Merel Stoffers schreef op dinsdag 10 juni 2014, 23:09:


Waar ik erg mee zou zitten: Opdrachten die niet in je straatje passen, maar die je eigenlijk niet kunt weigeren omdat er nu eenmaal geld binnen moet komen. Kun je dat op de een of andere manier voor jezelf verantwoorden, of wil je een ideaalbeeld nastreven?

Vergeet niet dat klanten snel resultaat willen. Je kunt geen half jaar mieren met nauwelijks voortgang, ookal is die manier de enige juiste om het paard weer op de rails te krijgen. Wil je een paard trainen met bit omdat de eigenaar wedstrijden wil rijden, paard is vier en lichamelijk en geestelijk nog een baby, ga je daar op zitten. De eigenaar heeft totaal geen gevoel en talent om te rijden, heeft al haar vierde paard stuk gereden, geef je toch elke week les of zeg je het eerlijk.

Ik heb hier een aantal aanvragen gehad:

Jouw paard is zo rustig, kun je mij helpen, mijn kleinkinderen kunnen niet meer op hun pony rijden, hij is gemeen. Nee, ik heb gezien hoe ze met de pony omgaan, dat moet consequent veranderen. Eigenaar boos vanwege mijn uitspraken, heeft een sterkere zweep en een scherper bit gekocht.

Mijn paard heeft last van zijn voeten, die van jou loopt zo goed, kun je even komen bekappen? Nee, ik ben niet van plan een paard dat drie jaar niet bekapt is even te bekappen. Ik ben geen professioneel bekapper, ik kan je wel iemand adviseren. Nee, dat wil ik niet, dan komt ie twee keer per jaar en dat vind ik te duur. Eigenaar boos omdat ik op die basis niet even wilde bekappen.

Een kreupele pony, eenvoudig op te lossen met goed bekappen, zelfs door een amateur als ik. Na de eerste bekapping met voornamelijk inkorten van de steunsels liep de pony beduidend beter. Er was geen tijd de pony elke week te bekappen, ookal deed ik het geheel zelfstandig en gratis. Nee, dat hoeft niet, hij staat toch in het weiland. Ik boos, eigenaar boos. Laat maar.

Dochtertje wil rijden maar de familie heeft geen geld voor de manege. Een keer in de week een half uurtje in de bak stappen en dan kijken wat ze kan is te overleven dacht ik. Absoluut niet, dochtertje lijdt aan gruwelijke zelfoverschatting, wil niets, kan niets, alleen maar met een zweep slaan omdat het sjiek is en ze dat op de manege gezien heeft. Van mijn paard geplukt en na een preek naar huis gestuurd. Vader boos, moeder boos, ik kan niet met kinderen omgaan omdat ik ze zelf niet heb. Paard is maar een paard, ik moet me niet zo aanstellen.

Tja..... dat waren al drie klanten minder geweest.....

e m kraak schreef op donderdag 12 juni 2014, 3:58:

e m kraak schreef op zondag 15 juni 2014, 5:28:


Ik vraag me af wat voor nut het heeft als je mensen laat zien dat het anders kan, het probleem voor die ene keer oplost (paard staat in trailer). Doen de mensen het de volgende keer anders?

Het is voor een groot deel mensen trainen, daar zul je niet onderuit komen.

....plus perhaps even other micronutrients not yet discovered....

Zo....... dus bevat zelfs stoffen die nog niet ontdekt zijn.....

Elsa Deboeck schreef op woensdag 25 juni 2014, 7:20:


Dan strik je iemand van je fijne familie om offertes aan te vragen en alles te organiseren......

Wat bedoel je met vervormd?

e m kraak schreef op vrijdag 4 juli 2014, 0:34:


Ah, ok. Ik las ook dat haar paard vervormd was. Kon er niet veel van maken.

Jemig, wat een idee, molens vellen. Nee, moet er niet aan denken al die rotzooi in je hooi.

e m kraak schreef op maandag 7 juli 2014, 18:27:


En dat gaan ze echt doen?

Martina schreef op dinsdag 8 juli 2014, 13:10:


Ik vind het wel interessant om te zien. Had nooit gedacht dat ze een molen op die manier neerhalen. Dacht dat het op dezelfde manier gaat als opbouwen, met een kraan.

e m kraak schreef op dinsdag 8 juli 2014, 14:34:


Zo'n vaag vermoeden heb ik ook....

Peter Donck schreef op vrijdag 11 juli 2014, 15:10:


Een geliefde uitspraak van de hoefsmeden die ik samen met Indy versleten heb:

Dit paard is gewoon niet goed, breng deze naar de slacht en koop eentje waar ik gewoon ijzers onder kan slaan.

Mooi verhaal. Hopelijk is het echt.

Buitenlands of niet, ik vind het erg vervelend als mensen ongevraagd aan mijn paarden zitten of ze voeren. Ik kwam eens thuis, toen stond er een busje op de oprit en er stond een man met een kind bij mijn paard. Ze gingen zonder een woord te zeggen weg, alleen het kind hoorde ik door het open raam jengelen of ze "het" kreeg. Dan ga je je toch afvragen wat ze daarmee bedoelt. De volgende dag was ik toevallig thuis, rond hetzelfde tijdstip weer hetzelfde busje op de oprit. Toen ik buitenkwam met papier en pen reed het busje snel weg. Het kenteken heb ik nog steeds bewaard, het busje nooit meer gezien.

Christel Provaas schreef op vrijdag 18 juli 2014, 12:46:


Och, als een paard daar meer waard is dan een vrouw, dan kan ik het me wel voorstellen....

Alle gekheid op een stokje - oprecht interesse is prachtig.