme én wilde, mama waakt !

Wat je beugeldruk betreft : normaal hou je gewoon met enkele grammen
in je voeten je beugels vast, voor de rest is het een verhouding van 1/1,
alleen als je langs één zijde gaat hangen krijg je een torsiekracht,
die hopelijk opgevangen wordt in een navenante wrijvingskracht,
in de singel en zadel en rond de paardenromp.

Waarom je een veer niet voelt :
een veer is een drukvertrager, de uitgeoefende druk vertaald in rechtlijnige beweging, wordt door de veer in je bankstel spiraalvormig opgevangen,
dwz : de beweging door druk is even lang, maar zijdelings gezien veel korter omdat je ipv in recht lijn plots in cirkeltjes draait meet maar na.
Die ene veer voel je niet omdat in een matras of bankkussen
alle veren met elkaar verbonden zijn : maw de ene veer trékt de andere mee
zodat de kracht door je zitvlak op die ene veer, op de andere wordt overgebracht.

De lucht- en gelkussens : eenzelfde verhaal en een écht voorbeeld
van "uitdoving" waar egon zo graag mee zwaait
Luchtcellen of gelcellen worden samengedrukt en geven die druk door naar alle naastliggende cellen, daardoor wordt de druk in alle richtingen evenredig (theoretisch) gespreid (het putje naast je prikstok) dat de verdeelde kracht zo klein wordt, dat ie niet meer waarneembaar wordt = uitdoven
(vr E : de paardenrug is hier als het inert voorwerp te beschouwen
omdat de druk theoretisch zo klein wordt dat hij niet echt meer waarneembaar wordt )
ECHTER : een zadelpad, donsdeken, fleece, wattenvel enz is over het algemeen té dun om dit beschreven effekt werkelijk te realiseren.
De druk krijgt dus niet de tijd om uit te doven, omdattie té snel op een harder voorwerp, in casu de paardenrug, of de rug van Frans, of van illona, of van om het even wie, botst en daar verder lokaal verderwerkt.
De uitgeoefende druk wordt dus enkel een beetje "omfloerst" en kan daardoor minder pijn veroorzaken

en nu ga ik wat druk uitoefenen op mijn matras !
peter

Frans Veldman schreef op vrijdag, 13 mei 2005, 2:24:


alle materialen verdelen druk Frans, zowel harde als zacht,
het voorbeeld van de plank en de balk is meer een voorbeeld
van druk afleiden, dwz de druk afleiden naar slechts enkele komponenten.
En hier komt de buigsterkte op de proppen die bij een plank en balk
veel hoger is dan bij een laag schuimrubber.

Om de druk van een ruiter op een paardenrug evenredig te verdelen
heb je dus een materiaal nodig dat naar buigsterkte toe
(noem het maar "taaiheid")
voldoet om met een relatief beperkte dikte toch een aanvaardbare
drukverdeling te verkrijgen : vandaar het grote verschil in mogelijkheden,
het blijft zoeken, maar de twee uitersten (het schuim vs de plank)
zijn ook de utersten in het wel of net niet funktioneren.
Ook een houten zadelboom wordt bekleed met leder en vulling
om die uiterste-effekten af te zwakken,
tenzij natuurlijk die houten boom perfekt naar rug van paard
én kont van ruiter geskulpteert zou zijn,
maar zoals we weten zijn dit twee totaal onstabiele variabelen.
Vandaar dat alle oplossingen eigenlijk maar kompromissen zijn !

Het is ook niet de bedoeling om de ruiterdruk via een plank
naar slechts twee punten af te leiden, dan krijg je drukplekken
en schade aan je paard,
nee de plank moet over zijn volledig oppervlak (zo groot mogelijk)
gelijkmatig drukken op de paardenrug :
en da's een heel ander vertrekpunt dan de plank op twee stoelen....

Peter

leetje schreef op zaterdag, 14 mei 2005, 18:10:


volgens mij kan er nog een heel stuk van de hielen
en mogen ook de stralen nog wat teruggesneden
De steunsels zijn in ieder geval te lang,
daar krijg je later nog problemen mee.
Ook aan de teen is de zool eerder bol dan hol.
Als ik jou was zou ik er eerst een natuurlijke bekapper bijhalen
om de vier voeten eerst goed te zetten,
daarna zal je zien dat 't voor jezelf ook beter gaat
om eraan te werken , en laat vooral van tijd tot tijd
je eigen werk ook eens evalueren,
Wat goede raad en voorbeeld is goud waard,
en het zal je paard zeker helpen om ijzerloos door te gaan.
We hebben hier allemaal nog een kater van juffrouw Ivanhoe
begrijp je ?
Met nog een flinke mustangrol rondop erop
en je zal zien dat de ringen verdwijnen
en zelfs haar toontrederstand er beter op wordt.

groetjes,
peter

Huertecilla schreef op zondag, 15 mei 2005, 16:33:


het fijne weet ik er ook niet van maar gezien je het nooit ziet op vosse paarden, die dus het zwart-pigment ontbreken, zal het zeker te maken hebben met een vorm van dit pigment in de haren. Het zicht hiervan heeft inderdaad te maken met lichtbreking en kwaliteit van het haar (vandaar het gezonde paard = gezonde vacht).
Ook bij gebrand-bruin zie je een "shading" in de haren, een soort donkere schijn, in het frans "louve" of "fauve" in het spaans "lupa" hier dus te vertalen als "wolf" of "wild" .
Ook bij sommige van mijn appaloosas zie je een soort karamelisering van het kleur vooral in voorjaar.
Het voorkomen in cirkelvormige vlekken zal waarschijnlijk weer een variant van dit gen zijn.
Schimmel betekent het depigmenteren van het haar (niet van de huid) : waarschijnlijk is het aanwezige zwartpigment langer bestand tegen het ontkleuren dan het roodpigment, waardoor je het op een schimmel duidelijk ziet. Met verstrijken der jaren wordt ook het zwartpigment meer en meer aangetast, en verschijnen de bloemen of appels steeds minder duidelijk.

zie ook isabel's link naar de engelse pagina

groetjes, peter

Hans van Keeken schreef op zondag, 15 mei 2005, 19:47:


ok, je kan ze wel zien bij sommige vossen,
maar bij mijn weten heel onduidelijk
en dan zou je nog de genetische opmaak
volledig moeten kunnen uitrafelen
om het fijne ervan te achterhalen.
bv het aantal generatie vos x vos dat er
voorafgaan aan het geappelde vosje :
QH zijn bv heel vaak vos en generaties lang vos gefokt,
maar hoeveel van die vossen zijn geappeld,
tenzij ze bv een buckskin als ouder hebben ....
pluis maar uit.
Een tweede soor t 'vos' is de 'silverdapple'
of zilvergeappelde vos, die eigenlijk géén vos is
maar een bruin (bay, seal of brown) paard
dat door dat gen zilveren manen en staart krijgt
en waardoor het heel vaak verward wordt met een vos.
(met hele lichte maar eigenlijk geelachtige manen en staart,
zoals bv haflingers, vlaamse paarden enz.)
Bij shetlanders, highlanders en andere ponyrassen
komt dit silverdappling heel vaak voor.
Ook bij belgische trekpaarden heb ik het al gezien.
En die 'appelen' wel !
en heel duidelijk, maar vos zijn ze niet, néé !

peter

Morrie schreef op zondag, 15 mei 2005, 18:40:


zie mijn vorige bericht,
ga eens de genealogie na van die troep vossen!

peter

ElkeW schreef op zondag, 15 mei 2005, 21:45:


bijna zelfs ...heel zeker
welk ras is ie ?
ken je zn ouders
zilverappel zie je veel bij zogenaamde donkervossen,
zweetvos, zilvervos
is dat echt blond niet ook een tikje grijzig ?
beetje zilverwit ?
peter

Esther schreef op zondag, 15 mei 2005, 22:03:


Ow es !
vanavond is Pien het zwijn door de bieten aan 't jagen
als ze morgenochtend éénpunaise thuiskomt
zal 't beestje met de korte pootjes wel klaarliggen
een roze varkentje met n krul in zn staart
(als de mergelgrotten aldaar instorten,
weten we ook hoe dat weer komt )

Peter

Esther schreef op zondag, 15 mei 2005, 22:19:


wat ik weet is gewoon basisch genetica
en dat is toevallig al meer dan de meeste mensen
alhoewel dat wel in het basispakket biologie
in het middelbaar oonderwijs zit

Maar inderdaad hoe meer inteelt
hoe meer je dezelfde genetische kenmerken
zal zien opduiken langs beide zijden
dus dan wordt het wel een potje.
Dan moet je echt kenmerken vinden
die voor beide ouders echt anders zijn.

Vos is niet dominant maar integendeel recessief
en daarom werkt het soms wat tricky.
Een ding is zeker : vos x vos = altijd vos,
juist doordat het recessief is,
maar ook daardoor kan het bij elke kruising blijven opduiken
waar het fenotypisch (uiterlijk) niet zichtbaar is
maar genotypisch (op genen-niveua) wel aanwezig is.

voor meer kleur : kijk maar een naar het albumpje onder mijn homepage !

groetjes,
Peter

ElkeW schreef op zondag, 15 mei 2005, 22:52:


inderdaad niet makkelijk uit te maken,
maar dat is zowiezo al het geval bij silverdappling.
Je hebt heel wat soorten vos, allemaal afhankelijk van de
genetische opmaak en de optredende modificatoren.
Mijn vossen appelen niet, en die varieren van
roodkopervos (solid appaloosa)
over bruinvos ( E. volbloed : rood met bruinachtige manen)
tot roodvos met wit doorspekte manen (arabier)
waarvan ik niet denk dat dit een zilverappel is
maar wel iets dat je veel ziet bij arabieren
en misschien ook wel wat met "rabicano" kan te maken hebben
dit is wit aan staartbasis en in manen,
vaak optredend bij pinto....

voor meer kleur, klik maar op mn homepage

groetjes Peter

lies zondag schreef op zondag, 15 mei 2005, 23:06:


cirkelvormig verharen ?
kan je dat beter uitleggen of staven ?

peter

Nick Altena schreef op zondag, 15 mei 2005, 23:13:


Nieuw haar is sterk gepigmenteerd,
UV licht slijt dit haar af waardoor het bleekt.
In de winter is UV-licht minder intens,
staan de meeste paarden nog altijd langer binnen
dus blijft winterhaar ook doorgaans langer donker.
Lang zwart krijgt in de winter sneller bleke punten
maar in de zomer verbleekt datzelfde maar korte haar,
zo is het altijd wat !

Peter

Martien van Schubert schreef op zondag, 15 mei 2005, 23:53:


simpel !
jullie wonen in de fruitstreek ....

Martien van Schubert schreef op maandag, 16 mei 2005, 15:53:


blauwe ogen (bij paarden) zijn pigmentloze ogen
pigment is altijd een bescherming tegen UV-licht
dus waarschijnlijk zijn blauwe ogen ook gevoeliger aan felle zon.
blauwe ogen liggen doorgaans in een witte brede bles
of er heel dichtbij (baldface, apronface, medecine-hat ...).
Ze komen heel vaak voor bij bonte paarden
(tobiano, overo, sabieno, tovero, rabicano, witkopbont,...)
maar ook bij appaloosas alhoewel die daar heel vaak
achterliggende pinto-genetica verraden
(kijk maar naar de veel gepromote Mighty-Bright en
BrightEyesBrother bloedlijn, eigenlijk genenvervuiling
en genetische versterking van de verkeerde raskenmerken,
generatie na generatie, maar ook hier doet de stamboek-money-lobby
weer fijn alsof haar neus bloed, zie ook HyPP en andere genetische
afwijkingen bij QH, maar ook bij arabieren en andere )

ik ben zeker dat dit appeltjes-en-blauwe-ogen -genetica-hoofdstuk
nog lang niet af is
misschien iets voor een aparte pagina :
"op zoek naar het natuurlijke paard"

Peter

trea hoex schreef op maandag, 16 mei 2005, 15:13:


een jongedame die met volle moed en overlopend van overtuiging
zelf aan de slag ging, maar zonder verstand van zaken
en niet gehinderd door enige live-feedback bij haar paard
kompleet de bocht uit ging en de hele klup hier alle kwaad
ter wereld in de schoenen schoof....
Haar fotos werden hier beoordeeld en besproken,
maar we hebben hier allemaal ingezien dat niets opweegt
tegen een onderzoek 'in vita' (in levende lijve)
vandaar de kater !
Ondertussen bokt ze op bokt.nl

Peter