Ja klopt... met die voeten kan ze niet handig lopen op een harde ondergrond.
Ik neem aan dat het nog verder wordt onderzocht, want ik heb wel genoemd dat ik bang ben voor iig bevangenheid vanuit het verleden en dus ook gevoeligheid voor bevangenheid,

oh maar het is niet mijn paard, wil. Ik heb er niets over te vertellen.
Ik zag alleen die voeten en vroeg mij af wat de achtergrond/oorzaak was van die bolle zolen.
Maar het kan dus idd een bevangenheid uit verleden zijn geweest , zonder dat er per definitie een gezonken hoefbeen is...
Heb ik weet wat geleerd.

Want daar vroeg ik het eigenlijk voor. Ik had het nog niet eerder gezien, maar wist wel dat een verzakking van hoefbeen bolle zolen kon opleveren.

ik las het op fb. Onvoorstelbaar dat een paard zomaar opeens dood gaat. Heel erg veel sterkte, Piet. Ik weet hoeveel pijn dat doet.

Zoals jullie misschien weten, ben ik shakira aan het beleren om straks voor het wagentje te lopen. Ik kom veel met haar op straat, doe leeg mennen en heb haar wat lichte dingetjes laten slepen.
Niet meer, omdat ik nog geen goed tuig heb,. Dat komt binnenkort (is de bedoeling)

Op zich gaat het allemaal prima. Het is een leuke shet, stout op zijn tijd zoals je dat mag verwachten, maar een typisch shettenbeest met eigen mening.

Dat is allemaal prima, maar ik zit met een dilemma. Ze vind het aan de lange teugel e.d. niet zo boeiend om van huis te gaan. Wandelend aan een lang koort (met de mogelijkheid af en toe gras te jatten) vind ze het prima.
Maar met 'leeg' mennen' nääää.
Dat uit zich dan vooral in slingeren, dralen, om willen draaien (niets heftigs hoor... gewoon van oke... dat was het wel weer... we gaan naar huis) en stoppen. Evt in de achteruit gaan.

Nu is ze niet erg bang uitgevallen en geloof ik ook niet dat angst hier de drijfveer is. Eerder een gebrek aan werklust (je zou maar eens moe worden en bovendien kun je niet werken en eten tegenlijk) Op weg naar huis heeft ze trouwens wel werklust

Goed... mijn dilemma... wat is de beste manier om dit op te lossen.
Laat ik beginnen met de mededeling dat wortelschijfjes hier niet tegenop kunnen (geloof me.... ik heb het geprobeerd met de clicker) en dat van graspol naar graspol rennen niet erg handig is straks voor de wagen.

Druk toepassen is een optie, maar een beetje shet wordt daar snel genoeg 'doof' voor, even afgezien van het al dan niet willen toepassen van druk

Laten staan totdat ze er genoeg van krijgt. Heb ik geprobeerd. Enig idee hoe lang een shet stil kan staan, zonder dat het haar stoort?????

En dat een shet een hele straat zonder problemen achterwaarts gaat als je denkt: als je achterwaarts wil, dan doe je dat maar, maar dan net wat langer dan je leuk vindt... hmmm.... het verbaast mij dat ze in de wei niet achterwaarts loopt.

Mijn laatste tactiek: als ze draalt of stopt, gewoon naar voren lopen, bij kopstukje nemen en doorlopen (om het dralen en stoppen geen gewoonte te laten worden), maar dan wel eventjes stevig doorlopen , totdat er weer wat vaart inzit en dan er weer achter gaan lopen.
Maar ik weet nog niet of dat de beste optie is.
Zie nog niet zo goed de haken en ogen, hoewel het vanuit de kar praktich straks wel wat lastiger wordt.

Ben benieuwd naar jullie meningen,

Marlies Sanders schreef op woensdag 18 december 2013, 10:24:


Verschillend, zowel met wandelen als met lange lijnen, probeer vaak verschillende richtingen uit te gaan,.... gaan ook regelmatig naar de molen waar vrienden wonen en altijd wat lekkers te halen is... dat soort dingen.

Stokken heb ik nog niet gebruikt, wel een dun boompje, een sleetje met houtblokjes, een sleep etc erachter gehad en geoefend tussen bomen in staan van de wagen. Is allemaal geen probleem.

Ik denk niet dat een nieuw tuig verschil uit maakt, want op straat heb ik er vrijwel nooit wat achter hangen en vaak niet eens een tuig aan en dat maakt geen verschil.

Volgens mij vindt ze werken per definitie geen uitdaging... je kunt nl niet eten en werken tegenlijk. Gewoon wandelen is dan leuker, want dan kan ze van graspol naar graspol hollen en hoeft ze niet op te letten

Hm ja.... denk dat de zweep inderdaad de enige oplossing is Flink erop timmeren... zal ze leren,....

Marlies Sanders schreef op woensdag 18 december 2013, 12:18:


Mja, weet je... wandelen is bij mij ontspanning... lekker erop uit met zijn tweetjes en doen waar we zin in hebben itt tot werk.
En ja dan loopt ze aan de lange lijn en mag best graspolletjes plukken,. Die zijn nu eenmaal lekkerder dan in de wei.

Natuurlijk hebben we ook dan regels. Zo mag ze niet voor mijn voeten gaan lopen, trekken, gekke dingen doen... weet ik het. Ik wandel gewoon en zij loopt mee aan de lange lijn en jat ondertussen graspollen. Beetje intervaltraining: gras happen, bijhollen totdat ze voor mij uitloopt, gras happen en weer hollen.
Ze houdt zich daarbij keurig aan de regels die we hebben 'afgesproken' , rent niet voor mijn voeten langs, trekt niet, doet geen gekke dingen.

Ik denk op dat moment niet echt in termen van leiding: we zijn gewoon samen lekker op stap en het moet gewoon leuk en gezellig zijn, ook voor haar.
En eigenlijk is dat gewoon heel leuk en gezellig om te doen. Vind ze ook prachtig.

Niet helemaal volgens de regels van paardenvolk denk ik, maar of dat dan verkeerd is...

Logischerwijs vind ze dat wel leuk.

Maar werken is natuurlijk een ander verhaal. Ze weet heel erg goed het verschil. Dat is het punt niet. Ze duikt niet de berm in of doet andere rare dingen. Ze heeft er alleen niet zoveel zin in. Het ontbreekt een beetje aan werklust, zeg maar ...

Oh maar ik heb in het begin ook regels moeten maken hoor. Zoiets gaat niet vanzelf goed. Iedere shet zal de grenzen aftasten en dat is ook niet erg.
Was gewoon een kwestie van keuze geven:
Braaf aan de regels houden, dan mocht ze doen wat ze wilde
Regels overtreden, dan moest ze een poos braaf naast mij lopen. (en dat is natuurlijk lang niet zo leuk)

Het mag duidelijk zijn dat de regels wel heel helder en altijd hetzelfde moeten zijn.
Zo blijft het gezellig voor allebei

Maar goed... dat is dus ook niet het probleem. (nu is probleem toch al erg zwaar uitgedrukt, dus laat ik het op dilemma houden)

Ze weet prima wanneer we gaan lantefanteren en wanneer ik iets van haar vraag. En hoewel ze dan dus niet de berm induikt, zal ik niet zeggen dat ze het niet zal proberen als je niet oplet.
Een shet is een prima concentratie-trainings-middel.
Maar dat is dus ook niet het punt... ik vind wat uitdaging wel leuk

Het ontbreekt haar alleen wat aan motivatie om te werken. Ik bedoel... waarom zou je?
Maar ik ben natuurlijk vervelend en ik wil toch graag dat ze aan de bak gaat, alleen al om haar figuur binnen de perken te houden en gewoon omdat ik ook wel eens iets wil . Maar ik wil haar natuurlijk ook niet helemaal tegenmaken aan werk, Integendeel, vandaar

Goed.... misschien hebben jullie gelijk, maar ik vind het eigenlijk moeilijk te geloven dat ze het plezierwandelen en het werken door elkaar haalt.

Dan zou een paard ook grazen aan de hand en werken door elkaar moeten halen, en ik vind het moeilijk dat te geloven,.
Ik heb zelf ook het idee dat ze veel meer richting berm zou trekken bij het droog mennen (dus met lange lijnen erachter lopen ter voorbereiding op het mennen) als het werkelijk verwarring was, wat telde

Bovendien heeft ze met plezierwandelen alleen en touwhalstertje om en met werken een kopstuk en vaak een tuigje. Op weg naar huis (en de spaarzame keren dat ze er wel zin in heeft) weet ze ook gewoon goed wat de bedoeling is en heeft ze peper in d'r kont.

Overigens speelt hetzelfde in de wei. Als ik achter een stukje boom ga halen met haar, draalt ze ook. En in de wei wandel ik toch echt nooit met haar, dus daar kan ik mij nog minder bij die verwarring voorstellen

Ik vind het dan ook erg moeilijk te geloven dat ze verward. onzeker of bang is. Volgens mij is het echt gewoon een gebrek aan motivatie
Dat past ook wel wat meer bij het type.
Jammer genoeg voor haar heeft ze een baasje dat toch echt wil dat ze af en toe iets doet

Nogmaals... ik sluit niets uit, maar de verklaring van verwarring is voor mijn gevoel ver gezocht.

Marlies Sanders schreef op donderdag 19 december 2013, 9:43:


Nou... ik heb al een hele poos geen plezierwandelingen gemaakt en ik doe wat ik kan om het werk leuker te maken.
In de bak werk ik veel met pionnen en obstakels, om het 'longeren' meer uitdaging te maken (ze is uit zichzelf nu eenmaal niet erg werklustig), ik neem zoveel mogelijk verschillende routes als we naar buiten gaan, we zoeken wel eens de molen op waar altijd wat lekkers te halen is, de wordt beloond voor goed gedrag ... ik weet eerlijk gezegd niet zo goed wat ik nog meer zou moeten doen.

Overigens was het vastleggen van de regels alleen in de beginperiode, bij de eerste paar keer wandelen (misschien een keer of drie). Daarna was het duidelijk en heeft ze zich altijd keurig aan de regels gehouden.

Dus tja... ik heb nog steeds moeite met het geloven in die verwarring, eigenlijk.

Zelf blijf ik erbij dat het een gebrek aan motivatie is en idd... ik zou het leuker moeten maken, maar weet niet hoe.

Daar komt bij dat ik zelf het (verkeerde?) idee heb dat meer werklust wellicht ontstaat als ze soepeler is en een betere conditie heeft (hoewel ze dus echt nog niet hard werkt, maar goed...) maar dat kan ook wishfull thinking zijn.

En eerlijk gezegd... ik heb smorgens ook niet altijd evenveel zin om de honden uit te laten in het bos, maar het moet toch en achteraf voelt het toch goed... zou het met een paard niet ook gewoon zo kunnen zijn?

Vandaar dus ook mijn 'oplossing' om gewoon naar voren te gaan, haar een stukje 'mee te nemen' maar dan wel in een iets pittiger tempo zodat het niet teveel voordelen oplevert als ik naar voren ga, als ze draalt of stopt.
Nu doe ik dat nog niet lang, dus kan niet echt iets zeggen van het uiteindelijke effect, maar als er haken en ogen aan zitten volgens jullie, ben ik daar wel benieuwd naar
(behalve dan dat het eenmaal op de wagen niet echt handig is)

Andere ideeen om de motivatie te vergroten, hoor ik ook graag.

Marlies Sanders schreef op donderdag 19 december 2013, 10:56:


Die horsestick van trudy bracht mij op het idee om naar voren te lopen. Een stick als je een eind erachter staat is niet echt haalbaar, maar het bracht mij dus op het idee om het zo te proberen. Of het werkt kan ik pas over een tijdje zeggen

En ja, zou wel kunnen dat een taak helpt, maar dat is dus afwachten. Het beste is misschien een ander paard ernaast, zodat ze met zijn tweeen zijn, maar ja... dat moet ik weer een paard aanschaffen

Juliette S schreef op donderdag 19 december 2013, 11:13:


Die laatste mening deel ik niet helemaal. Dat laatste is eigenlijk niets anders dan al wandelend grazend aan de hand en dat hoeft niet hetzelfde zijn als werken.

Grazen tijdens het leeg mennen is niet zo'n goed idee. Het is wel een shet en ik denk dat het verband werk/gras eten dan te snel wordt gelegd en dat ik binnen de kortste keren met de wagen de berm induik, als ik even niet oplet.

Ik heb dat nl wel heel erg in het begin even geprobeerd, maar een beetje shet neemt dan maar meteen de hele arm, als je een vinger geeft. Was niet zo'n goed plan.
Van target naar target is ook wat minder handig, want dan ben je bv aangewezen op bomen aan de andere kant van de berm en je wilt haar met droog mennen/werken, niet leren om daarheen te rennen. Is niet handig met de kar er straks achter

(ik heb het dus echt over droog mennen/lange lijnen want grazend wandelen is geen enkel punt... kan ze kilometers vol houden en dan is het ook niet erg om van huis te gaan)
'
Kleine stukjes heb ik ook geprobeerd, maar ik kom daarmee niet echt ergens. Zag eigenlijk geen echt verschil, maar misschien ben ik ook te ongeduldig. In ieder geval kunnen de wortelschijfjes niet op tegen het van huis gaan met het idee dat ze daadwerkelijk iets moet doen voor de kost.

Ik heb ook slopers, maar ik heb de laatste twee jaar van die grote vierkanten fijnmazige netten. Twee hangen in de schuilstal (met de onderkant net boven de grond) en een hangt tussen twee bomen (ook met de onderkant net boven de grond, maar ik heb ook de onderkant aan de bomen bevestigd -op de hoeken dus- omdat het anders te veel gaat zwiepen en dan voor frustratie en meer sloopgedrag zorgt) Ik ben er supertevreden over. Niet duur, sterk en arbeidsbesparend. Ik stop ze twee keer per dag tjokvol en dan hebben de paarden 24/7 iets te knabbelen (ze zijn nooit leeg als ik ze weer vul)

Ik hoef dus helemaal niet meer laat in de avond in het pikkedonker te klooien zoals voorheen, of smorgens uit bed racen om snel te voeren. Echt ideaal. En voor de prijs hoef je het ook niet te laten.
Een net kost rond de 25 euro en daar past een grote baal (10 kilo) in.