Hoi mensen,

Ik heb mij hier op aangemeld omdat ik echt met iets in mijn maag zit.
Ik weet dat jullie niet voor mij kunnen beslissen.
Maar toch wil ik mijn verhaal hier kwijt.

Ik heb twee jaar geleden mijn grote droom uit laten komen een eigen paard. Ik was in het begin helemaal dol van mijn paard. Maar dat is door een aantal flinke bokken sprongen minder en minder geworden. Nu zo dat ik bang ben geworden om op hem te gaan rijden.
Ik rij nu op het moment dus ook zeer weinig. soms maar 1x in de twee weken. En dat is dan als ik les op hem heb. Wel had ik een maand geleden een bijrijder voor hem die hem ook reed maar die ook tegen het zelfde probleem aan liep. Omdat zij het te gevaarlijk vond worden is ze gestopt met hem bij te rijden.

Mijn paard staat trouwes 24/7 op het land met nog 12 andere paarden.
En mijn paard is 6 jaar.

Ik heb verder mijn paard zijn rug na laten kijken maar ze konden niks geks vinden. Wel heb ik pas geleden mijn zadel door een zadelmaker opnieuw wat bij laten vullen zodat deze beter ligt op zijn rug. Zijn tanden en kiezen zijn 3 maanden geleden bij gefijlt.

Ondanks dat allemaal blijft hij flinke bokken geven. Op stal zeggen veel mensen dat hij het doet door oefeningen onderuit te komen. Hij bokt ook echt gemeen net een rodeo paard. Rug bol hoofd gooit hij tussen ze voorbenen. Vervolgens gaat hij stijgeren. Gaat net zo lang door totdat ik er naast lig. Moet wel eerlijk zeggen hij doet dit niet altijd hoor. Hij heeft ook wel is goede dagen dat hij wel heel braaf is. Maar als die het doet is het altijd goed menis en heb ik niks meer te vertellen op hem. Ook al zit ik zonder zadel en rij ik bitloos dan nog doet hij dat.

Door dit ben ik echt bang geworden en doe ik eigenlijk vooral grondwerk met hem omdat ik daarin wel mij goed voel en mijn plezier erin beleef. Maar goed je hebt een paard om erop te gaan rijden.

Ik ben nu zo ver dat ik zit te denken om hem te gaan verkopen. Mijn vertrouwen in hem is weg. En dat voelt hij ook aan. Mijn lesgeefster weet ervan en helpt mij dan ook goed. Maar dan nog ben ik elke keer weer bang als ik op hem stap. Bang voor wat kan komen. Bang om mij zelf weer na zo'n val mij pijn te doen.

Ik weet het even niet meer. Mijn paard is verder echt een lieverd maar dat rijden op hem is echt niet leuk meer. Wordt al zenuwachtig een dag van te voren als ik weet dat ik de dag erna weer les heb. Ik ben nu dus al druk in gedachte om hem te gaan verkopen en te zoeken erna naar een ander paard dat dan hopelijk niet bokt. Pfff vind dit heel lastig. Is niet niks wat je dan zomaar weg doet. En ik wil dat hij dan ook nog is goed terecht komt. Maar ja wie wil er nou een paard die zo flink kan bokken....

Wat vinden jullie?

Ow ik vergeet mij helemaal voor te stellen. Ik ben Tineke en ik ben 32 jaar.
Ik ben benieuwd wat jullie zouden doen als jullie in mijn situatie zouden zitten.

Hoi allemaal!
Jeetje wat een reacties al. Echt super bedankt voor jullie berichten. Ik zal nog ff meer info geven over de vragen die ik voorbij zag komen. Mijn paard bokt op verschillende momenten en op verschillende plekken. In de bak in het bos. Soms ben ik gewoon rustig met hem aan het draven en kan hij ineens uit het niks stil staan en meteen een bok erachteraan geven. Dan kan ik drijven wat ik wil maar hij zet geen stap meer verder en blijft dan door bokken. Hij doet dat overal. Op de lange lijn, in de bocht van de bak maakt niet uit. Dit gebeurt ook in galop. Alleen in stap bokt hij niet! Ik longeer hem ook altijd voor ik op hem ga rijden dat dan de meeste power eruit is maar helpt niks. Hij is altijd flink voorwaarts ook.

Over het inrijden ik heb hem onbeleerd gekocht. En laten inrijden bij een professional. Waar ik ook zelf steeds naar toe ging om mee te kijken en te helpen. En toen bokte hij al maar dat deed hij ook al flink toen die aan de longeerlijn zat en niemand nog op zijn rug zat.

Op dit moment geeft hij ook wel is een bok als ik hem longeer maar lang niet zo gemene bokken als ik op hem zit.

In grondwerk vind ik nu mijn plezier met hem. Maar toch uiteindelijk wil ik ook weer normaal kunnen paardrijden. Op dit moment doe ik eigenlijk al zowat alleen maar grondwerk en rij hem alleen maar als ik les heb van mijn lesgeefster. Dit is om de 2 weken. Dus kan je nagaan hoe weinig ik hem nu dan nog maar rij. Mijn lesgeefster is met mij ook weer opnieuw bij het begin begonnen eerst van de grond af werken en dan er op en alleen maar stappen. Dan stappen en draven. Galopperen doen we nog niet met hem. Maar ook in haar les geeft hij gemene bokken en wordt ik daardoor al weer snel bang. En dan doen we weer een stap terug.

Een tussen stop een pauze om niet op hem te rijden daar heb ik geen probleem mee. Maar ik ben zo bang als ik dan op een gegeven moment toch weer langzaam op hem wil gaan rijden dat die angst in 1 klap weer terug komt. En ik weer bij af ben.

Ik vind het zo naar om de anderen op mijn stal zo blij en heerlijk te zien rijden op hun paarden terwijl ik dat ook zo graag wil. Heerlijke ontspannen ritjes maken.

En natuurlijk een paard houden is meer dan alleen het rijden ervan. Ik geniet van de verzorging eromheen. En ik wandel ook vaak met hem. Doe ook spelletjes in de bak met bv een bal spelen. Maar ja dat rijden, samen werken en ergens naar toe werken ik mis dat zo. Ik wil zo graag op hem kunnen stappen zonder angst en dan samen genieten.

Het idee als ik hem zou verkopen en de kans groot is dat hij uiteindelijk bij een slager terecht zou kunnen komen vind ik echt vreselijk...
En doet mij dan ook veel verdriet...

Ik weet wel dat ik hem nogmaals na laat kijken of hij echt verder niks mankeert maar dan door een andere veearts dan die hem al nagekeken heeft. Wordt weer een duur kosten plaatje maar dan heb ik er wel voor mijn idee er alles aan gedaan.

Bah zit er echt ff doorheen. Maar ben blij dat ik mijn verhaal hier kwijt kan en het met jullie kan delen. En dat jullie met mij mee denken. Bedankt hoor dat waardeer ik echt!