Peet schreef op Sun, 15 May 2005 11:01:02:

Ja, wát wil je nu weten?
1. het is een genetisch bepaalde kleurfase
2. door verschil in lichtreflectie van de betrokken haarkleuren is het op jonge, schone, glanzende haren het beste zichtbaar

Dus:
- Het kómt door een gen; zie het als een ronde vorm van brindling.
- Een paard kríjgt ze dus niet van een goede gezondheid en ook een zéér ongezond paard dat dit kleurgen heeft, heeft deze tekening.
- Een enigzins stoffige vacht (van een paard met dit kleurgen) met natuurlijke, gezonde (!!) vettige bescherming laat het minder goed zien; wat wij zíen is namelijk licht, in dit geval gereflecteerd licht.

De lettercode van het gen en hoe het vererft heb ik niet kunnen vinden. Bij grijs wordt het in mijn bronnen niet als separate factor weergegeven, maar als evt. opmerking
Bij schimmels wordt de tekening in de regel pas rond het 3e, 4e levensjaar zichtbaar. Duidelijkheid en duur hangt al van de multigenen van het G-gen; hoe sneller het paard vergrijst, hoe sneller het verjaart/-haart.
Bij niet grijs weet ik het niet.

Esther schreef op zondag, 15 mei 2005, 22:19:
Alleen al door de variatie (of het ontbreken ervan) kan men vrij eenvoudig zien of (en bij benadering in hoeverre) er sprake is van inteelt.

Ja: heel eenvoudig. Worden ze vaak voor gebruikt.

Bij veel rassen is een DNA-monster verplicht opdat de afstamming zoals die door het stamboek wordt opgenomen niet alleen op het door een fokker ingevuld kaartje berust: Het reeds geregistreerde DNA van pa en ma bewijst ondubbelzinnig of ze de ouders zijn.

Op het moment wordt in minimaal drie laboratoria onderzoek gedaan naar de aftsamming/verwandschap van onze huidige paarden(rassen). Een vorig jaar gepubliceerd onderzoek heeft nl. nogal wat interessante knuppels in de paardenstal gemikt.
Over deze onderzoeken (en over kleurgenetica, inclusief patronen) is érg veel te vinden op het web.

Nick Altena schreef op maandag, 16 mei 2005, 0:38:


Nick, die papierwinkel is voor 99% tulpenhandel.
Dat ene overblijvende procent is van de paar fokkers die daadwerkelijk proberen op basis van geregistreerde gegevens goede ouderdieren bij elkaar te zoeken en/of inteelt te voorkomen. Dáár zijn die papieren goed voor, voor de rest is het zelfs slecht toiletpapier.

Bij stamboeken moet je trouwens onderscheidt maken tussen drie types:
- rasstamboeken waarin alleen raszuivere dieren opgenomen worden
- prestatiestamboeken waarin in pricipe elk paard dat aan de criteria van het stamboek voldoet opgenomen kan worden
- registratiestamboeken waarin eigenlijk álles opgenomen kan worden

Binnen deze ruwe indeling heb je dan nog allerlei kruisbestuivingen: zo is de Noriker van Morrie officieel Fjord als omweg naar een chipontheffing.

Tussen verkrampt-foetus en bot-in-pudding ligt een wereld aan stijlen, scholen en wat-nog-meer.
Steinbrecht schrijft hierover dat 'DE' ideale zit niet bestaat; daarvoor zijn individuele mensen en -paarden te uiteenlopend.

Voor ontstpanning kan helpen: http://nicholnl.wcp.muohio.edu/dingosbreakfastclub/BioMech/Meditation.html

Spirithorses schreef op maandag, 16 mei 2005, 13:36:


Hmmm, hij doet het bij mij primal, maar je moet wel het stukje op de tweede regel meenemen

Malenka schreef op maandag, 16 mei 2005, 17:44:


Deken-bruintijger vos en met een beetje pech met een grijsfactor.

Malenka schreef op maandag, 16 mei 2005, 18:43:


'Wáren'? Hóóp dat hij geen grijze is, want dan raakt hij zijn leuke, charmante spikkels kwijt.

Het leuke aan paardenkleuren is, dat wat je zíet niet de genetische opbouw hoeft te zijn omdat er verschillende factoren 'over elkaar heen' kunnen liggen zoals de tijger (appaloosa)-deken. Ook smoke en meer van dat soort grappen. Schimmel is helemaal een 'vervelende' omdat die alle fraaie kleuren wit kan doen vergrijzen.
Het wonderlijke is dat er maar twee basiskleuren zijn en de rest verdunningen of speciaaltjes.
Dat paarden zich zo langzaam voortplanten dat het knap lastig is om via fok de genetische opbouw te herleiden. Gelukkig is het maar de kleur en hoewel dat is wat je het meest opvallende ziet, eígenlijk het minst belangrijke.

Óók zinvol; in ieder geval bij mij is het rekken van de spieren voor en na het rijden.
Ik heb vooral problemen met mijn kuiten en binnendijbeen;
- mijn kuiten worden mokerhard van het lopen over onverhard op de steile hellingen hier en dat maakt dat ik in het zadel mijn hakken erg slecht naar beneden krijg; goed strekken met de voet tegen een muurtje of op een traptrede doet wonderen
- door de (alles is relatief ) dikke spieren op mijn binnendijbeen kan ik lastig lekker diep zitten; strekken in soort kleermaker'zit' maar dan liggend op mijn rug en de knieën licht naar beneden helpen scheelt merkbaar
Hierdoor heb ik een stúk meer soepelheid en dat geeft me meer kontakt, meer gevoel, meer vertrouwen, meer onstpanning, meer soepelheid, meer kontakt, meer ... en uiteindelijk een brede glimlach

Erg prettig voor een lekker gevoel zijn de stijgbeugels; blijven lekker zitten, comfie en je blijft er niet in hangen

Dan nu nog even de feestoutfit voor de romeria (= bedevaart) afgelopen zondag: http://www.mijnalbum.nl/Album=KTL4GBG4
Die hoed heb ik graag op met rijden tegen de hier inmiddels al aardig onbarmhartige zon. De buren liggen in een deuk en roepen gekscherend dat het 'muy colorado' ook erg veilig is: als ik er weer eens naast lig kunnen ze me zo tenminste snel vinden
Daarna krijg ik snel een 'invito yo' (hij betaald de consumptie) want zonder bit, zonder serreta, zonder sporen vinden ze toch wel héél gedurfd.
.

Malenka schreef op maandag, 16 mei 2005, 22:04:


Tja, over dat laatste; wat is een zadel? Wel een mooie verduidelijking trouwens; bijna iedereen begrijpt waarom stijgbeugels aan een dek geen goed idee zijn en wat het potentiële knelpunt is van de singel, -de ruggegraatvrijheid etc.

Piet schreef op maandag, 16 mei 2005, 8:04:


Mét ijzers bedoel je te zeggen? Zonder ijzer wikkelt de hoef nl. af alsof die ervoor gemaakt is

Voor mij is het geluid van gezonde hoeven op harde ondergrond gewoon geníeten. Dat klinkt echt fijn; net zo bevredigend als een meubel van een stuk goed hout. Dat klínkt solide: precies zoals Xenophon het omschreef.

Isabel van der Made schreef op dinsdag, 17 mei 2005, 13:44:

Dat hoofdstel is mijn eerste eigenbouw BB-vaquera hoofdstel. De extra 'band' over de kaak is een normale keelriem die eigenlijk overbodig is.
Bovendien koop ik ze nu gewoon omdat zelf maken nauwelijk de moeite loont. Het BB-hoofdstel voor mijn hengst bv is van Ludomar en zou ik voor de prijs ervan zelf absoluut niet kunnen maken.

e m kraak schreef op dinsdag, 17 mei 2005, 17:28:


O.a. Hue&Hott levert ze en dáár staan ze wel in de catalogus.

Peter Donck schreef op dinsdag, 17 mei 2005, 22:11:


Tjakka!!!!

Zeg Peter, er komt hier binnenkort een serietje van 7 DVD's over stieren en de eerste twee zijn een 'lokkertje' voor 9.95 Euro. Op zich gewoon interessant, ook zonder de rest; moet ik voor jou ook een setje te pakken proberen te krijgen?
Verder ter info: http://www.ruifernandes.net/ is vandaag publiek bekend gemaakt.

Els schreef op woensdag, 18 mei 2005, 0:13:


In ieder geval één van die DVD's gaat over het leven van stieren in vrijwel gehele vrijheid ja. De andere ken ik niet; gaat óf over een fokker óf is een compilage van de andere 5 uit de serie.
Er was twee maanden terug op CanalSur2 een docu over de stieren; werd een stierenleven 'gevolgd' van geboorte in het veld tot zijn dood met 4 jaar. Schítterende beelden van halfwilde runderen in de dehesa, brosque en mariscos; als de man niet alláng dood zou zijn zou je zweren dat het een natuurfilm van Felix Rodrigues de la Funte was.
Zijdelings werd ook duidelijk gemaakt dat en waarom alle stierenfokkers ook paardenfokkers zijn; dat paarden en stieren in ieder geval híer al duizenden jaren samengaan.

Wat die dood betreft: zo'n 5% gaat naar de lidia, de rest is voor de Europese markt in kwaliteitsrundvlees. Idem de stieren in de Camargue.
Tja, en persoonlijk heb ik 'íets' met stieren sinds ik op mijn 7e of 8ste, dus ruim voordat stieren in NL een politiek incorrect onderwerp werden, een romantisch avonturenverhaal over een Miura-stier die de in de zee ondergaande zon te lijf ging gelezen heb dat onwaarschijnlijk goed bijpassend en sfeervol was geïllustreerd. Kon daarna ineens begrijpen waarom Lamborghini een koe als embleem had gekozen

Verder; Western was koeidrijven was vaquero was Spaans was o.a. ganado bravo. Daar vroeg Peter eerder naar, dus vandaar. Dat rijmt dus het is zo

Wederom aan Peter: de echte oorsprong van de wortels van 'Western' gaat terug naar de Trashumancia: het verweiden van de zomer- naar de winterweides. Er zijn hier nog verschillende van die trektochten over. Ééntje omvat 27000 schapen in één kudde en een ander een kudde vee die van Huelva naar Castilla-Leon gedreven wordt. Dat is een waarschijnlijk meer dan 2000 jaar oude jaarlijks terugkerende routine en de laatste in Europa. Daar ís een DVD over, doch alleen in een set met (in mijn ogen) minder interessante verkrijgbaar.

Isabel van der Made schreef op woensdag, 18 mei 2005, 1:34:


Ja maar = nee want? of? Hoe was het ook alweer met parachutes en de geest?
'Politiek correct' is ook een vorm van censuur.

Wel een open geest, geen politiek correct zijn toch leidraad voor paardgericht? Of is het toch vals sentimenteel gedoe?
Ik heb zelf geen waardeoordeel over het stierenvechten; gewoon niet mijn smaak, meer niet. De stieren als dieren echter vind ik indrukwekkend en te paard hoeden ervan érrug knap paardrijden. Rejoneo geeft verbruffende staaltjes cowsense.