niet alle paarden hebben dezelfde voorkeur. Misschien heeft dat te maken met wat ze als veulen hebben leren eten. Ik zie sommigen graag de ene paardenbloem na de andere opeten zodra ze in bloei staan. Ook de bladeren overleven het hier niet, zelfs als ze aardig bitter zijn geworden. (jonge bladeren van paardenbloem wordt hier door mensen als delicatesse beschouwd, molsla)
Distelbloemen worden door de paarden enorm gewaardeerd. Ik dacht dat ze geen kaardenbol eten maar nu zie ik ze die in gedroogde vorm op het land toch ook opeten.

die kerel weet helemaal niks van paarden en is ook niet geinteresseerd. Hij heeft alleen belangstelling voor zichzelf en de paarden zijn een middel om aandacht te trekken. Hoe meer mensen hem links laten hoe beter.

Els Kleverlaan schreef op donderdag 16 januari 2014, 18:53:


veel paardenbloem betekent minder andere planten. Of de planten die op de plek van je paardenbloemen zouden willen groeien je hooiopbrengst zouden vermeerderen is natuurlijk afwachten, want dat hangt helemaal van de soorten af.
Boeren zijn heel vreemd gaan denken: ze willen alles beheersen. Dus met alle middelen zowel mechanisch en chemisch de natuur vernietigen om hun beperkte gemanipuleerde soorten te produceren. De gevolgen van hun manier van werken overzien ze helemaal niet, behalve natuurlijk de mogelijke verdiensten. Als je nu tegen een boer zegt dat gemanipuleerde en chemische produkten gevaarlijk kunnen zijn zegt hij: maar hoe moet ik dan produktie krijgen? kortom, van normaal boeren weet hij niks meer. Normaal boeren wordt tegenwoordig biologisch boeren genoemd. Er zijn toch nog boeren die het snappen.

Martina schreef op vrijdag 17 januari 2014, 9:17:


niet weg, maar uitgebloeid

het is in alle opzichten weerzinwekkend, paarden in boxen is eigenlijk nog luxe vergeleken met wat ze varkens aandoen:

https://www.partijvoordedieren.nl/recent/news/i/7981/laboratoriumstal-lost-antibioticaprobleem-niet-op

Piet schreef op zondag 19 januari 2014, 8:02:


Er zijn verschillende soorten boterbloem. Meeste last heb je denk ik van kruipende boterbloem en /of scherpe boterbloem, beide erg succesvol mede omdat het niet graag gegeten wordt. In de overbelaste weitjes houden veel soorten het niet vol en boterbloem neemt al snel de plek van de opgegeten buurplant in. Kruipende boterbloem met uitlopers is daar heel snel mee. (ranunculus repens genaamd, kruipend kikkertje, houdt van vochtige grond. licht giftig in verse vorm. Favoriete pH rond neutraal. Ook als pionier succesvol.
Scherpe boterbloem heeft iets meer voorkeur voor zure grond, minder vocht, maakt ook uitlopers.

kijk zelf maar:

http://www.floravannederland.nl/planten/kruipende_boterbloem

http://www.floravannederland.nl/planten/scherpe_boterbloem

Coralie schreef op zondag 19 januari 2014, 8:59:


heel interessant. Het kwam al vaker voorbij: bij dieren levert gevaar stress die ze nodig hebben om hun leven te redden (even kort door de bocht). Niet slecht dus. Ook het bijgeleverde effect van saamhorigheid door hormonen helpt: bij paarden zie je dieren die elkaar niet kunnen uitstaan in dagelijks bestaan ineens naast elkaar als er gevaar van buiten is.
Niet verwonderlijk dat bij mensen stress positief uit kan werken, vooral als je het deelt met anderen en als je anderen beschermt. De individualisering is verre van nuttig. Het leven heeft alleen zin als je goed voor jezelf zorgt zodat je anderen ook goed kan helpen, die jou dan weer helpen als het nodig is

http://energie.edf.com/nucleaire/carte-des-centrales-nucleaires-45738.html

met overheersende ZW wind is het gevaar vanuit FR, met 58 reaktoren, heel groot, vooral als je bedenkt dat een aantal reaktoren erg verouderd zijn maar nog draaien omdat niemand weet hoe je ze moet ontmantelen.

Ik denkt ook dat de dagen van de mensheid zijn geteld omdat ze er alles aan doen zichzelf te vernietigen voor een paar euri's. Even afwachten hoe lang het nog gaat duren.