Aline12 schreef op woensdag 25 november 2015, 19:36:


Hoi Aline,

Leuk dat je met clickeren begonnen bent!

Ik heb tot een maand geleden 1x per maand les gehad van Conrad van Pruijssen ( http://clickercoach.nl/clicker-les/ ). Hij had toen meerdere mensen in Zeeland, waardoor het uit kon om eens per maand deze kant (Walcheren) op te komen.

Volgens mij zit je in de buurt van Piet Loof. Als hij je zou willen helpen, zou dat natuurlijk helemaal ideaal zijn. Maar hij reageert straks vast vanzelf op jouw bericht hier

Je kunt anders ook eens kijken of een van deze mensen bij jou in de buurt komt voor les of hulp: http://itrainmyhorsesbrain.com/clickerbadges/itmhb-coaches-trainers/

Wat filmpjes betreft ben ik fan van http://connectiontraining.com/ . Dat is wel een betaaldienst, inmiddels moet je per cursus betalen geloof ik (ik ben al langere tijd lid, en betaal een vast bedrag per maand om toegang tot alles te krijgen).

Op YouTube e.d. zijn natuurlijk ook veel gratis filmpjes te vinden. Op de Facebook-groep van Paard Natuurlijk stond laatst deze link: https://www.youtube.com/user/ChesterRdBryan/videos . Ik heb de filmpjes zelf nog niet bekeken, maar in elk geval is het een uitgebreide collectie .

Enfin, succes met je training en vooral natuurlijk: veel plezier gewenst!

Groetjes,

Wieteke

Sonyadora schreef op woensdag 25 november 2015, 19:55:


https://www.facebook.com/groups/paardnatuurlijk/

Fijn trouwens dat je paardje vandaag een stuk beter liep!

Ik bedacht net dat ik deze link nog vergeten was: http://shawnakarrasch.com/blog/

Daar ben je wel even zoet mee, gok ik zo .

Arabesk schreef op zondag 13 december 2015, 10:22:


Bedankt voor het verslag en de foto's, Jantine!

Hoi Britt,

Ik kan me voorstellen dat de denkwijze van de meeste mensen hier waarschijnlijk wat afwijkt van de manier van denken van het gros van de paardenhouders. Dat kan even schrikken zijn als je dat niet gewend bent. Maar onze intentie is om bij het houden van onze paarden zoveel mogelijk tegemoet te komen aan de natuurlijke behoeften van het dier. Natuurlijk proberen we dat op zo'n manier te doen dat we ons paard ook kunnen 'gebruiken' voor het doel waar hij voor aangeschaft is, maar het 'gebruiken' hoort wat mij betreft op de tweede plaats te komen. Eerst moet geregeld worden dat in de belangrijkste levensbehoeften wordt voorzien.

Een tweejarig paardje is nog een kleuter/puber, en is zowel lichamelijk als geestelijk nog volop in ontwikkeling. Om uit te groeien tot een stabiel en lichamelijk+geestelijk gezond dier, is vrije beweging en continu contact met soortgenoten erg belangrijk. Nog veel belangrijker dan het grondwerk dat je met hem kunt doen om hem voor te bereiden op zijn latere carrière als (gok ik) rijpaard.

Omdat de aandachtsspanne van zo'n jong paard ook nog beperkt is, zul je waarschijnlijk in korte sessies met hem gaan grondwerken, en dat op een speelse manier willen doen. Dat kan allemaal prima in een weiland, daar heb je dus geen speciale bak, roundpen of andere voorzieningen voor nodig.

In welke omgeving woon je ongeveer? Misschien weet iemand hier wel een mooi plekje waar je paardje zou kunnen opgroeien in een kudde. Als er zo'n plekje te vinden is met een bak e.d. is dat natuurlijk erg fijn, maar je kunt de training dus ook prima beginnen in een weilandje. Voor een jong paard is het zelfs juist fijn als je dingen spelenderwijs kunt aanleren terwijl hij gewoon tussen zijn vriendjes staat.

Ik heb zelf 2 pony's, een merrie en haar zoon. Omdat ik in de buurt geen buitenplekje kon vinden, heb ik mijn pony's ook jarenlang op een pensionstal gehad. In de zomer konden ze lekker in de groep op de wei, maar 's winters stonden ze lang op stal en verder in een kleine paddock. Ik heb daar nu nog steeds spijt van. Gelukkig heb ik een aantal jaar geleden een wei kunnen vinden waar mijn twee pony's 365 dagen per jaar buiten kunnen lopen. Natuurlijk zou ik voor mezelf heel graag voorzieningen als een bak hebben, maar het maakt heel veel goed als je je dieren lekker kunt zien rondscharrelen. Ze zijn mentaal nu veel rustiger dan toen ze nog op de pensionstal stonden, en ook lichamelijk doen ze het nu veel beter. Het inrijden van mijn jongste pony en alle voorbereidende stappen heb ik heel relaxed in de wei kunnen doen, in zijn vertrouwde leefomgeving en met zijn moeder in de buurt. Toch vraag ik me nog steeds af hoe mijn jongste pony zich ontwikkeld zou hebben als ik hem in die eerste jaren meer vrije beweging had gegeven. Daarom zou ik je toch aanraden om eens te kijken naar andere mogelijkheden, en daarbij in de eerste plaats te kijken naar hoe de leefomgeving aansluit op de natuurlijke behoeften van je paard. Er lezen hier best veel mensen mee, dus wie weet heeft iemand de gouden tip voor je!

Groetjes,

Wieteke

Even kijken of hij nu goed wordt getoond: https://www.conrad.nl/nl/tractive-voor-dieren-gps-tracker-1377101.html

Op Amazon zijn ervaringen te lezen: http://www.amazon.com/Tractive-TRATR1-GPS-Pet-Tracker/dp/B00F8A1ZBA

Ik ben ook heel nieuwsgierig waar die kat van mij 's nachts allemaal komt. Heb je die BBC-serie gezien waarbij ze meerdere katten in een wijk via GPS volgden? Heel leuk om te zien!

Kun je zo'n abonnement bij die tracker trouwens per maand aan- of uitzetten?

Ik ben benieuwd of hij je bevalt!

Martina schreef op zaterdag 2 januari 2016, 19:51:


Dat hoop ik niet, aangezien ik het als (zij het vrij passieve) PN FB-gebruiker vaak eens ben/was met wat jij zowel op de PN FB-groep als op dit forum schreef. Ik vind jouw berichten altijd juist heel goed passen bij de stijl van het 'echte' PN. Kritisch? Ja, natuurlijk, maar goed wetenschappelijk (i.t.t. anekdotisch...) onderbouwd kritisch zijn is toch juist waar PN voor staat (of hoort te staan)?

Ik snap best dat modereren nodig is op FB, maar vind het een verarming als mensen geband worden die door de jaren heen al vaak een inhoudelijk waardevolle bijdrage geleverd hebben.

Om een lang verhaal kort te maken: het had een hoop gedoe gescheeld als Frans jaren terug gekozen had voor een minder pakkende naam als 'wetenschappelijk en ethisch verantwoord paarden houden'

Al was er met die naam misschien een nog hetere discussie ontstaan over de keuze voor een op hoofdzakelijk negatieve bekrachtiging gebaseerde methode van trainen i.p.v. clickeren

Arabesk schreef op woensdag 6 januari 2016, 22:30:


Of ze lezen overwegend passief (en vooral ook selectief) mee en plaatsen eigenlijk alleen incidenteel iets bitloos-, voedings- of hoevengerelateerds...
Ik vind de FB-groep nog steeds een heel waardevol middel om (overwegend erg jonge) mensen een hart onder de riem te steken die als enige tussen traditionele vrienden/kennissen de overstap naar bitloos, blootvoets etc. willen maken. Op dat vlak heeft de groep n.m.m. ook echt al heel veel goeds bereikt de laatste jaren!

Heel uitgebreid antwoorden doe ik al een tijdje niet meer, omdat de meeste lezers volgens mij niet alle berichten in een draad lezen, en elke draad binnen no time zo ver naar beneden is gezakt dat ik het de tijd en moeite niet waard vind om heel lange antwoorden te schrijven. Mijn vrije tijd besteed ik liever aan werk, de pony's en andere zaken waar ik wel blij van word.

Een inhoudelijke discussie ga ik normaal gesproken niet uit de weg en vind ik leerzaam en interessant, maar dan moet die wel op rationele, onderbouwde argumenten gebaseerd zijn. FB-discussies vervallen snel in 'wellus-nietus'-geroep met argumenten in de trant van 'Maar toch vind ik dit', en leveren me te veel frustratie op. Dus lees ik selectief mee en reageer ik alleen als ik denk inhoudelijk iets te kunnen bijdragen en het gevoel heb niet zinloos aan het typen te zijn.

Ik snap eerlijk gezegd nog steeds niet wat iemand tegen de wetenschappelijke methode 'an sich' kan hebben. Zoals Martina al aangaf, is de afwezigheid van gerandomiseerde placebogecontroleerde onderzoeken geen reden om dan maar klakkeloos alles aan te nemen. In zo'n geval ga je op zoek naar een andere vorm van onderbouwing met een zo hoog mogelijk bewijskrachtniveau. In principe kan het daarbij ook gaan om een verzameling individuele gevalsbeschrijvingen, maar dan moet alles wel op een goede (zo objectief mogelijke) manier gedocumenteerd zijn. Zie bijv. https://en.wikipedia.org/wiki/Levels_of_evidence

De methode zelf staat m.i. los van de rotte appels die proberen de methode naar hun hand te zetten. Zulke rotte appels maak je het wel heel erg gemakkelijk als je door het relatief incidentele misbruik ervan maar gelijk besluit de hele methode op zich los te laten...

Ook vanuit de wetenschappelijke gemeenschap is er overigens veel kritiek op het misbruik door rotte appels uit bijv. de medische wereld. Ben Goldacre (arts en wetenschapsjournalist) en heeft er een heel boek over volgeschreven: Bad Pharma . Ook zijn boek 'Bad Science' is een aanrader, daarin wordt op een heel toegankelijke manier uitgelegd hoe je onzinonderzoek van degelijk uitgevoerd onderzoek kunt onderscheiden.

Voor een vrolijke (maar toch nog zinnige) aanvulling: http://www.ted.com/talks/ben_goldacre_battling_bad_science

Coralie schreef op vrijdag 29 januari 2016, 11:01:


Ik vind hem altijd een goed voorbeeld van hoe je kritisch kunt zijn zonder het spreekwoordelijke kind (de wetenschap in dit geval) met het badwater weg te gooien. Ook wel typerend voor zijn niet-dogmatische manier van denken is de titel van zijn laatste boek: 'I think you'll find it is a bit more complicated than that'

Uit zijn beschrijving over dit boek:

"Every fight you will read in this book, over the meaning of some data, is the story of the scientific process itself: you present your idea, you present your evidence, and we all take turns to try and pull them both apart. This process of close critical appraisal isn’t something we tolerate reluctantly, in science, with a grudge: far from it. Criticism and close examination of evidence is actively welcomed – it is the absolute core of the process – because ideas only exist to be pulled apart, and this is how we spiral in on the truth.

Away from the newspapers and science TV shows you can see that process, very clearly, in the institutions of science. The question-and-answer session at any academic conference, after someone presents their scientific research, is often a bloodbath: but nobody’s resentful, everyone expects it, and we all consent to it, as a kind of intellectual S&M activity. We know it’s good for our souls. If the idea survives, then great; if it needs more evidence, we decide what studies are needed next and do them. Then we all come back next year, tear the evidence apart again, and have another think. Real scientists know this. Only the fakers cry foul."

Het is inderdaad logisch dat ze niet echt waterproof zijn, maar ik merk wel een heel groot verschil in het tempo van 'wegregenen' tussen een gewoon wit zoutblok en de PN-steen met extra magnesium. Die van PN lijkt weg te spoelen waar je bij staat, dus mijn pony's krijgen die alleen in droge periodes. In het najaar en de winter krijgen ze gewoon zo'n goedkoop wit zoutblok.