Dus het is zeker een correct feit dat schuimen door de houding kan komen?

Om dit ontspanning te noemen lijkt me ver gezocht, maar dat van dat schuimen is extra kennis voor mij.

Dus het is zeker een correct feit dat schuimen door de houding kan komen?

Om dit ontspanning te noemen lijkt me ver gezocht, maar dat van dat schuimen is extra kennis voor mij.

Wauw, ik verschiet van 2 dingen. Dat ze een paard vanaf die leeftijd op ijzers zetten (misdadig), en dat een paard dat vanaf die leeftijd op ijzers staat misschien heel zijn leven hoefschoenen nodig heeft.
Is dat dan omdat de hoef zich niet lang genoeg heeft kunnen ontwikkelen omdat het vast gezet werd door de ijzers?
Graag zou ik daar wat meer info over willen.
Sorry dat het wat off topic is.

Bedankt voor de reacties. Dit is extra verhelderend.

Bedankt voor de reacties. Dit is extra verhelderend.

In het boek "paarden liegen nooit" van Mark Rashid, haalt hij een ervaring aan die hij zelf heeft meegemaakt waaruit duidelijk wordt dat paarden veel slimmer zijn dan veel mensen denken. Ze kunnen wel degelijke een kleine mate van redeneren aan. Hij vertelt daarin het verhaal van een paard dat was weggelopen en waarbij hij dat paard op zijn andere paard terug gaat zoeken. Als je zijn verhaal volledig leest valt er duidelijk uit op te maken dat een paard kan weten welk doel een rit heeft. Het paard in kwestie wist zeer goed dat ze naar het andere paard moesten geraken. En er zijn zo wel meer situaties bekend dat een paard goed de reden beseft achter een bepaalde rit, of het doel van zijn taak kent.
Dus zijn ze ontzettend slim? Ja.
Kunnen ze redeneren? Beperkt.
Kunnen ze mensen een hak zetten, puur om de mens te hebben? Dat betwijfel ik sterk. Ik heb het alleszins nog nooit gezien en het vergt een behoorlijk grote mate van redeneren.

Uiteindelijk maakt de grootte van hersenen volgens onderzoekers weinig uit met betrekking tot hoe intelligent of slim dieren zijn. Het gaat zelfs niet om hersenen in verhouding met de rest van het lichaam. Het gaat ook niet om het totale oppervlakte van de hersenen. Het gaat om de verbindingen in de hersenen. De mens heeft miljoenen neuronen en het verschil tussen intelligentere mensen en minder intelligente mensen (ook vaak gewoon mensen die minder hebben leren leren) zit hem zelfs niet zozeer in het aantal neuronen, als wel in hoeveel connecties neuronen onderling hebben.
Kortom, een blik op de buitenkant van de hersenen als 'bewijs' is alles behalve wetenschappelijk en zegt niets over de intelligentie van een paard. Misschien dat dit 10 jaar of langer geleden wel voldoende was, maar nu echt niet meer.

Om je hekverhaal te weerleggen. Gelukkig zijn paarden wel in staat tot het hebben van ruimtelijk inzicht. In de natuur is het nogal van belang dat als de paarden ergens op een heuvelrug staan en naar water in de vallei willen, ze naar beneden moeten. Ook langs waar ze naar beneden moeten. Sommige valleien zijn zonder kaart uiterst moeilijk te bereiken omdat er maar weinig bruikbare paden zijn. Paarden weten deze ook te vinden zonder kaart.
Een paard waarmee je buitenrit gaat weet nanaf de eerste keer de weg terug naar huis. Als ik met jou een uur ga fietsen voor 1 keer in ik neem allemaal verschillende boswegen zonder straatnamen, zou je dan de volgende keer halfweg weten hoe je terug naar huis moet? Het grote deel van de paarden wel. Dus ze hebben wel degelijk ruimtelijk inzicht.

Inderdaad.
Dat hekverhaal was trouwens niet op jou bedoeld

Een voorbeeld is iets dat vrijwel elk paard weet. Als ik ergens ga staan met beperkte vluchtmogelijkheden heb ik meer kans om gepakt te worden. Dus als het kan blijf ik op een uitgestrekt open stuk land. Ik ga de trailer niet in, want als ik dat doe worden zowat al mijn vluchtmogelijkheden afgepakt. Ik blijf bij de kudden want alleen wordt ik sneller gepakt.
Ik heb ooit gehad dat een paard zelfs de nummers van een cijferslot had verdraaid met zijn tong. Had dat paard kunnen lezen, was die volgens mij zelfs met een cijferslot ontsnapt. Hij wist dat door ons dat te zien doen.
Paarden kunnen inderdaad zeer goed patronen herkennen, maar ook redeneren.
Een paard dat zich niet wil laten vangen weet al genoeg als de trainer met een hand achter de rug en koekjes in zijn andere hand afkomt. Die weet dat het plaatje niet klopt en zal weg blijven.
En je kan wel zeggen dat wij anders redeneren, niet gebaseerd op patronen. Maar is dat echt zo? Alles wat wij zeggen of doen is gebaseerd op dingen die we weten, op patronen die we zien of meegemaakt hebben. En het is niet dat omdat wij kunnen lezen en schrijven en een wat groter begrip hebben van alles en paarden dat iets minder hebben dat ze niet kunnen redeneren. Eigenlijk is redeneren niet meer dan conclusies trekken op basis van aangeleerde informatie of ervaring. En volgens mij kunnen paarden zeer goed conclusies trekken en daarnaar handelen op basis van aangeleerde dingen.

Nog een voorbeeld. Mijn ruiter trekt de singel altijd heel strak. Ik heb daar moeite mee. Wat kan ik daaraan doen? O ja, ik kan dat verminderen met mijn buik aan te spannen tijdens dat de singel strakker gaat. Is dit aangeleerd? Na verloop van tijd wel. Maar het paard heeft dit eerst moeten beredeneren, dan uitproberen en dan pas geleerd. Het paard heeft een beredenering gemaakt op basis van bestaande ervaring.

Zo'n kwakzalvers ben ik gelukkig nog nooit tegengekomen. Alsof je bioresonantie met je handen kan doen...
Ik ken bioresonantie verder niet, dus ik weet niet of het effectief een werking heeft. Maar ik weet genoeg over resonantie om te weten dat je dat niet met je handen kan.
Alle andere aangehaalde personen hier zijn ook echte kwakzalvers.
Gelukkig zijn er ook heel wat alternatieve genezers (genezingswijzen waarbij het nut nog niet bewezen is, maar het effect gekend) die overduidelijk goede resultaten behalen. Maar je moet oppassen en je logisch verstand laten spreken.

Gelukkig moet niet alles onomstotelijk bewezen zijn voordat mensen bereid zijn uit te proberen. Anders zouden we geen osteopathie, chiropractor, Ed hebben. We zouden zelfs goed werkende medicijnen als pijnstillers nooit gekend hebben (want wie heeft geld voor onderzoek naar iets dat niemand wil).

Er zijn dingen waarbij de wetenschap voor een raadsel staat, het niet kunnen oplossen. Waarbij een alternatief therapeut het wel opgelost krijgt met een middel of methode waarvan niemand kan bewijzen dat het werkt, maar die duidelijk werken op papier als je de frequentie van een klacht als bvb hoesten, maandenlang in het oog houdt met en zonder het middel en echt noteert wanneer het paard hoest. Als dit dan zelfs na anderhalf jaar een gigantisch verschil oplevert, zo'n verschil dat het de moeite gewoon niet is om zo te tellen, denk ik dat we de factor kans en de factor wijsmaken, en de overige omgevingsfactoren zoals klimaat, pollen,... Buiten beschouwing kunnen laten.

En dan is het niet omdat we de werking (nog) niet kunnen uitleggen dat het niet gebruikt mag worden.

Maar je moet reëel blijven en logisch blijven denken. Een wondermiddel of behandeling tegen alles, bestaat niet. Als iemand je dat wijsmaakt dan weet je al zeker dat je met een kwakzalver te maken hebt. En ik vind de voorbeelden van dat filmpje (ik geef toe dat ik het niet volledig heb gezien) die ik gezien heb, wel overduidelijk dat het kwakzalvers zijn. Het is zo overduidelijk (ook zonder de commentaar van de mensen die het 'onderzoek' voeren) dat ik vrijwel zeker ben dat ze de overduidelijke kwakzalvers (waar blijkbaar ook nog mensen intrappen) hebben geselecteerd. Dit ziet er niet wetenschappelijk uit (veel te kleine onderzoeksgroep) en al helemaal niet objectief (tussen zeggen het voordeel van de twijfel te geven en dit ook echt doen zit een groot verschil. Gezien het feit dat het er bij alle personen in dit onderzoek zo dik op ligt dat ik mijn lach bijna niet kon inhouden met momenten, is dat wel duidelijk. Dat is zelfs geen toeval meer. Er had op zijn minst iemand tussen kunnen zitten waarbij het veel minder duidelijk is. Nu is het gewoon niet geloofwaardig dat ze echt objectief wilden zijn).

Zo'n kwakzalvers ben ik gelukkig nog nooit tegengekomen. Alsof je bioresonantie met je handen kan doen...
Ik ken bioresonantie verder niet, dus ik weet niet of het effectief een werking heeft. Maar ik weet genoeg over resonantie om te weten dat je dat niet met je handen kan.
Alle andere aangehaalde personen hier zijn ook echte kwakzalvers.
Gelukkig zijn er ook heel wat alternatieve genezers (genezingswijzen waarbij het nut nog niet bewezen is, maar het effect gekend) die overduidelijk goede resultaten behalen. Maar je moet oppassen en je logisch verstand laten spreken.

Gelukkig moet niet alles onomstotelijk bewezen zijn voordat mensen bereid zijn uit te proberen. Anders zouden we geen osteopathie, chiropractor, Ed hebben. We zouden zelfs goed werkende medicijnen als pijnstillers nooit gekend hebben (want wie heeft geld voor onderzoek naar iets dat niemand wil).

Er zijn dingen waarbij de wetenschap voor een raadsel staat, het niet kunnen oplossen. Waarbij een alternatief therapeut het wel opgelost krijgt met een middel of methode waarvan niemand kan bewijzen dat het werkt, maar die duidelijk werken op papier als je de frequentie van een klacht als bvb hoesten, maandenlang in het oog houdt met en zonder het middel en echt noteert wanneer het paard hoest. Als dit dan zelfs na anderhalf jaar een gigantisch verschil oplevert, zo'n verschil dat het de moeite gewoon niet is om zo te tellen, denk ik dat we de factor kans en de factor wijsmaken, en de overige omgevingsfactoren zoals klimaat, pollen,... Buiten beschouwing kunnen laten.

En dan is het niet omdat we de werking (nog) niet kunnen uitleggen dat het niet gebruikt mag worden.

Maar je moet reëel blijven en logisch blijven denken. Een wondermiddel of behandeling tegen alles, bestaat niet. Als iemand je dat wijsmaakt dan weet je al zeker dat je met een kwakzalver te maken hebt. En ik vind de voorbeelden van dat filmpje (ik geef toe dat ik het niet volledig heb gezien) die ik gezien heb, wel overduidelijk dat het kwakzalvers zijn. Het is zo overduidelijk (ook zonder de commentaar van de mensen die het 'onderzoek' voeren) dat ik vrijwel zeker ben dat ze de overduidelijke kwakzalvers (waar blijkbaar ook nog mensen intrappen) hebben geselecteerd. Dit ziet er niet wetenschappelijk uit (veel te kleine onderzoeksgroep) en al helemaal niet objectief (tussen zeggen het voordeel van de twijfel te geven en dit ook echt doen zit een groot verschil. Gezien het feit dat het er bij alle personen in dit onderzoek zo dik op ligt dat ik mijn lach bijna niet kon inhouden met momenten, is dat wel duidelijk. Dat is zelfs geen toeval meer. Er had op zijn minst iemand tussen kunnen zitten waarbij het veel minder duidelijk is. Nu is het gewoon niet geloofwaardig dat ze echt objectief wilden zijn).

Het past mss niet echt in deze categorie. Maar elk onderzoek is mogelijkerwijs oorzaak tot verandering in omgaan met paarden en hoe we het gedrag interpreteren.

Maar ik vond een tijd geleden een interessant onderzoek over leiderschap bij paarden en wilde dat hier delen en jullie mening vragen. Gewoon uit interesse.

Dat is ook een heel interessante om door te lezen. Merci voor de link.

Ik heb een theorie over leiderschap adhv de gedane onderzoeken. Dit is natuurlijk slechts een theorie. Maar 1 die wel past bij alle resultaten en de bevindingen van andere mensen die kuddes hebben geobserveerd. Namelijk dat het paard (of de paarden) die zich in een bepaalde omgeving en situatie, zekerder voelen dan andere paarden, gevolgd worden door de minder zekere paarden. Maar dit is niet meer dan een theorie. Maar het is wel logisch, want de minder zekere paarden volgen de paarden die zekerder zijn van zichzelf dan omdat de paarden die zekerder zijn van zichzelf, beter weten waar voedsel, water en veiligheid te vinden zal zijn. In een andere omgeving of situatie verandert dat echter, want doordat paarden gigantische afstanden afleggen zal het ene paard zich daar zeker voelen en ginder minder zeker, en andersom. Het zou een goede verklaring zijn.

Zwermgedrag heeft volgens mensen die dat bestudeerd hebben veel te maken met reactiesnelheid. Maar is meestal niet meer dan dieren die de beweging van dieren in hun directe omgeving bekijken en daarop reageren.