Monique Meijer schreef op maandag 9 juni 2014, 10:05:


Daar ben ik ook nog mee bezig (hersenspinsels), doen ze tegenwoordig ook met paarden, wil de dat allebei gaan combineren.

Mensen met paarden hebben de hemel op aarde, maar
als zij sterven valt er weinig te erven.

Aiofe, ik ken je alleen van de posts op PN dus ik hoop dat ik de plank niet mis sla.

Maar bedenk wel dat de paarenwereld keihard is en het om geld gaat. Je gaat keihard moeten werken, je gaat het er komende periode sowieso niet financieel uithalen (of hoe je het verwoordde), je komt vermoedelijk veel dingen tegen die niet in je straatje passen en als je daadwerkelijk voor jezelf wilt beginnen gaan er ongetwijfeld momenten komen waarop je gillend gek wordt.
Als je je daar van bewust bent en dan nog steeds niet twijfelt kun je het doen, maar anders raad ik het je absoluut af om je te scholen met het idee om die kennis ook daadwerkelijk berijfsmatig te gaan inzetten.
Als ik je posts lees dan krijg ik namelijk bovenstaande indruk niet. Maar nogmaals: gebaseerd op posts en verder ook mijn zaak niet. Wil alleen zeggen: denk er goed over na!

Merel Stoffers schreef op dinsdag 10 juni 2014, 23:09:


Waar ik erg mee zou zitten: Opdrachten die niet in je straatje passen, maar die je eigenlijk niet kunt weigeren omdat er nu eenmaal geld binnen moet komen. Kun je dat op de een of andere manier voor jezelf verantwoorden, of wil je een ideaalbeeld nastreven?

Vergeet niet dat klanten snel resultaat willen. Je kunt geen half jaar mieren met nauwelijks voortgang, ookal is die manier de enige juiste om het paard weer op de rails te krijgen. Wil je een paard trainen met bit omdat de eigenaar wedstrijden wil rijden, paard is vier en lichamelijk en geestelijk nog een baby, ga je daar op zitten. De eigenaar heeft totaal geen gevoel en talent om te rijden, heeft al haar vierde paard stuk gereden, geef je toch elke week les of zeg je het eerlijk.

Ik heb hier een aantal aanvragen gehad:

Jouw paard is zo rustig, kun je mij helpen, mijn kleinkinderen kunnen niet meer op hun pony rijden, hij is gemeen. Nee, ik heb gezien hoe ze met de pony omgaan, dat moet consequent veranderen. Eigenaar boos vanwege mijn uitspraken, heeft een sterkere zweep en een scherper bit gekocht.

Mijn paard heeft last van zijn voeten, die van jou loopt zo goed, kun je even komen bekappen? Nee, ik ben niet van plan een paard dat drie jaar niet bekapt is even te bekappen. Ik ben geen professioneel bekapper, ik kan je wel iemand adviseren. Nee, dat wil ik niet, dan komt ie twee keer per jaar en dat vind ik te duur. Eigenaar boos omdat ik op die basis niet even wilde bekappen.

Een kreupele pony, eenvoudig op te lossen met goed bekappen, zelfs door een amateur als ik. Na de eerste bekapping met voornamelijk inkorten van de steunsels liep de pony beduidend beter. Er was geen tijd de pony elke week te bekappen, ookal deed ik het geheel zelfstandig en gratis. Nee, dat hoeft niet, hij staat toch in het weiland. Ik boos, eigenaar boos. Laat maar.

Dochtertje wil rijden maar de familie heeft geen geld voor de manege. Een keer in de week een half uurtje in de bak stappen en dan kijken wat ze kan is te overleven dacht ik. Absoluut niet, dochtertje lijdt aan gruwelijke zelfoverschatting, wil niets, kan niets, alleen maar met een zweep slaan omdat het sjiek is en ze dat op de manege gezien heeft. Van mijn paard geplukt en na een preek naar huis gestuurd. Vader boos, moeder boos, ik kan niet met kinderen omgaan omdat ik ze zelf niet heb. Paard is maar een paard, ik moet me niet zo aanstellen.

Tja..... dat waren al drie klanten minder geweest.....

Monique heel herkenbaar!! En ja, als je professioneel paardentrainer bent loop je vaker tegen dat soort klanten aan, dan tegen klanten die bereidwillig zijn en open staan om van hun fouten te leren. Je kunt nog zo goed zijn met paarden, in die business heb je vooral ook te maken met mensen. Je kunt het paard "fixen", maar je moet ook de eigenaar (vaak de oorzaak van het probleem) ook kunnen fixen, en dat laatste is misschien wel het moeilijkst!!
Dat is het grote minpunt van het werken met dieren.
Ik heb de trainster op de hondencurcus ook vaak gefrustreerd gezien, omdat mensen gewoon niet luisterden en het steeds weer fout deden, waarbij de hond in de war raakte en vervolgens op zijn kop kreeg. Ik zou er ook niet tegen kunnen denk ik

Je moet ervoor in de wieg gelegd zijn, het is een soort roeping. En heel veel geduld en inlevingsvermogen hebben.

Je krijgt de klanten die je verdient is een oud handels gezegde.
Er zijn maar 2 manieren om je brood te kunnen verdienen.
Voor allebei geldt : ten aanval trekken.
Niks pikken wat tegen jouw gedachten en overtuiging ingaat met een prijspeil wat flink boven de gemiddelde penny lesgever uitgaat.
Zorgen dat je doet wat je belooft, nl de problemen oplossen die mensen hebben met hun paard. Omdat jij ergens heel goed in bent en zij niet. Dus concurreren op kennis en zéker niet op prijs.
Jij weet hoe het moet en dat kost wat het moet kosten. Zoveel kapsones moet je hebben.
De tweede manier is de Pien manier. Een stuk wei huren met een schuurtje , paar paarden krijgen en de eerste winters zwarte sneeuw zien vliegen. Bitloos, ijzerloos, lesgeven tijdens buitenritten enz. enz Van alles organiseren en knokken tot je wint.... Je kunt er best je brood in verdienen, als je het maar ánders doet.

Piet

Elke dag één keer de rasp heen en weer halen

is óók bekappen