Martina schreef op vrijdag 25 oktober 2013, 16:10:


Vanwege die onontkoombare sociaal verbonden achtergronden van verbale taal tussen mensen is het onmogelijk om het 'goed' te doen.
ABN is buiten holland lang niet overal een pré, vaak niet zelfs.
Met allerlei engelse varianten ligt het eender zoals al aangegeven.
Natuurlijk zou een BBC nieuwslezer het vast wel beter doen. Maar of ik (IK dus, persoonlijk) erg gecharmeerd zou zijn van een, eveneens ongetwijfeld goede, CNN nieuwslezer valt te bezien. De BBC nieuwslezer gaat daarentegen naar mijn verwachting flink wat weerstand oproepen in koiboiland

Als het sec om begrijpelijkheid van het geïllustreerde verhaal gaat, vind ik dat Inge het er niet slecht af brengt ondanks de amateuristische aanpak.
Ik zie wel andere mogelijkheden om tot een betere presentatie te komen.
Allereerst zou ik me daarbij afvragen wie/wat de doelgroep is en de presentatie zoveel mogelijk op de beleving van de doelgroep afstemmen.
Ik vind de presentatie hoe dan ook veel te lang en te droog/saai voor joetjoep. Een lange infofilm kan wel maar zorg daarnaast dan altijd voor een opdeling in hapklare brokken van 5-8 min. max.
De gebruikte illustraties zijn een bij elkaar geraapt zooitje (in verschillende talen!) en ook nog eens niet geanimeerd.
Het vlaamse engels ... och, niet het belangrijkste nmm.

En Inge is zelf ook ontwerpster dacht ik toch, weet dit allemaal zelf dus denk ik ook wel maar heeft vast reden dit toch zo gedaan te hebben. Misschien was het wel als reminder voor een praatje dat ze ergens gehouden heeft zonder verdere bedoelingen? Ieder filmpje wil toch niet zeggen dat het meteen viral moet?

Piet schreef op vrijdag 25 oktober 2013, 16:59:


Hé, had ik dat even goed geraden!
Maar, dat raden komt dus omdat het geheel er helemaal voor mij als zodanig uitziet en overkomt. Het hoeft dus niet anders voor die doelgroep! Iets zoals getoond is wat zo een doelgroep verwacht.

Toch vind ik de afgeleide discussie wel leuk. Waar moet je allemaal aan denken als je iets voor 'de wereld' maakt? Daar denken we verschillend over.

Christel Provaas schreef op vrijdag 25 oktober 2013, 15:02:


Nee, ik reageer juist totaal niet omdat ik Inge ken.
Ik ben het eens dat vorm veel bijdraagt, dat is potdorie mijn vak als kunstenmaker.
Echter de hoedanigheden van verbale taal kunnen flink blokkerend werken maar de positieve rol van accentloos standaardtaalgebruik daarin is niet zo groot als jullie schijnen te denken. Je kunt het wat taalgebruik betreft toch nooit goed doen dus doe je er beter aan gewoon te staan voor wie je bent en (wat taalgebruik betreft) waar je vandaan komt.

Nmm begint Inge heel goed met 'a science appetizer lecture' (wat) en 'Hello, I'm Inge teblick' (wie).
De basis invulling van 'wat' geeft aan dat als je geen zin hebt in een science appetizer lecture... precies. Een inherent excuus voor redelijk wat saaiheid.
Nog beter was geweest als de voorstelling gestart was met: 'Hello, I'm Inge Teblick from Belgium. As a horsetrainer I have a main focus on scientific backgrounds on animal education (yes, "education", not "training"'. Education is about teaching what I want to teach, training is about doing better something that is already known.).
Niemand gaat van een belgische paardentrainster queen's english verwachten! De aandacht wordt zo meteen, met 2 pijlen, gericht op 'wat' ze te vertellen heeft.

Martina schreef op vrijdag 25 oktober 2013, 17:15:


Een achterhoeks, of limburgs, of gronings, of amsterdams accent valt echter moeilijk te voorkomen tenzij je langdurig en intensief presentatie spraaklessen volgt.
Het is van geen belang, let maar eens op de huidige 2e kamervulling


En als je nu toevallig een amsterdammertje uit academisch milieu bent en in Grunn gaat wonen? Ik heb er nog nooit last mee gehad in de kroeg terwijl ik toch ook wel weet dat er veel weerstand is tegen 'holland'.


Wel hoor
Als je er een amerikaanse nieuwslezer voor inhuurt, no matter hoe good die is, neem je vast wel een deel van je publiek nog voor het inhoudelijk begonnen is tegen je in onder de verwachting van "weer zo'n omhooggevallen cowboyverhaal".


Blijkbaar wel, op die clicker bijeenkomst die ik qua opzet van de presentatie toch leuk geraden had.

De afgelopen weken heb ik, informeel en tussen de bedrijven door, een experimentje gedaan geïnspireerd door:
http://www.plosone.org/article/info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0071365
Pas nu, vanwege Inge's presentatie eigenlijk, dacht ik eraan dat het misschien toch wel leuk voor iedereen is iets erover te schrijven.
Het is heel simpel. Gaat je hond/chimpansee/parkiet of... paard gapen als jij gaapt? Makkelijk waar te nemen toch?
Mijn resultaten waren: werkt heel goed met Elska, niet bijzonder (zeg maar gewoon niet) bij mijn andere ponies.
Waar ik meer waarnemingen van wil is of en hoe vaak ponies onderling aanstekelijk gapen, en of dat overeenkomt met de sociale familiestructuren. Daarvoor echter kan ik beter weer eens bij een flinke verzameling koniks posten, dat schiet qua n wat sneller op.
Mijn resultaten komen echter wel heel sterk overeen met de clou van de paper, dat aanstekelijk gapen een graadmeter is voor sociale bonding die zich uit in ontspanning, empathie en wellicht ook ToM. Als je dus wilt weten hoe sterk je empatische band met je paard is zou je dit als test kunnen gebruiken.
Uiteraard moet de gelegenheid om eens lekker sociaal te gapen er wel naar zijn. Wanneer je paard bezig is met eten of iets heel anders is dat niet bezig zijn met jou. Mijn beste resultaten waren wanneer Els (uit zichzelf) bij me kwam staan, s'avonds doet ze dat vaak, gezellig saampies bij het kacheltje, lekker niks meer, suffen, boekje lezen, beetje krabbelen, met m'n beker koffie knoeien als ze de kans krijgt, etc.

KimenGraciano schreef op vrijdag 25 oktober 2013, 22:38:


Dat is geen goede sociale start!


Voor het meest bedrijfszekere resultaat (aangenomen dat je niet met je hengst wil fokken) had ik het anders gedaan: hengst steriliseren (= NIET castreren!) en een merrie erbij i.p.v. een ruin. Zo doende verkrijg je vast wel een heel tevreden hengst, uiterst makkelijk in de omgang.

Er zijn nog wel meer constructies mogelijk maar we hebben het al zo vaak over dit soort problemen gehad dat ik er niet weer een lang verhaal van wil maken.

joop schreef op vrijdag 25 oktober 2013, 13:21:


Nogmaals, over welke varens gaat het?
Als het over Pteridium gaat werkt de door Bouwman gemelde giftigheid als een thiamine blok net als Equisetum en dus met uitgestelde werking en cumulatief. Wrsch. ook in hooi dan, denk ik erbij.
Maar of dit thiamine blok effect meer algemeen voorkomend kenmerk bij pteridophyta is weet ik dan weer niet.

Myriam schreef op zaterdag 26 oktober 2013, 7:27:


Theory of mind. Zoek maar op

[knip]

Daarom vond ik het artikel ook zo leuk; dit is nou typisch iets wat we misschien altijd al doen maar onbewust.
Ik ben er echter niet precies uit wat dit gedrag nou eigenlijk vertelt.
Mijn relatie met mijn hengst is nml. ook uitstekend, Dygs komt altijd meteen als ik hem roep, omdat ik ervoor gezorgd heb dat hij vindt en eraan gewend is geraakt dat we altijd leuke dingen doen. Maar leuk samen gapen lukt met hem niet toch niet best (erachter komen of hij wel met zijn merrie Týra samen gaapt en zoja, hoe groot %, moet ik nog achter komen; zal nog wel tijdje duren voor ik daar voldoende n van verzameld heb want ik moet dat natuurlijk wel toevallig net zien. Zo vraag ik me ook af of hele konikfamilies samen gapen, maar vast geen hele kudden want dat lijkt me een spectaculair gedrag dat me zeker wel eerder zou zijn opgevallen) en daarom vraag ik me af wat de discriminant die al dan niet tot dit gedrag leidt nou exact is. Het lijkt mij beter te werken naarmate je niet alleen meer tijd met elkaar besteed maar ook aan elkaar, het werkt intra- én interspecies. Is het aanstekelijk gapen niet gewoon een sociale facilitering?

joop schreef op zaterdag 26 oktober 2013, 18:55:


Is dat zo? Ik zou eerder zeggen dat de omvang van je bank inadequaat is.