Myriam schreef op maandag 19 augustus 2013, 15:55:
soms is het prettig niet ál te veel te denken en gewoon te doen wat de trainer zegt :
Dat is níet de bedoeling....
Bedenk nou eens hoe ze jou zelf een bepaalde route zouden kunnen laten lopen waar je eigenlijk helemaal niet zoveel zin in hebt en hoe ze je zover konden krijgen dat je gráág die route steeds langer zou maken.
Loopt ze altijd wel naar huis? laat haar dan na de eerste bak omkeren naar huis. Maar dan moet ze wel leren dat er altijd een bak staat waarna ze om mag keren en dat weet ze niet na één of twee keer.
Loopt ze ook niet naar huis? Maak dan een route zónder omkeerpunt dus een rondje.
Het nadeel van zo'n bak is dat je niet "afbouwend" kunt belonen. Je zou namelijk het meest nabije hoopje hooi steeds kleiner kunnen maken en het in een paar stappen tot nul kunnen decimeren, zodat ze gefocust wordt op hoopje twee.
Geloof me, als ze het idee moet krijgen dat ze altijd beloond gaat worden voor het werk dat ze moet doen, moet ze wéten dat er altijd die beloning is. Ligt ie niet op 30 meter dan misschien op driehonderd, of op drie kilometer. dat bereik je niet in 2 keer trainen. Trainen is herhalen, herhalen, herhalen én heel langzaam uitbreiden.
Schrijf een trainingsplan, zodat je exact weet waar je de hoopjes gisteren hebt neergelegd, schrijf op waar je afbouwt en waar je uitbreidt. Dan ontdek je ook precies wanneer je je hand overspeelt en teveel vraagt. ...Hop, stappie terug morgen.
Nogmaals, zodra je met haar op weg gaat moet ze wachten op een beloning die ze ergens gaat vinden en daarna mag ze naar huis of ze gaat op zoek naar de volgende.
Het klinkt misschien raar allemaal, want geef genoeg druk en ze zal ook wel gaan lopen, maar dat is niet de weg die je kiest.
Ik heb het ooit exact zo gedaan bij een paard wat in een moerassig stuk bos was weggezakt en die de weg gewoon niet meer op durfde én als ze echt moest elke 5 meter staakte, hoeveel druk (en dat was veel) er ook uitgeoefend werd. Steigeren bokken, you name it.
Dit paard liep in een aantal lessen en veel eigenwerk van de ruiter weer overal naar toe, zelfs voorbij de onheilsplek, met op den duur alleen een beloning als hij weer thuis kwam.
Piet
Elke dag één keer de rasp heen en weer halen
is óók bekappen
Warboel
